Morgunblaðið - 05.11.2016, Blaðsíða 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 2016
✝ SveinbjörnHjálmarsson
fæddist í Vest-
mannaeyjum 11.
september 1931.
Hann lést á sjúkra-
húsinu í Vest-
mannaeyjum 27.
október 2016.
Foreldrar hans
voru Hjálmar Jóns-
son, f. 5. júní 1899
á Bólstað í Mýrdal,
d. 25. júlí 1968, og Guðbjörg
Helgadóttir, f. 16. október 1898
á Gili í Fljótum í Skagafirði, d.
23. júní 1958. Systkini Svein-
björns: Markús, f. 1918, d. 2010;
Þorgerður, f. 1921, d. 2004;
Jón, f. 1922, d. 2014; Kristín
Helga, f. 1925, d. 1995; Svava,
f. 1929, d. 1988; Jakobína, f.
1932.
Hinn 31. desember 1955
kvæntist Sveinbjörn Ernu Mar-
gréti Jóhannesdóttur, f. 2. jan-
úar 1937. Foreldrar Ernu voru
hjónin Guðrún Einarsdóttir, f.
28. febrúar 1909, d. 28. desem-
ber 1986, og Jóhannes Gunnar
Gíslason, f. 14. júlí 1906, d. 2.
janúar 1995. Börn Sveinbjörns
og Ernu eru: 1. Guðrún, f. 22.
október 1955, gift Gunnlaugi
fiskverkun í Hraðfrystistöð
Vestmannaeyja 1946-1948 og
sem háseti á bát 1948-1950. Á
því ári lauk hann vélstjóranámi
og var síðan vélstjóri á fiski-
skipum í Eyjum til 1953 og aft-
ur 1955-1957. Hann starfaði
sem vélstjóri í Fiskiðjunni í
Eyjum 1954 og 1958-1959 og
vann síðan í skamman tíma á
skrifstofu Hafnarsjóðs. Frá
1960-1972 var hann bæjargjald-
keri hjá Vestmannaeyjabæ.
Umboðsmaður Happdrættis HÍ
í Eyjum varð hann 1972 og
jafnframt útibússtjóri Skelj-
ungs hf. á staðnum frá 1977.
Þessum störfum gegndi hann
allt þar til hann lét af störfum
vegna aldurs. Hann var félags-
maður í Oddfellowstúkunni
Herjólfi þar sem hann var virk-
ur í starfi, gegndi trúnaðar-
störfum og var gerður heiðurs-
félagi í stúkunni. Fyrr á árum
tók hann einnig þátt í starfi
Akoges í Eyjum og sat um
skeið í stjórn Vélstjórafélags
Vestmannaeyja, Starfsmanna-
félags Vestmannaeyja, Knatt-
spyrnufélagsins Týs og átti
sæti í fulltrúaráði Sjálfstæðis-
flokksins. Hann var sæmdur
heiðursskildi Sjómanna-
dagsráðs 1. júní 2003 fyrir vel
unnin störf í þágu sjómanna-
stéttarinnar.
Útför Sveinbjörns fer fram
frá Landakirkju í Vestmanna-
eyjum í dag, 5. nóvember 2016,
og hefst athöfnin klukkan 13.
Claessen. Sonur
þeirra er Svein-
björn, f. 1986. Dótt-
ir Guðrúnar og
stjúpdóttir Gunn-
laugs er Erna Mar-
grét, f. 1980. Börn
Ernu og Leifs
Steins Árnasonar
eru Berglind Björt,
Arnór Steinn og
Jakob Kári. Börn
Gunnlaugs af fyrra
hjónabandi eru Þórdís, f. 1974
og Haukur, f. 1977. 2. Guðbjörg
Helga, f. 1. ágúst 1957, gift Sig-
urði Vigni Vignissyni. Börn
þeirra eru Birna Vigdís, f. 1979,
og Daði Már, f. 1991. Börn
Birnu Vigdísar eru Dagur, faðir
Davíð Arnórsson, og Elma
Björg, faðir Davíð Halldórsson.
Dóttir hans er Saga Margrét.
3. Egill, f. 25. júní 1963,
kvæntur Guðnýju Þórisdóttur.
Synir þeirra eru Darri, f. 1994,
Nökkvi, f. 2000, og Hugi, f.
2008. 4. Ásdís Ingunn, f. 9.
ágúst 1968. Dætur hennar og
Kristjáns Þórs Jakobssonar eru
Guðrún Ósk, f. 1994, og Elísa, f.
