Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1965, Blaðsíða 22

110
TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ISLANDS"
f Jóhanna María Guðmundsdóttir
KVEÐJUMÁL
„Þar sem góðir menn fara
þar eru Guð vegir.“
1 maímánuði 1933 brautskráðist fyrsti
nemendahópurinn frá Hjúkrunarkvenna-
skóla Islands. Við vorum 13 talsins. Nú
hefur enn eitt skarð verið höggvið í þenn-
an fámenna hóp. Jóhanna María Guð-
mundsdóttir andaðist í Borgarspítalanum
þann 17. nóvember, eftir stutta en þrauta-
fulla legu. Andlátsfregnin kom mjög á
óvart, því fæstir vissu að ekki var allt
með felldu um heilsufar hennar síðustu
árin. Það var svo fjarri henni að kvarta.
María fæddist 4. nóv. 1895 í Aratungu
í Steingrímsfirði. Foreldrar hennar voru
hjónin Guðrún Ólafsdóttir og Guðmundur
Jónsson, er lengi bjuggu í Aratungu, en
fluttust síðar að Berufirði í Reykhólasveit.
Árið 1921 fór María úr foreldrahúsum
og mun hún þá þegar hafa haft hjúkrun-
arnám í huga, þótt ekki yrði af því um
sinn. Ungar stúlkur áttu ekki margra
kosta völ á þeim tíma. Þær urðu sjálfar
að brjóta sér braut. María varð því að
vinna hörðum höndum til að afla sér fjár
til námsins.
Árið 1929 gafst henni kostur á að kom-
ast til Danmerkur. Þar réðist hún til vinnu
í barnaspítala, og var þá lagður grund-
völlur að hjúkrunarnámi hennar. Skömmu
eftir að hún kom heim frá Danmörku,
byrjaði hún nám sem reglulegur nemandi
í Hj úkrunarkvennaskóla íslands, og lauk
prófi þaðan vorið 1933, eins og fyrr segir.
Að loknu námi stundaði hún hjúkrunar-
störf óslitið í 11 ár, lengst af í Landsspít-
alanum. Árið 1937 fór hún til Noregs og
vann í þrjá máunuði í Ullevál Sykehus í
Oslo.
Þann 6. janúar 1944 giftist María eftir-
lifandi eiginmanni sínum, Árna Óla blaða-
manni og höfðu þau búið í farsælu hjóna-
bandi í 21 ár er hún lézt.
Með Maríu er gengin ein af þessum hóg-
væru konum, sem jafnan láta lítið yfir
sér, en eru þegar betur er að gáð megin-
stoðir þjóðfélagsins. Sterkustu eðlisþættir
hennar voru fórnarlund og trúmennska.
María eignaðist sjálf engin börn, en í
óeiginlegum skilningi átti hún mörg börn,
bæði stór og smá og táknrænt má það kall-
ast fyrir líf hennar og starf hér á jörð að
ungbarnssál var falin í umsjá hennar yfir
„móðuna miklu“.
Aldraðan og sjúkan föður hennar tóku
þau hjónin á heimili sitt og hjúkraði María
honum af alúð og nærfærni það sem hann