Skagfirðingabók - 01.01.2015, Side 55

KRÓKSARARNIR FRÁ JÓTLANDI
55
hann var fljótur að yrkja, það veizt þú.
Kannski hafði hann sína galla – en það
er enginn gallalaus. Og burtséð frá þeim
hefði hann sómt sér í hvaða ráðherrastól
sem væri.“
Bang var ábyrgur fyrir fjármálum
heimilisins, og eins og almennt tíðkaðist
í búskap Króksara lét Minna víðast hvar
skrifa og gerði síðan upp um mánaðamót.
Bang notaði aldrei seðlaveski hér heima,
einungis í Danmörku, en hafði seðlabúnt
í teygju í vasanum. Bang átti traustan
peningaskáp fyrir skjöl, en enginn vissi
hvernig átti að opna hann eftir að hann
dó. Enginn kunni talnarununa og miði
með henni fannst ekki. Skápurinn var
því höggvinn upp og kom þá í ljós að
fullkomin regla ríkti um meðferð skjala
og pappíra; peningar voru þar ekki
miklir.
Bang hafði þann sið að skjóta upp
flugeldum á áramótum. Þetta voru
miklar skrautsýningar. Hann fór út á
svalirnar sem voru yfir gamla Apótekinu
og raðaði þar prikum í flöskustúta og
fíraði svo upp. Fjöldi manns kom jafnan
til að fylgjast með herlegheitunum.
Valgard Blöndal tók síðar við kyndlin-
um og skaut upp neyðarflugeldum úr
vélum Flugfélags Íslands, en þeir voru
endurnýjaðir árlega.
Jón Ormar Ormsson var nágranni
Minnu og Bangs um skeið, bjó í
Briemshúsinu. Þeir urðu kunningjar og
Jón Ormar leit oft inn til Bangs á kvöldin
þegar hann sat á skrifstofu sinni. Hann
var „léttadrengur á ritstjórn“ Rafpóstsins
þegar Bang bar ábyrgð á pistli vikunnar
og fjallað verður um hér á eftir. Jón
Ormar mælti eftir Bang látinn: „Þótt
heimur allur og mannlíf tækju miklum
breytingum um ævi Óla Bang, hygg ég
að hann sjálfur hafi lítið breytzt. Honum
var eðlislægt það sem fáir hafa til að bera:
Minna og Bang í
sumarskapi í garðinum
heima. Dæturnar eru f.v.
Edda, Vibba og Birgit.
Í baksýn hús KG.
Ljósm.: Úr einkasafni