1999.
Sveinbjörn ólst upp í Vest-
mannaeyjum og starfaði við
Fyrir margt löngu skruppum
við Guðrún til Vestmannaeyja,
gagngert til að kynna verðandi
tengdason fyrir foreldrum henn-
ar og fjölskyldu á staðnum. Ég
þekkti þar fáa, en þessi ferð og
aðrar sem á eftir fylgdu bættu úr
því. Smám saman fannst mér að
eitthvað sérstakt einkenndi
„þjóðflokkinn“ sem þarna býr.
Létt lund og gamansemi og jafn-
framt ósérhlífni til verka voru
þau einkenni sem aðkomumaður-
inn taldi sig greina hjá býsna
mörgum þarna. Mér fannst einn-
ig fljótt að tengdafaðir minn upp-
fyllti ágætlega báða þessa góðu
eiginleika.
Það sagði mér nokkuð um
manninn að skelfileg lífsreynsla á
yngri árum hefði hvorki náð að
svipta hann jákvæðni, heilsu né
lífsgleði. Hann var þá 21 árs gam-
all vélstjóri á fiskiskipinu Guð-
rúnu VE 163. Hinn 23. febrúar
1953 fékk skipið á sig tvö mikil
brot nærri Bjarnarey sem lögðu
það á hliðina. Á þeirri skömmu
stund sem leið þar til skipið sökk
tókst Svenna að brjóta rúðu í brú
skipsins, þröngva sér þar út og
skera gúmmíbjörgunarbát laus-
an með vasahníf sínum. Í hann
komust fjórir skipverjar en hinir
fimm hurfu fyrir augum þeirra í
öldurótinu. Í bátnum velktust
þeir síðan þar til hann rak á land
á Landeyjasandi. Þeir komust ör-
magna að bænum Hallgeirsey, en
það mátti ekki tæpara standa því
auk kulda og vosbúðar um hávet-
ur hafði Svenna blætt mjög af
völdum glerbrota. Þetta var í
fyrsta eða annað sinn sem
mannslíf hafa bjargast hér við
land eftir sjóskaða með notkun
gúmmíbjörgunarbáta.
Eftir eldgosið flutti fjölskyld-
an heim til Eyja þótt hús hennar
við Kirkjubæjarbraut væri ekki
íbúðarhæft og endurgerð þess
ekki einfalt mál. Það stendur þar
í bænum sem öskufall var mest
og var nær alveg á kafi þegar yfir
lauk. Hluti götunnar og lóðir þar
voru hreinsaðar síðla árs 1973 og
eftir stóðu hús í afleitu ástandi,
nánast soðin í brennheitri ösk-
unni. Húsið sjálft var líka hálf-
fullt af ösku. Svenni hafði reist
það 20 árum fyrr og verkefnið nú
var litlu minna en þá var. En
hann setti í herðarnar og réðist
til atlögu. Inn flutti fjölskyldan
svo 1976 og þar hafa tengdafor-
eldrar mínir búið síðan. Um-
hyggja þeirra fyrir húsi og heim-
ili sést m.a. af því að eitt árið
fengu þau verðlaun fyrir falleg-
asta garðinn í bænum og 2012
verðlaun bæjarins fyrir snyrti-
legustu eignina þar.
Það var alltaf tilhlökkunarefni
að skreppa til Eyja þar sem jafn-
an var gist á „hótel tengda-
mömmu“. Gestrisni húsráðenda
var ósvikin. Hann reyndi að
kenna tengdasyninum lunda-
veiði, en af árangri hans fer
litlum sögum. Betur gekk að elta
með honum og fanga lundapysjur
á götum bæjarins, setja þær í
kassa og sleppa næsta morgun á
Eiðinu. Ekki varð á milli séð
hverjir skemmtu sér best, við,
hann eða börnin. Hann fór líka
oft með okkur í Brimurð að tína
söl sem breidd voru til þerris í
garðinum heima. Slík uppskeru-
störf þóttu gestunum ómissandi,
rétt eins og gönguferðir á Eldfell
og víðar.
