Ljóðormur - 01.06.1989, Blaðsíða 27

Sveinn Einarsson 25
Sveinn Einarsson
Dvergamir
Hann faðir minn
smíðaði þá
úr þunnum fjölum af vindlakössum.
Þeir vona handalausir
en með haus
og tvo fætur.
Stóðu misvel
uppréttir.
Ekki man ég
hvað þeir urðu margir
áður en yfir lauk,
en hver nýr
undan tálguhnífnum
var á við fæðingu
milljóna manna.
Þeir hétu
Huginn og Muninn;
þeir hétu
Fjölnii; Mjölnir,
Fáfnii; Skírnir
og Skæringur,
Boði og Baiði
og Bölmóður,
Daði, Dáviður
eins og dvergum ber að heita.
En nú hygg ég eftir:
allir voru þeir kallar,
ugglaust af gamalli
goðsögulegri hefð.
(eða hugsunarleysi?)
Eg man ekki betur
en þetta væri býsna skemmtilegt samfélag
enda þurfti lítt að sinna smámunum,
heimilishaldi, uppþvotti og tiltekt,