Morgunblaðið - 02.11.2016, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. NÓVEMBER 2016
✝ Finnbogi Fann-ar Jónasson
Kjeld fæddist á
Fæðingarheimili
Reykjavíkur 20.
júní 1991. Hann lést
á heimili sínu í
Reykjavík 20. októ-
ber.
Móðir Finnboga
er Ragnhildur
Kjeld, matráður
hjá ENNEMM, f.
24.10. 1965. Foreldrar hennar
voru Anna Jóna Þórðardóttir,
fv. hjúkrunarfræðingur og
deildarstjóri, f. í Reykjavík 14.5.
1939, d. 3.5. 1999 og Finnbogi G.
Kjeld forstjóri, f. 25.10. 1938, d.
8.2. 1993. Eiginmaður Ragnhild-
ar var Stanislas Bohic, lands-
lagsarkitekt, f. 12.02. 1948, d.
12.12. 2012.
Faðir Finnboga er Jónas
Ragnar Helgason, deildarstjóri,
f. 3.10. 1963. Foreldrar Jónasar
eru Helgi Ágústsson, fv. sendi-
herra og ráðuneytisstjóri, f. í
Reykjavík 16.10 1941 og Hervör
Jónasdóttir, f. 18.9. 1943, d.
15.4. 2016. Jónas er í sambúð
með Unni B. Árnadóttur, f. 19.5.
1973. Systkini Finnboga: 1)
aldri lék tónlist stórt hlutverk í
lífi Finnboga. Hann æfði um
tíma sund og spilaði lengi vel
körfubolta með Val.
Finnbogi var mikill kaffi-
áhugamaður og vann m.a. hjá
Kaffitári. Hann vann 1. sæti á Ís-
landsmóti kaffibarþjóna 2012.
Seinnipart árs 2012 fluttist hann
til Kaupmannahafnar eftir að
hafa fengið vinnu hjá Coffee
Collective. Eftir tveggja ára
starf hjá Coffee Collective hóf
hann störf hjá Mirabelle en þar
fékkst hann við fjölbreytt verk-
efni í tengslum við kaffi og
rekstur staðarins. Hann tók þátt
í mótun kaffihússins ásamt góð-
um vini sínum, Christian Ry-
berg. Mirabelle opnaði haustið
2014 og Finnbogi starfaði þar
uns hann flutti aftur til Íslands í
lok sumars 2015. Finnbogi tók
þátt í Danmerkurmeistara-
keppni kaffibarþjóna árið 2015
og uppskar silfur. Þegar heim
var komið hóf hann störf á Kaffi
Slipp og Slippbarnum. Í byrjun
árs hóf Finnbogi nám við
Tækniskólann í Reykjavík á
tölvubraut. Hann hafði mikinn
áhuga á tölvunarfræði og hugð-
ist m.a. leggja hana fyrir sig.
Síðustu misseri starfaði Finn-
bogi sem barþjónn á Kaffibarn-
um.
Finnbogi Fannar verður jarð-
sunginn frá Fríkirkjunni í
Reykjavík í dag, 2. nóvember
2016, klukkan 15.
Anna Andrea
Kjeld, f. 8.7. 1986, í
sambúð með Hauki
Guðmundssyni, f.
14.02. 1986. Dóttir
þeirra er Arnljót
María f. 15.6. 2015.
2) Heba Eir J.
Kjeld, f. 25.7. 1989,
gift Halldóri
Sturlusyni f. 11.8.
1982. Sonur Hall-
dórs og stjúpsonur
Hebu er Gylfi Maron, f. 23.5.
2004. 3) Helgi Snær J. Kjeld, f.
7.3. 1995.
Finnbogi ólst upp í Reykjavík.
Hann hóf skólagöngu í skóla Ís-
aks Jónssonar og eftir útskrift
þaðan hóf hann nám í Austur-
bæjarskóla. Þaðan lá leiðin í
Menntaskólann við Reykjavík.
Finnbogi tók virkan þátt í fé-
lagslífi, bæði í grunn- og
menntaskóla. Hann lék með
leikfélaginu Herranótt og sat
eitt ár í stjórn Herranætur.
