Einn Helsingi - 01.03.1946, Blaðsíða 3
o
Höfundur og útgefandi: Steindór Sigurðsson
FORSPJ ALLSORÐ
?ESS geng ég ekki dulinn, að
margir lesendur hins „Opna
bréfs" míns hafi nú um nokk-
urt skeið verið farnir að líta
á útkomu þessa rits og öll
skrif þar um sem hjaðnaða bólu eða
reykský, sem angurgapaleg augnabliks-
gremja hefði þyrlað upp eina stund.
Þetta var mér orðið ljóst strax síð-
astliðið vor — enda mjög eðlileg álvkt-
un fyrir alla óviðkomandi og málum
ókunna, — þar sem útkoma þessa rits
hefur dregizt svo mjög í hömlur, sem
orðið er. Og því var það sem ég, all-
löngu fyrr en ég hafði haft f huga,
hófst handa um útgáfu 1. tbl. „Hels-
ingja", þessa litla málgagns m’ins, sem
ég gerði mér vonir um og gcri enn, að
mér einhvern tima megi auðnast að
gera að hálfsmánaðar- eða mánaðar-
blaði. En með greinargerð þeirri, er
er þetta eina tbl. flutti um þessi mfn
málefni, tel ég mig hafa gefið nokkurn
veginn fullnaígjandi skýringar á þess-
ari töf, fram að þeim tíma — þeim
mörgu góðhyggjendum, sem svarað
höfðu ákalli mínu í fyrrahaust (1944)
með því að gera boð eftir þessu riti,
sem nú gengur loks fram fyrir dóm-
garða þjóðarinnar.
Eg tel mig nú ekki þurfa að endur-
taka þá greinaiigerð og þær skýringar
nema að litlu leyti, því f fyrsta lagi
sendi ég öllum áskrifendum þessa rits
míns blaðið þegar það kom út, — en
aðrir þeir, sem ekki hafa séð það, geta
auðveldlega náð til þess, þar sem all-
stóru upplagi var dreift út til sölu
víðsvegar um land allt og mun einnig
verða fáanlegt hjá öllum útsölumönn-
um, styrkjendum þessa rits m'íns.
En þeim hóp af samfélagslega rétt
hugsandi fólki og velunnurum hins á-
kallandi einstaklings, — þeim verð ég
ftð segja með nokkrum sárhuga og
biðja velvirðingar á, að mjög verður
nú rit þetta rislægra og rýrara að allri
stærð og búnaði, þá loks það kemur,
en ýmsar þær glæsivonir áætluðu, sem
ég f góðri trú gerði mér og lét f ljósi
bæði í hinni fjölrituðu orðsendingu
minni til þeirra í fyrravetur (um ára-
mótin 1944—45) og í fyrrnefndu blaði
sl. sumar.
En þar í greinargerð minni var þá
nokkuð sagt frá, hversu fjárhagur og
fjárhagsvonir þessa rits stæðu og
mundu standa að öllu óbreyttu þegar
til útkomudags kæmi, með tilliti til
þeirrar fyrirhuguðu sjóðstofnunar sem
við ritið skyldi tengd.
Og eins og lesendur blaðsins kann-