Morgunblaðið - 05.11.2016, Síða 38

38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 2016
✝ Maggý HjördísKristjánsdóttir
fæddist á Patreks-
firði 6. júlí 1930.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun
Patreksfjarðar 28.
október 2016. For-
eldrar hennar
voru Kristján
Andrés Ingvason,
f. 4. janúar 1895,
d. 2. maí 1984, og
Halldóra Magnúsdóttir, f. 10.
desember 1910, d. 2. mars
1982. Systur Maggýjar eru
Hugrún Kristjánsdóttir, f. 1.
júní 1936, Ragnheiður Krist-
jánsdóttir, f. 1. mars 1941, d.
18. ágúst 1998, og Ásrún
Kristjánsdóttir, f. 12. des.
1947, d. 23. nóvember 1952.
Maggý giftist 24. desember
1950 Atla Snæbjörnssyni, f.
14. apríl 1926, d. 28. janúar
2004. Atli og
Maggý eignuðust
fjórar dætur, Ás-
rúnu, f. 22. maí
1955, maki Finn-
bogi Björnsson, f.
4. ágúst 1959,
Halldísi, f. 2. sept-
ember 1956, Birnu
Mjöll, f. 10. júlí
1960, maki Keran
St. Ólason, f. 18.
júlí 1966, Kristínu
Ingu, f. 12. ágúst 1964, maki
Sigurður Skafti Davíðsson, f.
5. janúar 1963. Barnabörn
Maggýjar og Atla eru níu og
barnabarnabörnin 14. Maggý
og Atli hófu búskap í Reykja-
vík árið 1950 en árið 1960
fluttu þau til Patreksfjarðar.
Úför Maggýjar fer fram frá
Patreksfjarðarkirkju í dag, 5.
nóvember 2016, og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Lífssól frænku minnar Mag-
gýjar Kristjánsdóttur hefur nú
hnigið til viðar.
Í minningunni frá bernskudög-
um mínum á Patreksfirði kemur
mynd Maggýjar sterk fram sem
stóra frænka mín.
Ljúfar minningar frá heim-
sóknum mínum með móður minni
og systur í Aðalstræti 65, þar sem
foreldrar Maggýjar, Dóra, móð-
ursystir mín, og eiginmaður
hennar, Kristján, réðu ríkjum og
bjuggu með dætrum sínum.
Flesta sunnudaga lá leið okkar
til þessarar söngelsku fjölskyldu.
Harmonikkutónar, gítarspil og
söngur hljómaði um litla eldhúsið
þeirra, sem sagt algjört tónaflóð.
Þar tóku litlir fætur sín fyrstu
dansspor og fullorðnir og börn
skemmtu sér konunglega. Ekki
amalegt að alast upp í slíku um-
hverfi.
Síðar flutti Maggý tímabundið
suður til Reykjavíkur með eigin-
manni sínum, Atla. Á þeim árum
hlotnaðist mér, þá 11 ára hnátu,
það heiðurshlutverk að gerast
barnfóstra hjá þeim hjónum og
passa frumburð þeirra, Ásrúnu. Í
stórborginni dvaldi ég heilt sum-
ar, kannaði þar framandi um-
hverfi og nýjar slóðir og naut þess
að vera hjá frænku minni. Upp
frá því var alltaf sterkur strengur
sem tengdi okkur saman.
Maggý var viðræðugóð og
hafði ljúfa framkomu, það var
þægilegt að vera í návist hennar.
Allskyns skapandi greinar, s.s.
handavinna og saumaskapur,
léku í höndum hennar. Ófáir Pat-
reksfirðingar nutu góðs af hæfi-
leikum hennar þegar hún rak fyr-
irtæki sitt ásamt dóttur sinni
Halldísi við að sauma og hanna
föt á þorpsbúa. Í dag bæri Maggý
líklega starfsheitið „hönnuð-
ur“og væri með „Hönnunarsíðu“
á facebook.
Í hvert sinn er leið mín lá vest-
ur fannst mér ferðin ekki full-
komnuð nema að kíkja í kaffi til
Maggýjar, sem tók mér alltaf vel
og með bros á vör. Síðasta heim-
sókn mín til hennar var í ágúst sl.
en þá dvaldi hún á Heilbrigðis-
stofnun Patreksfjarðar, þaðan
sem hún átti ekki afturkvæmt,
vegna heilsubrests. En þrátt fyr-
ir það var brosið hennar fallega
enn til staðar.