Hann hafði brennandi áhuga á
ræðumennsku og tók þátt í
MORFÍS af miklum krafti. Finn-
bogi var í Tónmenntaskóla
Reykjavíkur þar sem hann lagði
stund á saxófónleik. Frá unga
Elsku strákurinn minn …
Þú kveiktir von um veröld betri
mín von hún óx með þér.
Og myrkrið svarta vék úr huga mér um
stund,
loks fann ég frið með sjálfum mér.
Það er svo undarlegt að elska
– að finna aftur til.
Að merkja nýjar kenndir kvikna,
að kunna á því skil
hvernig lífið vex og dafnar í myrkrinu.
Að hugsa um þig hvern dag, hverja
nótt
er skylda sem ber umbunina í sjálfri
sér.
Þitt fyrsta bros, þín fyrstu skref, þín
fyrstu orð.
Þín fyrstu tár, þín fyrsta sorg, þín
fyrsta hrösun.
Þín fyrsta ást, þinn fyrsti koss, þín
fyrstu ljóð.
Mér finnst þú munir fæða allan
heiminn alveg upp á nýtt.
(Ólafur Haukur Símonarson
Gunnar Þórðarson)
Þú verður aldrei tabú en leið-
ina sem þú valdir má aldrei upp-
hefja.
Ég trúi því að þér líði betur
núna.
Ég mun alltaf elska þig. Þín
mamma.
Elsku tvíburinn minn! Það er
ekki oft sem mér er orða vant en
nú virðast orð eitthvað svo lítil-
væg. Orðin mín ná ekki yfir þá
sorg sem hjarta mitt fann fyrir
þegar mamma þín hringdi í mig
og tilkynnti mér að þú værir dá-
inn. Hvernig mátti það vera að þú
hefðir valið að kveðja? Þú varst
sannkallaður gleðigjafi alla tíð.
Lund þín svo falleg og atferli allt.
Ótrúlega heillandi töffari en samt
svo viðkvæmur. Eitthvað sem þú
varst ekki að bera á torg. Þú
varst alla tíð réttlætissinni.
Þú varst fyrsti strákurinn af
barnabörnum mömmu og pabba
og ég gleymi því seint þegar
mamma þín tilkynnti afa þínum
að þú ættir að bera nafnið hans.
Stoltið í augum afa þíns leyndi
sér ekki. Ja, þar til mamma þín
nefndi seinna nafnið þitt. Fannar.
Í huga afa þíns var þetta eitthvað
sem gekk ekki alveg upp. Ragn-
hildur mín, ætlarðu virkilega að
kalla drenginn skafl, sagði hann
við mömmu þína, tilbúinn að
grínast með nafnaval foreldra
þinna. Húmorinn hefur þú klár-
lega fengið í arf frá afa þínum. En
afi þinn lét ekki þarna við sitja og
fann þér nafn sem hentaði honum
vel og kallaði hann þig upp frá
þessu Finnboga annan.
Þú elskaðir tónlist og áttir auð-
velt með að tjá þig í gegnum tón-
list. Við elskuðum að keppa í hvað
heitir lagið, hver er flytjandinn
og í seinni tíð lagðir þú mig oftar
en ekki að velli. Vitandi að það er
ekki til tapsárri manneskja en ég.
Börnin okkar Jóns, eins og
flest börn sem umgengust þig,
eiga fallegar minningar um þig.
Alltaf varstu tilbúinn að detta í
leik og skylmast eða hnoðast með
frændsystkinum þínum. Nokkr-
um vikum fyrir andlát þitt fórstu
með þau og Fidel á Kaffibarinn
og gafst þeim kakó með skrauti
eins og Jón Þór litli orðaði það.
En þú ert farinn og þú valdir
leið sem ætti aldrei að vera í boði.
Arnljót litla var síðast í gær að
benda á mynd af þér og það er
eins og hún skynji að þú sért ekki
hérna lengur. Fyrir mér er þetta
ennþá óraunverulegt. Ég horfi á
mömmu þína og pabba, systkini
þín, mága, frændur og frænkur og
vini sem syrgja þig sárt. Skarðið
sem þú skilur eftir þig er stórt.
