Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.02.2016, Blaðsíða 50

50 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14.2. 2016
LESBÓK
Í bókinni Vegabréf, vísakort oglyklar að hjólinu, sem kom út ásíðasta ári, lýsa þau Unnur
Sveinsdóttir og Högni Páll Harðar-
son ferð um Mið-Asíu sem þau fóru
fyrir tveimur árum, en í ferðinni fóru
þau um tuttugu lönd á 147 dögum.
Þau lýsa sjálfum sér svo að þau séu
„venjulegt miðaldra fólk sem hefur
komið sér upp óvenjulegu áhuga-
máli“. Högni er vélstjóri með
viðskiptafræðimenntun og starfar
hjá Alcoa Fjarðaáli, en Unnur
myndlistarmenntaður kennari og
kennir í Grunnskóla Reyðarfjarðar.
Í bókinni lýsir Högni því er hann fór
í fyrsta sinn í langferð á mótorhjól-
inu og komst þá á bragðið og þegar
þau Unnur kynntust heillaðist hún
líka af ferðamátanum. Þau segja að
erfiðasta skrefið í langferð sé út úr
dyrunum heima hjá þér.
„Það eru margir með drauma um
ferðina sína en finna aldrei rétta tím-
ann eða réttu aðstæðurnar, en það
má fullyrða að „rétti tíminn“ muni
aldrei koma – það er bara að láta
vaða og fara af stað, hitt leysist af
sjálfu sér.
Hvað varðar kostnað þá má auð-
veldlega halda honum í lágmarki.
Það er leitun að dýrara landi en Ís-
landi hvað varðar bensín og mat
þannig að það má segja að maður sé
að spara alls staðar annars staðar.
Við ferðumst með tjald og víða má fá
mjög ódýra gistingu ef maður gerir
ekki miklar kröfur til íburðar. Þar
sem túrismi er ekki enn orðinn und-
irstöðuatvinnugrein kosta hlutir
minna sem passar vel því þau lönd
eru oft þau áhugaverðustu. Þar sýnir
fólkið sitt rétta andlit og náttúran er
ennþá óspillt.“
Eins og getið er í upphafi lá leið
þeirra um tuttugu lönd og aðspurð
hvaða staður hafi verið fegurstur á
leiðinni segja þau að löndin séu svo
ólík að erfitt sé að gera upp á milli.
„Svo tengist maður þeim á misjafnan
hátt eftir stemningunni hverju sinni.
Auðnin og hásléttan í Mongólíu,
fjöllin og hrikaleikinn í Tadjíkistan,
litadýrðin í klettunum í Kirgistan,
gróskan og náttúran í Kákasus-
löndunum, ævafornu borgirnar í Ús-
bekistan, þetta eru allt staðir sem
við værum til í að heimsækja aftur.
Kannski má segja að Rússland
hafi komið okkur mest á óvart því við
höfðum eiginlega engar væntingar
til landsins í upphafi. Litum á það
sem hálfgerða afplánun á leiðinni til
fyrirheitna landsins – Mongólíu. En
fólkið sem við áttum samskipti við í
gegnum allt Rússland var svo hjálp-
samt, vingjarnlegt og hlýlegt að það
var engu líkt.
Almennt hittum við bara gott fólk
á leiðum okkar, fólk sem vildi allt
fyrir okkur gera. Á mótorhjóli er
maður svo opinn fyrir samskiptum,
það er svo auðvelt að nálgast mann
og spjalla og oft fengum við yfir okk-
ur spurningaflóðið þar sem við vor-
um stopp á rauðu ljósi inni í ein-
hverjum bænum. Það að við vorum
bara tvö saman og þar af ein kona
gerði okkur líka tiltölulega meinlaus
í augum fólks og það nálgaðist okkur
óhrætt og af forvitni.“
Ferðin sem lýst er í bókinni Vega-
bréf, vísakort og lyklar að hjólinu
var farin sumarið 2014 og næsta ferð
er þegar hafin, ef svo má segja, því
síðasta sumar fóru þau á hjólunum
frá Noregi til Spánar og komu þeim
fyrir í bílskúr hjá vini. Í júní taka
þau svo upp þráðinn og hyggjast þá
hjóla um Pýreneafjöllin, niður Ítalíu,
yfir til Albaníu og svo norður úr
gömlu Júgóslavíulöndunum og heim,
en alls verður sú ferð sex vikur.
„Stærri ferð er svo á teikniborðinu í
vonandi náinni framtíð og þá er
meiningin að fara út fyrir álfuna, til
Suður-Ameríku, Suðaustur-Asíu eða
Afríku; það ræðst svolítið af pólitík-
inni í heiminum og öðrum ytri að-
stæðum.“
Eitt er að sitja á mótorhjóli og
annað að skrifa bækur, en þau segja
að það hafi verið mikil skemmtun.
„Bæði að fá tækifæri til að endurlifa
ferðalagið í gegnum frásögnina og
myndirnar og líka bara gjörning-
urinn að skrifa bók.
