Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1989, Qupperneq 52

11) aö starfa á faglegan/siðferði-
legan hátt, og
12) að vera valinn til að annast
ástvin.
Könnunin leiddi í ljós að ýmsir
þættir úr lífsreynslu nemanna
höfðu áhrif á forspána; svo sem
virðing foreldra fyrir skoðunum
nemanna, þátttaka í félagsstarfi og
skipulagi, reglusemi o.fl. Athygli
vakti að í sambandi við árangur í
starfi var það ávinningur ef nem-
arnir voru óánægðir með inntöku-
prófið eða voru í hlutastarfi jafn-
hliða náminu. Það virtist augljóst
að leiðbeinendur meta mikils sjálf-
stæðan hugsunarhátt, frumkvæði
og áræði til að taka afgerandi
ákvarðanir fyrsta árið í starfi. Fyrir-
lesarinn lagði áherslu á að hlúa
þyrfti að þessum eiginleikum og
nota þá til að breyta hjúkrunar-
þjónustunni svo hjúkrunarfræð-
ingar hljóti verðskuldaða viður-
kenningu.
Fyrirlestur Diane K. Corcoran,
Ph.D. frá San Antonio í Texas fjall-
aði um fólk sem komist hefur í dauð-
ann. Að því er virðist er reynsla
þessa fólks svipuð frá einum til ann-
ars án tillits til menningaráhrifa,
trúarbragða og félagslegrar stöðu.
Fólk lýsir þessari upplifun sinni sem
ólýsanlegri vellíðan, fegurð, friði
og að lokum yfirskilvitlegu ástandi.
Margir sem lifa af eru lausir við ótt-
ann við dauðann.
Fyrirlesarinn vakti athygli á hve
þáttur hjúkrunarfræðinga er mikil-
vægur í ferlinu sem dauðvona sjúkl-
ingar þurfa að ganga í gegnum.
Hún sagði að sjúklingurinn leitaði
til hjúkrunarfræðingsins um þann
stuðning í andlegum og líkam-
legum efnum sem heildræn hjúkrun
á að bjóða upp á en það væri alltof
algengt, að sjúklingar væru útskrif-
aðir af sjúkrahúsum án þess að hafa
átt þess kost að deila reynslu sinni
með einstaklingi sem hefur þekk-
ingu á málefninu. Hún varaði við
því að afneita tilvist þessa fyrir-
bæris eða koma með rök sem geta
verið skaðleg fyrir tilfinningalíf
sjúklingsins. Sagðist hún telja
nauðsynlegt að fella sérstaka
kennslu um þetta efni inn í náms-
skrá í hjúkrun svo hjúkrunarfræð-
ingar verði í stakk búnir til að ann-
ast slíka sjúklinga.
Fyrirlestur Veronu C. Gordon,
Ph.D. við háskólann í Minnea-
polis, fjallaði um þunglyndi hjá
konum en kannanir í 30 löndum
hafa sýnt að þunglyndi er algengara
meðal kvenna en karla og jafnvel
konur í blóma lífsins þjást af þung-
lyndi (Wessing 1984). í Bandaríkj-
unum fylla 40 milljónir manna
þennan hóp og tveir þriðju þeirra
eru konur (Lobel & Hirschfeld,
1985). Lækniskostnaður hefur auk-
ist gífurlega vegna þessara kvenna,
tíðra heimsókna þeirra til lækna
vegna geðrænna og líkamlegra ein-
kenna, lyfjaávana og innlagna.
Tilgangurinn með fyrirlestrinum
var að kynna skammtímahópmeð-
ferð sem kennd er við Gordon og
hefur skilað mjög góðum árangri,
dregið úr þunglyndi og aukið sjálfs-
traust kvennanna. Bæði í Banda-
ríkjunum og Bretlandi hafa rann-
sóknir verið gerðar til að prófa
aðferðina, sem byggist á hugrænni
atferlismeðferð fyrir miðlungs
þunglyndar konur. (Gordon & Gor-
don, 1987). Geðhjúkrunarfræðing-
ar eru virkir þátttakendur í þessari
hópmeðferð sem gerir það að verk-
um að fjárhagslegur sparnaður er
74%.
Helstu áhersluþættir í meðferð-
inni eru:
1) að hjálpa konum að ná tökum á
streitu, og taka virkan þátt í að
gæta heilsu sinnar;
2) að koma í veg fyrir alvarlegt
þunglyndi;
3) að styrkja fjölskyldubönd með
því að auka sjálfsálit eigin-
kvenna/mæðra;
4) að bæta við þekkingu á þung-
lyndi hjá konum;
Hjúkrunarfræðingar sem kynnt
hafa sér aðferð Grodon’s starfa
sjálfstætt með hópa þunglyndra
kvenna.
Síðasti fyrirlesturinn sem ég vil
minnast á fjallaði um starfsemi fjöl-
skyldna sem hafa ólæknandi sjúkl-
ing innan sinna vébanda. Fyrirles-
ari var Janice M. Bell, Ph.D. frá
hjúkrunardeildinni við háskólann í
Calgary, Kanada.
í þessum fyrirlestri var sagt frá
niðurstöðum könnunar sem gerð
var til að setja fram kenningar um:
1) gagnkvæm tengsl milli starfsemi
í fjölskyldu og ólæknandi
sjúkdóms;
2) áhrif fjölskylduhjúkrunar á
starfsemi fjölskyldna sem eiga
við ólæknandi sjúkdóm að
stríða.
Fjölþætt könnun á tilfellum
(Kazdin, 1982) var notuð tl viðmið-
unar en þar voru kannaðar 11 fjöl-
skyldur sem áttu ástvini haldna
ólæknandi sjúkdómum. Könnunin
fór þannig fram:
1) fjölskyldurnar voru látnar fylla
út skýrslur þrisvar sinnum
2) hver fjölskylda hitti hjúkrunar-
teymi í það minnsta sex sinnum
3) hver fjölskylda fékk fjölskyldu-
hjúkrun (sem byggist á samþætt-
ingu hjúkrunar, kerfiskenninga
og hugtaka úr fjölskyldumeð-
ferð).
Með nákvæmri athugun á mynd-
bandsupptökum, sem teknar voru á
meðan á viðtölum við hjúkrunar-
fræðingana stóð, fékkst samfellt
mat á strfsemi fjölskyldnanna og
breytingum sem áttu sér stað eftir
því sem á leið. Niðurstöður þess-
arar könnunar sýna, hve viðhorf
fjölskyldna skipta miklu máli og
hve sterk áhrif þau hfa á ólæknandi
sjúkdóm. Hnitmiðaðar aðgerðir
sem breyttu viðhorfum fjölskyld-
unnar ullu breytingum í starfsemi
hennar og bættu líðan allra við-
komandi.
Allur undirbúningur og fram-
kvæmd þingsins var til mikillar
fyrirmyndar. M.a. voru 500 sjálf-
boðaliðar á staðnum tilbúnir að
aðstoða gestina og greiða götu
þeirra. Boðið var upp á skoðunar-
ferðir um Seoul og nágrenni og
einnig gafst kostur á að skoða
sjúkrahús.
Seoul á sér langa sögu og ekki
þurfti langt að fara frá þingstaðnum
til að sjá gullfallegar aldagamlar
byggingar. Ein þeirra er Kyong-
höllin sem upphaflega var byggð
1394 en endurbyggð á 17. öld.
46 HJÚKRUN1/fa-65. árgangur