Svenni var ekki aðeins nátt-
úrubarn heldur líka mikil félags-
málavera. Hann var lengi virkur í
starfi Oddfellowstúkunnar Herj-
ólfs, æðsti embættismaður henn-
ar í mörg ár og hafði fengið heið-
ursmerki stúkunnar. Á síðari
hluta starfsævinnar gegndi hann
tveimur störfum samtímis, þ.e.
sem útibússtjóri Skeljungs hf. í
Eyjum og sem umboðsmaður
HHÍ þar. Reyndar var tengda-
móðir mín virkur þátttakandi
með honum í síðarnefnda starf-
inu og þannig tókst þeim í sam-
einingu að axla þær skyldur sem
þessu fylgdi. Það fór saman að
heilsu hans tók að hnigna og
hann lét af þessum störfum eftir
farsælan feril. Þessi heilsteypti
maður tók veikindum sínum af
yfirvegun. Niðurstöðu læknis á
fundi með fjölskyldunni um að
frekari læknismeðferð væri von-
laus tók hann af aðdáanlegu
æðruleysi.
Ég kveð tengdaföður minn
með söknuði og virðingu. Hans
verður minnst sem heiðursmanns
með hlýja nærveru. Ernu, börn-
um þeirra og öðrum ástvinum
votta ég samúð og bið honum
sjálfum blessunar á eilífðarbraut-
inni.
Gunnlaugur Claessen.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku afi minn. Ég kveð þig
með söknuði og miklu þakklæti í
hjarta. Þakklæti fyrir að hafa átt
þig að í öll þessi ár.
Fyrsta minning mín um afa er
í bíltúr með honum og ömmu þar
sem ég er búin að koma mér vel
fyrir á milli sætanna þeirra og við
látum bláan opal ganga á milli.
Afi og amma voru mikið á rúnt-
inum í Eyjum og dugleg að fylgj-
ast með því sem var að gerast í
bænum.
Ég var svo heppin að hafa afa
Svenna og ömmu Ernu nálægt
mér alla mína æsku. Ég vissi fátt
betra en að fá að fara til þeirra
eftir skóla í soðna ýsu og blá-
berjasúpu. Ég var eina barna-
barn þeirra í Eyjum í mörg ár og
naut þess mjög. Á þeim árum
kaus ég frekar að eyða þremur
vikum hjá ömmu og afa en að fara
með foreldrum mínum á sólar-
strönd.
Ég er skírð í höfuðið á afa og
leit alltaf mikið upp til hans. Til
að mynda borðaði hann ekki
sveppasósu, og þá borðaði ég
ekki heldur sveppasósu. Upphá-
haldstalan hans var fimm, svo að
auðvitað var það uppáhaldstalan
mín líka. Hann var mjög hjá-
trúarfullur og ól það upp í mér.
Lengi vel hélt ég að afi minn væri
ríkasti maður í heimi. Hann var
duglegur að lauma að manni
„aur“ og kenndi mér að fara vel
með „aurinn“. Hann var einstak-
lega gjafmildur og naut þess að
gleðja sína nánustu. Ég man sér-
staklega vel eftir kvöldunum sem
hann og amma heimsóttu okkur
mömmu með fulla vasa af happa-
þrennum og svo sátum við og
skófum eins og við ættum lífið að
leysa.
Afi fæddist 11. september og
var því í meyjarmerkinu og mjög
sterk meyja. Smámunasamur og
nákvæmur og gerði alla hluti
hundrað prósent. Garður þeirra
hjóna var til dæmis eins og vel
málað málverk. Grasið óx aldrei
meira en þrjá sentímetra og
minnist ég ekki hafa séð svo mik-
ið sem einn fífil þar. Afi var stolt-
ur af garðinum sínum og var
verðlaunaður af Vestmannaey-
jabæ fyrir hann.
Afi var mikill stuðningsmaður
björgunarsveitanna og um hver
áramót setti hann upp sixpens-
arann, fór í skotpeysuna og hóf
heljarinnar flugeldasýningu fyrir
okkur fjölskylduna og nágrann-
ana. Eitt árið ætlaði hann að
gleðja okkur börnin með
skemmtilegri innisprengju í stof-
unni en það vildi ekki betur til en
svo að sprengjan var ætluð til
notkunar utandyra svo það hófst
flugeldasýning í miðri stofunni
með þvílíkum látum og reyk. Við
hlæjum ennþá að þessu – árinu
sem við hóstuðum allt borðhaldið.
Þegar ég minnist þín, elsku afi
minn, þá heyri ég hlátur þinn og
sé þig fyrir mér taka í nefið og
hlæja. Þú táraðist þegar þú hlóst
og smitaðir aðra af hlátrinum.
