Morgunblaðið - 13.01.2016, Blaðsíða 19

19
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. JANÚAR 2016
Kjarakaup? Útsölur eru hafnar í mörgum verslunum og standa fram eftir janúar. Auglýsing er hér tekin af glugga í Bankastræti.
Eggert
Í aðsendri grein í Morg-
unblaðinu 11. janúar sl.
fjallar Kári Stefánsson um
hrakninga sína í tengslum
við framkvæmdir á bygg-
ingu einbýlishúss í Kópa-
vogi. Eins og rakið hefur
verið í fjölmiðlum hefur
Kári átt í útistöðum við
ýmsa aðila sem komið hafa
að byggingu hússins. Hefur
fjöldi verktaka neyðst til að
höfða dómsmál á hendur
Kára vegna vangreiddra
reikninga. Alls munu sjö
dómsmál hafa verið rekin
sem tengjast byggingu um-
rædds einbýlishúss. Í aðeins
einu þessara mála hefur
Kári Stefánsson haft betur,
en þar sá Karl Axelsson,
fyrrverandi hæstarétt-
arlögmaður, um að setja
fram varnir fyrir Kára hönd. Svo fór þó að Karl neyddist
til að segja sig frá málinu áður en það kom til dóms.
Ástæðan þarf kannski ekki að koma á óvart. Kári var
kominn í vanskil við lögmanninn rétt eins og við raf-
verktakann, túnþökusalann og aðra ólánsama verktaka.
Málið rataði fyrir dómstóla og nýverið komst Hæstirétt-
ur Íslands að þeirri niðurstöðu að Kára beri að greiða
Karli endurgjald í samræmi við niðurstöðu úrskurð-
arnefndar lögmanna frá árinu 2013.
Í grein sinni gagnrýnir Kári úrskurðarnefnd lög-
manna og telur óeðlilegt að lögmenn geti skotið ágrein-
ingi um endurgjald til nefndarinnar. Hér virðist Kári
vera búinn að gleyma að það var hann sjálfur sem skaut
málinu til úrskurðarnefndarinnar en ekki Karl. Um
þetta hafði Kári að sjálfsögðu val en samkvæmt lögum
stóðu honum til boða önnur úrræði til að leysa úr
ágreiningi um endurgjald. Af hálfu Kára virðist nú
byggt á því að dómur Hæstaréttar í málinu gegn Karli
sé rangur enda sé niðurstaðan í andstöðu við „neyt-
endalög“. Á þeirri löggjöf var þó aldrei byggt í málinu af
hálfu Kára, hvorki fyrir Hæstarétti né héraðsdómi.
Vonandi leiðir sú staðreynd ekki til þess að Kári höfði
dómsmál á hendur núverandi lögmanni sínum.
Eftir Guðjón
Ármannsson
» Alls munu
sjö dóms-
mál hafa verið
rekin sem
tengjast bygg-
ingu umrædds
einbýlishúss.
Guðjón Ármannsson.
Höfundur er lögmaður
Karls Axelssonar.
Kári og
dómsmálin
Þau í Efstaleitinu
hamra á því að Ríkis-
útvarpið sé eign allra
landsmanna – „RÚV
okkar allra“ hljómar
stöðugt. Fjölmiðill í al-
mannaþágu er annað
slagorð sem Efstaleit-
isfólkinu er tamt að
nota, ekki síst þegar
barist er fyrir því að
komast örlítið dýpra í
vasa skattgreiðenda. Slagorðasmíði
er sérstök íþrótt í stóra húsinu.