Við þig, Finnbogi minn, vil ég
segja; þetta má aldrei vera val og
við sem eftir sitjum þurfum að
tryggja það að ástvinir okkar fái
þá umönnun sem þeir þurfa til
þess að þetta verði aldrei val þess
sem kvelst af sálarangist. Ég segi
eins og mamma þín: „Dauði þinn
má aldrei verða tabú“. Umræðan
er mikilvæg og þarf að heyrast.
Elsku fallegi frændi. Ég sendi
þér lag og spyr: Hvað heitir lagið
og hver er flytjandinn?
„Þú,
þegar augu opnast.
Þú,
þegar hlátur berst
um opnar dyr, einn nýjan dag og vekur
mig.
Þú,
þegar augun skynja.
Þú,
þegar horfi ég
um opnar dyr, einn nýjan dag og sé þig
þar.“
(Egill Ólafsson)
Ég elska þig,
Þóra.
Finnbogi var vinur í raun. Við
hittumst fyrst í Austurbæjar-
skóla en kynntumst fyrir alvöru á
göngum okkar um bæinn. Fyrst
um sinn voru það hundarnir okk-
ar sem drógu okkur út úr húsi en
fljótlega urðu göngurnar að
grundvelli einstakrar vináttu
sem stóðst tímans tönn.
Á menntaskólaárunum fórum
við hvor í sína áttina en þótt þær
leiðir þræddu lönd og höf þá
skildu þær okkur aldrei að.
Tryggð Finnboga gerði vega-
lengdir að engu og fyrir vikið
varð hann órjúfanlegur hluti af
öllu mínu lífi. Það var Finnbogi
sem huggaði mig eftir mína
fyrstu ástarsorg, hann sem las yf-
ir allar ritgerðirnar mínar og
stappaði í mig stáli þegar ég tap-
aði áttum. Sama hvað það var þá
var Finnbogi alltaf tilbúinn til að
hlusta og hjálpa. Slík tryggð er
fágæt.
Þegar leiðir okkar lágu saman
nýttum við tímann okkar vel. Það
er til marks um lífsgleði Finn-
boga að ferðir okkar enduðu allt-
af í eftirminnilegum ævintýrum.
Saman klöngruðumst við upp á
toppinn á Stapafelli, villtumst í
Eilífsdal, syntum í sjónum við
Newquay, gengum út af kortinu á
St. Ives og fórum á rúntinn frá
Köben til Barcelona.
Það er ósanngjarnt að minn-
ingarnar fái ekki að verða fleiri
að sinni en Finnbogi mun alltaf
verða hjá mér í öllu því sem hann
kenndi mér.
Hann vildi alltaf það besta fyr-
ir vini sína og hann var ófeiminn
að deila gleði sinni og áhuga.
Þannig gaf hann lífi mínu lit sem
mun aldrei mást út. Ég mun
muna eftir Finnboga með hverj-
um góðum kaffibolla og hverri
góðri bók, í hvert sinn sem ég
kasta frisbí og í hvert sinn sem ég
fer út að dansa, í hvert sinn sem
ég hugsa um galdra.
Takk fyrir leikinn, Finnbogi,
hann verður aldrei eins án þín.
Þorsteinn Cameron.
Þú varst ekki bara klár, heldur
svo miklu meira. Þú varst hávax-
inn, myndarlegur og það geislaði
af þér, með útlimi sem þú virtist
geta teygt út í hið óendanlega.
Ég get ekki hætt að hugsa um
ykkur Hebu dansa við lagið Wut-
hering Heights með Kate Bush.
Þið Heba áttuð þennan dans og
það var stórkostlegt að fylgjast
með ykkur. Þessi dans var tekinn
við hvert tækifæri sem og öll önn-
ur dansspor úr smiðju ykkar
systkina.
Ég og Gylfi, strákurinn minn,
kynnumst þér árið 2010. Þú tókst
okkur strax svo vel og frá fyrsta
degi varstu svo góður við Gylfa.
Þú fórst með hann reglulega í bíó,
á kaffihús og þið bræður nutuð
þess í hvert skipti að æsa hann
upp með kítli, ritvélum og öðrum
fíflagangi sem Gylfi minn virtist
þrífast á. Hann hefur alltaf litið
upp til ykkar bræðra og fundist
þið vera rosalega flottir frændur.