„Hvar ómar söngur sértu glað-
ur, það syngur enginn vondur
maður.“ Þessar ljóðlínur koma
upp í huga minn þegar ég kveð
Maggý. Söngurinn var hennar líf
og yndi, lagvissa og fallega rödd-
in hennar gerði það að verkum að
allt sitt líf var hún samofin söngn-
um, sem gaf henni mikla lífsfyll-
ingu. Alltaf var hún til í að syngja
hvort sem var í kór eða í góðra
vina hópi.
Kirkjukór Patreksfjarðar
naut sönghæfileika hennar í
gegnum tíðina og söngstarf
hennar með Félagi eldri borgara
á Patreksfirði var einstakt, þar
mætti hún í mörg ár með gítarinn
sinn, söng, spilaði og gladdi
þannig heldri borgara bæjarins á
meðan heilsa hennar og færni
leyfði.
Á þennan fallega hátt auðnað-
ist Maggý m.a. að auðga líf sam-
borgara sinna.
Ég kveð frænku mína og votta
dætrum hennar og öðrum ástvin-
um samúð mína.
Þórdís Bakkmann
Kristinsdóttir.
Elsku amma mín er farin. „Ég
er svo stolt af ykkur barnabörn-
unum,“ sagði hún alltaf við mig.
Það hefur ræst vel úr okkur
krökkunum, auðvitað er það að
hluta til henni að þakka.
Hún sagði alltaf að ég hefði
fengið ferðaþrá mína frá Atla afa.
En ég fékk svo margt frá henni
líka. Amma leyfði mér t.d. að spila
á hljóðfærin sín, píanóið og gít-
arinn, stundum spilaði ég á klar-
ínettið mitt og hún spilaði undir.
Það var alltaf gaman að blaða í
nótnabókunum hennar, en svo
átti hún líka skemmtilegar bækur
sem ég las uppi í rúmi áður en ég
fór að sofa á kvöldin.
Þessa dagana hellast yfir mig
minningar. Einu sinni sem oftar
vorum við að horfa á Bráðavakt-
ina í sjónvarpinu. Það var hrika-
lega spennandi atriði í gangi þeg-
ar rafmagnið fór af hjá okkur. Við
biðum og biðum eftir að geta náð
restinni af þættinum, en svo var
klukkan orðin svo margt og
ennþá var rafmagnslaust. Þá fann
hún vasaljós og bók fyrir mig.
Mig minnir að það hafi verið
Pollýönnubók.
Ég skreið þá upp í rúm og fór
að lesa og sofnaði út frá bókinni.
Ég veit ekki ennþá hvernig þessi
þáttur af Bráðavaktinni endaði.
Ég man líka að þegar amma
rétti mér ávísun, þá vissi ég sko
alveg hvað ég átti að gera. Ég átti
að hlaupa út í sjoppu og kaupa tvo
svarta hlunka, þessa með lakkr-
ísbragðinu. Eftir að ég varð full-
orðin keypti ég alltaf bláberja-
ostaköku og færði henni þegar ég
kom í heimsókn. Við höfðum mjög
svipaðan smekk á sætindi og
kunnum að njóta þeirra saman.
Elsku amma mín er farin. En
það er svo merkilegt með ástina,
að hún hverfur aldrei. Við sem
elskum hana og vorum elskuð af
henni, við eigum það alltaf. Ekk-
ert getur tekið það frá okkur.
Elsku amma, ég græt því ég
sakna þín, en ég græt líka því ég
er svo þakklát fyrir að hafa fengið
að kynnast þér. Ég er þakklát
fyrir allar minningarnar, þakklát
fyrir öll góðu sumrin á Patró.
Freyja.
Maggý Hjördís
Kristjánsdóttir
✝ Sigrún GyðaSveinbjörns-
dóttir fæddist í
Gvendareyjum á
Breiðafirði 12. maí
1937. Hún lést á
blóðlækningadeild
Landspítalans 26.
október 2016.
Foreldrar henn-
ar voru Guðrún
Sigurðardóttir, f.
7. febrúar 1915, d.
30. nóvember 2014, og Svein-
björn Kristjánsson, f. 29. apríl
1913, d. 17. júlí 2003. Gyða var
elst níu barna. Systkini hennar
eru: 1) Ólína Kristín, f. 25. febr-
úar 1940. 2) Magnús, f. 19. maí
1941. 3) Kolbrún, f. 26. júní
1942. 4) Svanhildur, f. 1. maí
1947. 5) Sigurður Magni, f. 12.
ágúst 1951. 6) Ingibjörg Ragn-
heiður, 30. september 1953, d.
24. janúar 2011. 7) Hörður, f.
14. nóvember 1956. 8) Þröstur
Kamban, f. 22. ágúst 1959.