Stjórnendur Ríkisútvarpsins segj-
ast vilja „opna samtalið við þjóðina“
– „eiga daglegt samtal við þjóðina“
um leið og þeir „huga að faglegum
vinnubrögðum og starfsháttum
RÚV“. Í ársskýrslu Ríkisútvarpsins
2014 lýsir útvarpsstjóri hlutverki
ríkismiðilsins meðal annars með
þessum orðum:
„Ríkisútvarpið á að virkja sam-
takamátt þjóðarinnar á stórum
stundum, setja ný viðmið og skara
fram úr, leiða nýsköpun og taka
áhættu.“
Í takt við slagorðin eru menn stór-
huga í Efstaleiti. Í ársskýrslunni
segir útvarpsstjóri:
„Meðal þess sem okkur þykir mik-
ilvægt er að bæta framboð á leiknu
íslensku efni og gæðaefni fyrir börn
á íslensku enda verður á næstu ár-
um gerð enn ríkari krafa um að Rík-
isútvarpið bjóði nýjum kynslóðum
Íslendinga upp á vandað íslenskt
efni þegar erlent afþreyingarefni á
erlendum tungumálum er á hverju
strái.“
Landsmenn fengu að kynnast því
á gamlársdag hvað
telst „gæðaefni fyrir
börn“ og hvernig hægt
er að „virkja sam-
takamátt þjóðarinnar“.
Stjörnustríð Ríkis-
útvarpsins
Stundin okkar á sér-
stakan sess í huga Ís-
lendinga, ekki síst
þeirra sem ólust upp
við eina útvarpsstöð og
eina sjónvarpsstöð í
eigu ríkisins. Þá var
ekki sjónvarpað á fimmtudögum og
tekið gott sumarfrí í júlí, en á sunnu-
dögum var þess gætt að börnin
fengju eitthvað við sitt hæfi. Um-
sjónarmenn Stundarinnar urðu vinir
og jafnvel fyrirmyndir barna; Hinrik
Bjarnason, Kristín Ólafsdóttir og
Bryndís Schram svo fáeinir umsjón-
armenn séu nefndir sem lögðu metn-
að í búa til efni fyrir börn til
„skemmtunar og fróðleiks“. Krummi
kom á skjáinn, Glámur og Skrámur
skemmtu ekki aðeins börnum heldur
foreldrum einnig. Og ekki má
gleyma Þórði húsverði eða Eiríki
Fjalari í boði Ladda.
Tæknilega og fjárhagslega var
Ríkisútvarpinu þröngur stakkur
skorinn en metnaðurinn var þeim
mun meiri.
Nú eru aðrir tímar. Stundin okkar
er orðin vettvangur pólitískra árása
á þá sem ekki eru þóknanlegir í
Efstaleitinu.
Í „Stundarskaupi“ á gamlársdag
var gengið í smiðju Stjörnustríð-
myndanna og yfir skjáinn rann texti
sem einnig var lesinn upp:
„Eftir fall velmegunarríkisins eru
afleiðingar áralangs erfiðis og leið-
inda að koma í ljós.
Uppreisnarmenn og konur hafa
hreiðrað um sig í mikilvægum stofn-
unum grunnstoða mannlífsins og
heimta það eitt að fá að lifa eðlilegu
lífi fyrir sig og fjölskyldur sínar.
Skjótandi í myrkrinu ferðast
æðstu yfirmenn hins nýstofnaða vel-
megunarríkis stjórnlaust um óra-
víddir alheimsins á hinu endurnýj-
aða, ógnarstóra og misskilda
flotaskipi „Einkavæðaranum“.
Þegnar hins nýja ríkis telja niður
að áramótum og vona það eitt að
jafnvægi og friður ríki að nýju í sól-
kerfinu.“
Síðan birtast Bjarni Benediktsson
[BB] í búningi aðmíráls á stríðskip-
inu Einkavæðarinn og Sigmundur
Davíð Gunnlaugsson [SDG] í gervi
geimverunnar Jabba the Hutt –
harðsnúins glæpaforingja:
BB: Ha, ha það eru spennandi
tímar framundan.
SDG: Ójá Bjarni minn kær, við er-
um á góðri leið með að klára þetta.
Nú fljúgum við Einkavæðaranum
yfir landið.
Það er svo gaman að rústa
Fyrsta innlaginu lýkur með geð-
veikislegum hlátri Bjarna og Sig-
mundar Davíðs og innslag tvö hefst
með sömu geðveikinni:
SDG: Þá er Einkavæðarinn kom-
inn yfir Ísland.