Þú gast svo auðveldlega
skemmt öllum og látið þeim líða
vel í kringum þig, hvort sem það
var með dansi, söng eða aula-
bröndurum ykkar Hauks. Þið
vissuð hvað ég hafði lítið gaman
af þeim og þið gerðuð þar af leið-
andi enn meira úr hverjum ein-
asta þeirra. Þú sérstaklega lést
þá dragast á langinn þar til öll
fjölskyldan var farin að taka und-
ir og allir fóru að koma með hug-
myndir að nýjum og vönduðum
aulabröndurum.
Ragnhildur, móðir þín, varð
fimmtug á síðasta ári og það var
ákveðið að fjölskyldan færi öll
saman til Parísar og þaðan var
keyrt yfir til Ítalíu, nánar tiltekið
San Remo. Þessi ferð var frábær
í alla staði en það er svo merki-
legt hvað litlu hlutirnir verða
minnisstæðir. Þegar ég hugsa til
þessarar ferðar þá er það dag-
urinn í San Remo með ykkur
bræðrum og Gylfa, stráknum
mínum, sem stendur upp úr. Við
ákváðum að synda í ísköldum
sjónum og þar var aðeins einn
annar furðufugl svamlandi.
Við grófum Gylfa í sandinn og
gáfum honum vegleg brjóst og
mjúkar línur og því næst um-
breyttum við Helga í stóran og
æðaberan lim þar sem höfuð hans
kom upp úr þeim mikilfenglega
kóngsins drjóla með hippagler-
augu og sítt hár.
Ég tók af þessu sköpunarverki
endalaust margar myndir til
minningar um skemmtilegan dag
áður en ég skellti mér svo út í sjó-
inn á ný með símann í vasanum.
Þessar skjalfestu minningar
hurfu í þessari sundferð en dag-
urinn mun lifa um ókomna tíð líkt
og svo margar aðrar dásamlegar
stundir sem ég fékk að upplifa
með þér og fjölskyldu þinni.
Þar sem við Heba erum mjög
samstiga þá kom aldrei neinn
annar til greina en þú sem veislu-
stjóri í brúðkaupinu okkar. Þitt
hlutverk var ekki mikið planað
því við vissum að það sem þú tek-
ur að þér gerir þú vel. Við Heba
erum þér svo þakklát fyrir alla
hjálpina. Það var ómetanlegt að
hafa þig þar og vera umvafin fjöl-
skyldum okkar beggja, vinum og
okkar nánasta fólki í næstum
þrjá daga. Þessi dagur mun
minna mig á þig og hvað ég er
heppinn að hafa eignast systur
þína sem á svo margt í þér og þú í
henni.
Við göngum saman þessa grund,
um garða fagra og ljóta.
Lífið er ein ljúfsár stund,
sem við sameinumst um að njóta.
Sakna þín.
Halldór Sturluson.
Sumrinu 2006 munum við aldr-
ei gleyma. Þá fór þessi hópur í
ungmennaskiptaferð til Finn-
lands, fyrri af tveimur. Hópur sem
Finnbogi var svo mikilvægur
hlekkur í og er enn. Við minnumst
Finnboga sem góðs og fallegs
drengs þar sem gleðin og húm-
orinn voru aldrei langt undan.
Við minnumst allra yndislegu
stundanna í Finnlandi, Englandi
og hér á Íslandi. Ógleymanlegt er
matarboð sem Finnbogi hélt fyrir
okkur á Grettisgötu, þar sem við
borðuðum dýrindismat og sátum
út á palli framundir morgun. All-
ar þessar minningar munu ylja
okkur um hjartarætur um
ókomna tíð, sérstaklega á þessari
stundu.
Elsku Finnbogi, við erum svo
þakklát fyrir að hafa átt þig að
sem vin. Þú varst einstakur vin-
ur, hjartahlýr og heill í gegn.
Hafðu þökk fyrir allt, elsku
vinur okkar.
Megi stjörnurnar skína sem
skærast til heiðurs þér og lýsa
okkur áfram veginn.
Þínir Finnlandsfarar,
Aldís Björk, Eva, Guð-
mundur, Gunnar Ingi, Hall-
dór, Hildur, Kolfinna, Óli
Björn, Sigríður, Snærós,
Steiney, Sunna Sasha, Unn-
steinn Manuel og Þórður.