Hinn 24. maí 1958 giftist
Gyða eftirlifandi eiginmanni
sínum, Ólafi Th Ólafssyni, f. 3.
október 1936. Ólafur Th var
sonur Guðmundínu Björns-
en frá 1942 bjó fjölskyldan í
Vesturkoti á Skeiðum. Gyða og
Óli hófu búskap sinn að Bjarn-
hólastíg 3 í Kópavogi en fluttu
sig síðan á Skarphéðinsgötu 14
í Reykjavík. Þaðan fluttu þau á
Selfoss árið 1965 og bjuggu þar
æ síðan, fyrst í Vallholti 23 en
síðan í Lambhaga 26. Þegar
börnin voru vaxin úr grasi
réðst Gyða til náms við Sjúkra-
liðaskólann í Reykjavík og lauk
þaðan prófi 1977. Eftir það
vann hún lengst af sem sjúkra-
liði á Heilbrigðisstofnun Suður-
lands á Selfossi.
Gyða var félagsmálamann-
eskja og var lengi trún-
aðarmaður sjúkraliða á Sjúkra-
húsinu á Selfossi og formaður í
deild sjúkraliða á Suðurlandi.
Hún tók ríkan þátt í hagsmuna-
baráttu launafólks á Selfossi og
var formaður í félagi opinberra
starfsmanna á Suðurlandi,
FOSS, um árabil. Gyða lét
landsmálin heldur ekki af-
skiptalaus og var formaður Al-
þýðubandalagsfélags Selfoss í
nokkur ár. Hún starfaði með
Þroskahjálp á Suðurlandi og
var formaður félagsins í 14 ár
og enn lengur í stjórn og virkur
félagi alla tíð, sá t.d. um dreif-
ingu og sölu á dagatali Þroska-
hjálpar árum saman.
Útför Gyðu fer fram frá Sel-
fosskirkju í dag, 5. nóvember
2016, klukkan 13.
dóttur, f. 9. apríl
1914, d. 16. nóv-
ember 1997, og
Ólafs Snóksdalíns
Ólafssonar, f. 11.
nóvember 1904, d.
5. nóvember 1969.
Börn Gyðu og
Ólafs Th eru: 1) El-
ín Vigdís, f. 24.
janúar 1958. Synir
hennar eru Ólafur
Uni Daníelsson,
Kári og Matthías Aron Ólafs-
synir. 2) Hrund, f. 17. janúar
1959. Börn hennar eru Arnór
Bogason og Sigrún Gyða
Sveinsdóttir. 3) Bragi, f. 16.
desember 1961. Börn hans eru
Elfar Þór, Móeiður, Guðmund-
ur, Ragnar Bragi og Sigrún og
stjúpdóttir er Magnea Bjarna-
dóttir. 4) Ólafur Þór, f. 2. júlí
1964, d. 26. október 2006. 5)
Sigrún Sól, f. 31. ágúst 1968.
Synir hennar eru Sigurhjörtur,
Arnaldur og Ólafur Bragi
Pálmasynir.
Gyða fluttist með móður
sinni frá Gvendareyjum að
Efra-Seli í Hrunamannahreppi
þegar hún var eins og hálfs árs
Það eru ekki mörg ár síðan
ég kynntist Sigrúnu Gyðu og
tengdist henni fjölskyldubönd-
um. Við fyrstu kynni sá ég
dæmigerða útivinnandi húsmóð-
ur sem hélt sitt fallega heimili,
ræktaði garðinn sinn, var mið-
punktur líflegrar fjölskyldu,
móðir, amma og langamma sem
bar kaffi og kökur í gesti og
gangandi, sem nóg var af. Við
hlið hennar var eiginmaðurinn
Óli Th, myndlistarmaður, tón-
listarmaður og þúsundþjala-
smiður. Traust og samheldni
einkenndi samband þeirra.
Fljótlega dýpkaði myndin og
gerðist fjölbreytilegri. Ég upp-
götvaði að þessi hógværa hús-
móðir var í raun baráttukona
sem barðist fyrir betri heimi og
betra lífi, jöfnuði og réttlæti.
Hún var róttæk í skoðunum, fé-
lagsmálamanneskja og virtist
vita allt um kjarabaráttu og
launamál. Hún hafði líka verið í
forystusveit launþega og for-
maður í FOSS, félagi opinberra
starfsmanna á Suðurlandi. Við
náðum vel saman þegar talið
barst að pólitík og friðar-
baráttu. Þau hjónin voru frið-
arsinnar og hernaðarandstæð-
ingar og höfðu tekið virkan þátt
í baráttunni gegn erlendum
herstöðvum á Íslandi. Við náð-
um líka saman þegar talið barst
að aðstæðum og kjörum þroska-
hamlaðra og einhverfra. Þau
hjón höfðu átt einhverfan son
og hún hafði lengi verið formað-
ur í Þroskahjálp á Suðurlandi.