Daginn sem ég heimsótti þig í
síðasta sinn varstu mjög veikur
en samt skein húmorinn þinn í
gegn og þú grínaðist og hlóst með
okkur. Þennan dag geymi ég í
hjarta mínu og verð ævinlega
þakklát fyrir að hafa fengið að
kveðja þig. Það verður sárt að
hafa þig ekki með á brúðkaups-
daginn okkar Davíðs en ég veit að
þú vakir yfir okkur.
Hvíldu í friði hjartað mitt.
Þín
Birna Vigdís.
Okkar elsku góði afi!
Þú ert sá besti, á því liggur enginn vafi.
Þú átt ábyggilega eftir að lesa fyrir
okkur ljóð
og hjá þér munum við alltaf vera góð.
Út um allt viljum við hendur þínar leiða.
Einn daginn fáum við kannski að fara með
þér að veiða.
En hvað sem þú gerir og hvar sem þú ert
að þá hefur þú okkar litlu hjörtu snert.
Því þú ert svo góður og þú ert svo klár
hjá þér munum við ekki fella nein tár.
Því heima hjá afa er alltaf gaman að vera
því þar getum við látið mikið á okkur bera.
En afi okkar kæri við viljum að þú vitir nú
okkar allra besti afi, það ert þú!
(KRÞ)
Hvíldu í friði, elsku langafi, og
hafðu þökk fyrir allt.
Arnór Steinn,
Berglind Björt,
Jakob Kári
Með örfáum orðum vil ég
minnast elskulegs afa míns sem
verður jarðsunginn frá Landa-
kirkju í dag. Það sem er efst í
huga mér eru þær fjölmargar
minningar um hann afa í Eyjum
sem allar eiga það sammerkt að
vera bæði góðar og fallegar.
Hann afi var nefnilega þannig
gerður að hann var alltaf léttur í
lundu og í góðu skapi. Hann var
hvers manns hugljúfi sem gott
var að eiga að og geta leitað til.
Ég er svo sannarlega heppinn að
Sveinbjörn
Hjálmarsson
Harpa Heimisdóttir
Útfararstjóri
Hrafnhildur Scheving
Útfararþjónusta
Kirkjulundur 19  210 Garðabær
sími 842 0204  www.harpautfor.is
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir
síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og
ræðum skipulag útfarar ef óskað er
Davíð
útfararstjóri
551 3485 - www.udo.is
Óli Pétur
útfararstjóri
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐJÓN ÁSMUNDUR PÁLSSON,
Reynimel 92, Reykjavík,
er látinn. Útförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hins látna. Þökkum auðsýnda
samúð og þeim sem önnuðust hann
í veikindum hans.
.
Sófus Guðjónsson, Ingibjörg R. Vigfúsdóttir,
Gylfi Geir Guðjónsson, Kristjana Elínborg Blöndal,
Páll Sævar Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KATLA MAGNÚSDÓTTIR,
er lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Hrafnistu í Hafnarfirði 22. október, verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 10. nóvember klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Alzheimersamtökin www.alzheimer.is
eða á reikning þeirra 515 26 24303, kt. 580690-2389.
.
Freyja Matthíasdóttir, Þór Matthíasson,
Edda Matthíasd. Swan, Edward M. Swan,
Sif Matthíasdóttir, Jörundur Svavarsson
og fjölskyldur.
Ástkær eiginmaður, faðir, fósturfaðir,
tengdafaðir, bróðir, afi og langafi,
HRAFN PÁLSSON,
skrifstofustjóri og
hljóðfæraleikari
í Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund 2. nóvember síðastliðinn.
.
Vilborg G. Kristjánsdóttir,
Halldór Hrafnsson,
Jóhann Gísli Jóhannsson, Guðrún Aldís Jóhannsdóttir,
Heiða Elín Jóhannsdóttir, Guðjón Guðmundsson,
Guðrún Jóhannsdóttir, Kolbeinn Pálsson,
Kristján Jóhannsson, Ingibjörg Sigurðardóttir,
Margrét Pálsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir og amma,
SIGRÍÐUR SIGURJÓNSDÓTTIR,
Varmadal,
er látin.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
.
Haraldur Jónsson,
börn og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞORKELL ELÍAS KRISTINSSON,
Flétturima 28, Reykjavík,
sem lést á gjörgæsludeild Landspítalans
þriðjudaginn 25. október, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
8. nóvember klukkan 13.
.
Svava Ólafsdóttir,
Guðrún Þorkelsdóttir,
Jóhann Þorkelsson, Rannveig Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.