Það er með mikilli sorg sem ég
kveð kæran vin. Finnbogi var
klár, góður, skemmtilegur og
yndislegur drengur. Hans verður
sárt saknað af svo mörgum. Ég
er þakklát fyrir margar góðar
minningar með honum sem ég
mun geyma vel. Við kynntumst í
gegnum sameiginlegan áhuga á
kaffi og kaffimenningu og áttum
margar góðar stundir þar sem
við ræddum heima og geima.
Finnbogi hafði stórt hjarta og
góða sál og átti marga góða vini
sem elskuðu hann.
Ég vil senda fjölskyldu hans
mínar dýpstu samúðarkveðjur og
vona að þau finni styrk til að tak-
ast á við þennan mikla missi.
Jónína Soffía Tryggvadóttir.
Finnbogi Fannar
Jónasson Kjeld
Ástkær móðir okkar, tengdamamma,
amma og langamma,
DAGMAR CLAUSEN,
lést þann 29. október síðastliðinn á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð.
Jarðarför verður auglýst síðar.
.
Anna María Þórðardóttir, Ragnar Jóhann Jónsson,
Guðmundur Þórðarson, Margrét Linda Þórisdóttir,
Þórður Clausen Þórðarson, Anna Stella Snorradóttir,
börn og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir og
tengdafaðir,
JÓN ÖRN ÁMUNDASON
framkvæmdastjóri,
lést á nýrnadeild Landspítalans
mánudaginn 31. október. Útförin verður
auglýst síðar.
.
Erna Hrólfsdóttir,
Fanney Birna Jónsdóttir, Andri Óttarsson,
Hrólfur Örn Jónsson, Hildur Guðný Káradóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÓLÍNA BERGLJÓT KARLSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Eiri laugardaginn
29. október. Útför hennar fer fram frá
Grafarvogskirkju föstudaginn 4. nóvember
klukkan 15.
.
María Finnsdóttir, Bragi Ólafsson,
Ingibjörg Finnsdóttir,
Sigurlaug Finnsdóttir, Guðmundur Guðbjörnsson,
Finnur Magnússon, Ágústa Gústafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku mamma,
það eru ekki til orð
sem lýsa því hvað ég
á eftir að sakna þín mikið, sakna
þess að kíkja við í kaffi og spjall,
Helga Tryggvadóttir Stolzenwald
✝ HelgaTryggvadóttir
Stolzenwald fædd-
ist 29. nóvember
1954. Hún lést 15.
október 2016.
Útför hennar fór
fram 25. október
2016.
knúsa þig og dást að
öllum flottu verkun-
um þínum, sem
spruttu fram dag
eftir dag enda
varstu sannarlega
listamaður af Guðs
náð. Það verður svo
skrítið á jólunum að
fá þig ekki yfir til
okkar í mat og geta
ekki tekið upp tólið
og hringt í þig en sá
tími sem við áttum saman og öll
fjölskyldan var mjög dýrmætur
og ég er mjög þakklát fyrir öll
þau ár og allar okkar minningar.
Lífið var þér ekki alltaf auðvelt
en þú gast alltaf séð fram úr erf-
iðleikum með jákvæðni að vopni,
þetta reddast, var oft viðkvæðið,
og einhvernveginn var það þann-
ig að ef þig vantaði eitthvað
þurftir þú bara að hugsa um það
og trúa því að það reddaðist og þá
birtist einhver með akkúrat það
sem þig vantaði. Þú trúðir alltaf
að allt færi vel á einn eða annan
hátt og að allt reddaðist. Miðað
við það hvað þú varst orðin veik
en samt á fullu að vinna í garð-
inum og sinna daglegum störfum
alveg fram á það síðasta er ekki
hægt að segja annað en að þú
sért heppin að vera komin á ann-
an fallegan stað, fullan af blóm-
um og fegurð, laus við allar þján-
ingar þessa lífs. Guð geymi þig og
vaki yfir þér, elsku mamma mín.
Við hittumst seinna, við pössum
hvert annað, við sem eftir sitjum
og yljum okkur við fallegu minn-
ingarnar um þig.
Þín dóttir
Helena.