BB: Geðveikur hlátur.
BB: Byrjum á Landspítalanum.
Þessir læknar og hjúkrunarfólk
eru sívælandi, aldrei ánægð með
neitt, ha, ha, ha.
SDG: Góð hugmynd, góóð hug-
mynd. Við höfum ekkert að gera
með Landspítala. Nú fá uppreisn-
arseggirnir fyrir ferðina.
Þeir félagar hlæja illkvittnislega
og Landspítalinn er skotinn í tætlur
með dauðageislanum.
Þriðja innslag úr brú Einkavæð-
arans hefst eins og áður með geð-
veikislegum hlátri þeirra félaga og
nú ættu flest börn að hafa áttað sig á
að hér eru illmenni á ferð:
SDG: Hvað núna?
BB: Klárum RÚV núna.
SDG: Ég fíla hvernig þú hugsar.
BB: Það er svo gaman, gaman að
rústa að rústa – geðveikislegur
hlátur.
RÚV skotið í tætlur af dauðageisl-
anum!
BB: Allt í botn, siglum stjórnlaust
áfram.
SDG: Stjórnlaust, já stjórnlaust.
Geðveikislegur hlátur enn og aft-
ur.
Ný viðmið
Útvarpsstjóri lofaði að Ríkisút-
varpið myndi „setja ný viðmið“. Um
það verður varla deilt að við það lof-
orð hefur verið staðið. Stund-
arskaupið setti nýjan staðal svo auð-
veldara sé að „huga að faglegum
vinnubrögðum og starfsháttum
RÚV“.
Nú er svo komið að „gæðaefni fyr-
ir börn“ og „vandað íslensk efni“
sem „nýjum kynslóðum Íslendinga“
er boðið upp á í skjóli ríkisrekstrar
og skylduáskriftar, eru pólitískir
áróðursþættir. Glámur og Skrámur,
Krummi, Þórður húsvörður og Ei-
ríkur Fjalar eru fyrir löngu horfnir
af skjánum. Og foreldrar þurfa að
velta því fyrir sér hvort börnin
þeirra séu ekki betur sett með því að
horfa á erlent afþreyingarefni en ís-
lensk barnaefni Ríkisútvarpsins.
Það hefur myndast ákveðið and-
rúmsloft í Efstaleiti. Engu er líkara
en að stór hluti starfsmanna Rík-
isútvarpsins líti á stofnunina sem
sína eigin og að enginn þurfi að
standa reikningsskil gagnvart einum
eða neinum.
Verst er að þeir hafa rétt fyrir sér.
Enginn getur sagt upp „áskriftinni“,
gagnrýni er mætt með tómlæti,
stundum yfirlæti og jafnvel hroka.
„Samtal við þjóðina“ felst ekki í að
hlusta á aðfinnslur heldur kveða nið-
ur gagnrýni. Í Efstaleiti er litið á
gagnrýni sem tilraun til ritskoðunar.
Í reynd er því „samtal við þjóðina“
einræða starfsmanna Ríkisútvarps-
ins. Allt í þvinguðu boði skattgreið-
enda sem hafa lagt fyrirtækinu til 31
þúsund milljónir frá því að opinbert
hlutafélag tók til starfa árið 2007. Í
stóra húsinu, sem Eykon vildi
breyta í kartöflugeymslu, finnst
mönnum þetta alltof lítið og vilja
miklu meira. En skattgreiðendur
geta lítið annað gert en velt því fyrir
sér hvort allt sé leyfilegt í því
Stjörnustríði sem Ríkisútvarpið hef-
ur ákveðið að hefja.
Eftir Óla Björn
Kárason »Nú er svo komið að
„gæðaefni fyrir
börn“ er pólitískir áróð-
ursþættir. Glámur og
Skrámur, Krummi,
Þórður húsvörður og
Eiríkur Fjalar eru
löngu horfnir.
Óli Björn Kárason
Höfundur er varaþingmaður Sjálf-
stæðisflokksins.
Er allt leyfilegt í Stjörnustríði Ríkisútvarpsins?