Þar ruddi hún braut sem ég og
mín fjölskylda hafði notið góðs
af. Hún virtist oft hafa verið
valin til forystu í þeim félaga-
samtökum sem hún kom að.
Drifkrafturinn var þó ekki
metnaður eða löngun til að
trana sér fram og vera í sviðs-
ljósi, það var réttlætiskenndin
og baráttugleðin sem dreif hana
áfram. Dugnaður, samviskusemi
og glöggskyggni gerðu það að
verkum að hún valdist til for-
ystu í baráttumálum fólks. Það
mætti kannski bæta fórnfýsi við
þessa upptalningu, því ég efast
um að hún hafi nokkru sinni
þegið laun fyrir þessi störf. Ár
félagsmála og kjarabaráttu voru
raunar að baki þegar ég kynnt-
ist Gyðu og fjölskyldu hennar.
En hún var ekki sest í helgan
stein, nú hafði hún gengið í lið
með fólki sem tamdi sér hollar
lífsvenjur og neyslumáta sem
kenndur er við Herbalife. Hún
fór um og kynnti þessa stefnu
og seldi Herbalife-vörur. Þarna
náðum við ekki saman, ég er
íhaldsmaður í þessum efnum, ég
ét einungis það sem mér finnst
gott og eins mikið af því og ég
get torgað en er tortrygginn út
í alla hollustu nema þorskalýsi.
Hún tók ekkert mark á slíkri
vitleysu og ég komst í hann
krappann gagnvart Herbalife.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
kynnst Gyðu og hennar fólki.
Líf hennar var ekki alltaf dans
á rósum og hún átti oft við mót-
læti að stríða, bæði í æsku og
síðar. Þó bar hún ekki beiskju í
brjósti til nokkurs manns og
hallmælti engum en horfði yfir
sviðið með rósemi sem aldrei
brást, hógvær en þó sjálfsörugg
og djörf. Í veikindum síðustu
ára komu þessir eðlisþættir sí-
fellt fram. Nú hefur hún kvatt
okkur og þótt lengi hafi verið
ljóst að hverju stefndi erum við
samt einhvern veginn óviðbúin
tilveru án Gyðu og án heimilis-
ins í Lambhaga á Selfossi og
þeirrar heimsmiðju sem þar
var.
Árni Hjartarson.
Sigrún Gyða
Sveinbjörnsdóttir
Útfarar- og lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Jón G. Bjarnason
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Við önnumst alla þætti undir-
búnings og framkvæmd útfarar
ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu
og umhyggju að leiðarljósi
og af faglegum metnaði.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts og útfarar
eiginmanns míns, föður okkar og
tengdaföður,
EYJÓLFS GUÐMUNDSSONAR
endurskoðanda.
Sérstakar þakkir fá Heimahlynning og
líknardeild LSH fyrir góða umönnun.
.
Ragnhildur Ásmundsdóttir,
Ragna Eyjólfsdóttir, Kristján Ólafsson,
Guðmundur Á. Eyjólfsson, Heiða Dögg Helgadóttir,
Hildur B. Eyjólfsdóttir, Árni S. Rúnarsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN JÓHANN ÞORLÁKSSON,
dvalarheimilinu Höfða Akranesi,
lést miðvikudaginn 2. nóvember.
Útförin fer fram miðvikudaginn 9. nóvember
klukkan 13 frá Akraneskirkju. Þeim sem vilja
minnast hans er bent á Höfða.
.
Hjördís Guðrún Hjörleifsdóttir
Petrún Berglind Sveinsdóttir Grímar Teitsson
Guðmundur Andrés Sveinsson
Sonja Sveinsdóttir Jens Heiðar Ragnarsson
afabörn og langafabörn.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts
GUÐLAUGAR HÖNNU
FRIÐJÓNSDÓTTUR,
Hjallabraut 33, Hafnarfirði.
.
Hulda Ó. Scoles, Dave Scoles,
Anna Ólafsdóttir,
Guðrún Ólafsdóttir, Adolf Örn Kristjánsson,
Friðjón Ólafsson, Erna Hrönn Herbertsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
STEFÁN STEFÁNSSON,
bílasmiður,
Ársölum 5, Kópavogi,
lést á heimili sínu föstudaginn 4. nóvember.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju miðvikudaginn
9. nóvember klukkan 11.
.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.