Við áttum rúmlega 30.000 myndir
eftir túrinn, mest af því GoPro-
myndir reyndar en þær voru gríð-
arlega mikilvægar til að setja hluti í
samhengi. Við héldum dagbók í ferð-
inni og vorum dugleg að skrifa fés-
bókarstatusa sem voru nokkurs kon-
ar örsögur úr daglega lífinu. Annars
hefði þetta sennilega ekki verið
hægt, minnið er svo fljótt að svíkja.“
Óvenjulegt áhuga-
mál venjulegs fólks
Hjónin Unnur Sveinsdóttir og Högni Páll Harðarson lögðu upp í langferð –
fóru um tuttugu lönd á mótorhjólum og segja þá sögu í máli og mörgum
myndum í bókinni Vegabréf, vísakort og lyklar að hjólinu
Árni Matthíasson arnim@mbl.is
Í bókinni Enginn venjulegur lesandi eftir Alan
Bennett segir frá því er corgi-hundar Breta-
drottningar breyta út af venju og í stað þess að
fara hefðbundna leið upp framtröppurnar þjóta
þeir fyrir húshornið og taka að áreita bókabíl sem
þar stendur. Þegar drottningin síðan hyggst biðj-
ast velvirðingar á framferði hundanna verður
hún eiginlega að fá lánaða bók, þetta er nú einu
sinni bókabíll, og þar með fer af stað óvænt at-
burðarás.
Enginn venjulegur lesandi er stutt skáldsaga
eftir breska rithöfundinn Alan Bennett og birtist fyrst í bókmennta-
tímariti en var síðan gefin út á bók.
Alan Bennett er þekktastur fyrir leikverk sín og kvikmynda-
handrit, en hann er líka rómaður fyrir upplestur. Þórdís Bachmann
þýddi Engan venjulegan lesanda, Ugla gefur út.
Hálfdán Örlygsson sendi frá sér smásagnsafn
fyrir jól og kallaði það einfaldlega Þrjár sögur.
Þetta er fyrsta bók Hálfdáns.
Sögurnar í bókinni heita Kýrskarð, Hr. Hagg-
is og Ráðsmaðurinn. Kýrskarð gerist á norðan-
verðum Vestfjörðum fyrr á tímum og greinir
meðal annars frá svaðilför vinnuhjúa með yxna
kvígu yfir Gölt og á Meirbakka, en náttúru
mannanna er ekki síður erfitt að hemja en nátt-
úru dýranna. Hr. Haggis segir frá ævintýrum
roskins framhaldsskólakennara í námsorlofi og
Ráðsmaðurinn segir frá því sem ber við þegar forstöðumaður ríkis-
stofnunar verður óvinnufær vegna veikinda og erfiðlega gengur að
finna eftirmann.
Þrjár sögur Hálfdáns
Sænski rithöfundurinn Mons Kallentoft hefur náð
netsölu víða um heim og hér á landi ekki síst, en
eftir hann hafa komið út fimm bækur og sú sjötta
í vikunni og heitir Fimmta árstíðin. Flestar bækur
Kallentofts segja frá Malin Fors rannsóknarlög-
reglukonu í Linköping og Fimmta árstíðin segir
einmitt frá rannsóknum hennar líkt og Vorlík,
Haustfórn, Sumardauðinn og Vetrarblóð.
Fimmta árstíðin segir frá því er fjölskylda í
sveppaleit gengur fram á illa útleikið lík af konu í
skóginum við Linköping. Malin Fors tengir lík-
fundinn við óleyst nokkurra ára gamalt mál, en þá var ungri konu
nauðgað svo hrottalega að hún sturlaðist og hefur ekki mælt stakt orð
af vörum síðan.
Jón Þ. Þór þýddi bókina, Ugla gefur út.
Fimmta árstíð Malin Fors
Tryggvi V. Líndal, mannfræðingur,
ljóðskáld, sagnaskáld, fræðibóka-
höfundur og þýðandi, hefur verið
iðinn við ritstörf frá því hann birti
sín fyrstu verk í Skáldfáki, ljóða-
bók nemenda, kennara og starfs-
fólks Menntaskólans á Egilsstöð-
um.
Fyrsta ljóðabók Tryggva, Næt-
urvörðurinn, kom út 1989, en alls
eru bækur hans orðnar tuttugu.
Hann hefur líka skrifað mikið í
blög og tímarit.
Á síðasta ári kom út bókin Sjálf-
stæðisljóð, sem Tryggvi tileinkar
Sjálfstæðisflokknum, en í henni
eru meðal annars ljóð sem hann
sneið úr Hellas-smásögunum sem
komu út 2011.
Fyrir stuttu kom svo tuttugasta
bók Tryggva sem heitir Friðarljóð
og sögur, en í henni birtir Tryggvi
m.a. þýðingar sínar á ljóðum Tíb-
úllúsar, aukinheldur sem þar er að
finna frumsamin ljóð og brot úr
skáldsögunni Hellas.
Forlagið Valtýr gefur bækurnar
út.
Ljóð og ljóðaþýðingar
AFKASTASKÁLD
Enginn venjulegur lesandi