Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2015, Blaðsíða 38

Náttúrufræðingurinn - 2015, Blaðsíða 38
Náttúrufræðingurinn 130 engjarós (Comarum palustre) og í 6–8.000 ára gömlum setlögum frá Hafratjörn á Ásum af mosajafna (Selaginella selaginoides), horblöðku og langnykru (Potamogeton praelongus) að auki.33 Greining þessara tegunda og heimildir um nokkrar stórar ættir til viðbótar tel ég góða vísbendingu um að meiri hluti flórunnar hafi numið land hér (eða verið búinn að dreifast um landið) fyrir 9–11.000 árum. Einhverjar tegundir, en mun færri, hafa svo borist til landsins síðar. Frjórannsóknir við Gíslholtsvatn í Holtum og víðar gefa til kynna að reyniviður (Sorbus aucuparia), þrílaufungur og kattartunga (Plantago maritima) hafi verið búin að nema land fyrir 4–6.000 árum.30,34 Rannsóknir á Hellu á Árskógsströnd sýna mýrasóley (Parnassia palustris) í 8–9.000 ára gömlum setlögum30 og rannsóknir frá Vatnskotsvatni í Hegranesi benda til að mjaðjurt (Filipendula ulmaria) hafi verið komin þangað fyrir um 8.500 árum.34 Frjórannsóknir í Svínavatni í Grímsnesi benda til að mjaðjurt, kattartunga og blágresi (Geranium sylvaticum) hafi vaxið þar fyrir 7.500– 8.000 árum, og að reyniviður hafi verið kominn þangað fyrir um 7.000 árum.32 Þetta þýðir að vísu ekki að þessar tegundir geti ekki hafa verið komnar fyrr, því á sumum stöðum ná setlögin ekki alla leið til fyrstu þúsalda eftir að ísaldarjökla leysti. Hins vegar er eðlilegt að ætla að þótt allar þær tegundir sem auðvelt áttu með flutning til landsins hafi numið land á fyrstu árþúsundunum hafi landnám annarra ekki heppnast fyrr en síðar, og tegundir því bæst við smátt og smátt. Það er hins vegar ekki fyrr en fyrir rúmum 1.100 árum að nýir möguleikar opnast og plöntur byrja að flytjast til landsins á skipum hinna norrænu eða keltnesku landnema, m.a. með búfé þeirra. Einkum eru það tegundir sem almennt fylgja manninum og búskaparháttum hans, jurtir sem berast með búfé og fylgja ræktun. Sumar tegundir sem bárust með landnámsmönnum áttu þó fleiri flutningsmöguleika, og hafa að líkindum verið komnar til landsins áður. Dæmi um það er haugarfi, sem fylgir bæði ræktun og búfé og hefur því örugglega komið með landnámsmönnum, en berst einnig með fuglum og er mjög áburðarsækinn. Hann nam land í Surtsey árið 1970 og óx þá upp úr fugladriti,22 en dó út aftur á næstu árum þar sem áburðinn skorti. Löngu síðar barst hann aftur til Surtseyjar með mávum eftir að varp þeirra var komið af stað og nam þá varanlega land.35 Það eru því sterkar líkur á að hann hafi verið kominn í íslensku fuglabjörgin löngu fyrir landnám, eins og Áskell og Doris Löve hafa gert grein fyrir.36 Svipað gæti gilt um varpasveifgras. Það kemur einnig fyrir í fuglabjörgum en berst annars eins og haugarfinn um landið með húsdýrum, er hvarvetna í byggð en finnst einnig víða um óræktað land og á hálendinu í götum og næturskjólum búfjár og við gististaði leitarmanna. Tegundirnar hjartarfi (Capsella bursa-pastoris) og blóðarfi (Polygonum aviculare) fylgja einnig landbúnaðinum og búfénu en eru þó ekki eins útbreiddar og hinar tvær. Þær hafa án efa borist til landsins á landnámstíma og engar vísbendingar hef ég séð um að þær hafi verið komnar áður. Enn má nefna njóla og húsapunt sem dæmi um plöntur sem nær örugglega hafa fylgt landnáminu. Steindór Steindórsson telur hálíngresi (Agrostis capillaris) í hópi tegunda sem borist hafa til landsins um landnám og byggir það á þeirri eigin reynslu að það vaxi einkum í ræktuðu landi og fylgi búfé.4 Þetta er mikill misskilningur að mínu mati. Hálíngresi er landlægt um allt land frá fjöru og upp í 6–700 m hæð til fjalla, algjörlega án tillits til ræktunar og búfjár. Það fylgir jafnan skjólgóðum dældum í mólendi og fjallshlíðum líkt og blágresið. Það hefur mun víðari útbreiðslu en skriðlíngresi sem tengist fremur 16. mynd. Útbreiðslukort vallhumals (Achillea millefolium) ofan 600 m sýnir dæmigert landrænt mynstur. – Localities where Yarrow (Achillea millefolium) is found at the elevation of 600 m or more above sea level. It is frequent at higher elevations in the inland regions of the Northeast, but in all other regions it is mainly found near human settlements. 15. mynd. Útbreiðslukort vallhumals (Achillea millefolium). – Total distribution of Yarrow (Achillea millefolium) in Iceland. NFr_3-4 2015_final.indd 130 30.11.2015 16:34
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.