Fréttablaðið - 06.05.2017, Side 40

Af fésbókarsíðu
foreldrafélagsins
Þakka ykkur fyrir stórkostlegan
dag með fjölda gesta, flotta
kynningu þjóða, bragðgóðan
mat, fagran klæðnað. Þakkir til
allra kennara, foreldra, gesta og
nágranna, þetta var reglulega
vel heppnuð hátíð. Gætum við
fengið hátíðarmynd úr salnum af
hópnum? Þakkir til allra.
Til Söru Bjargar prívat:
Þakka þér innilega, Sara, fyrir
frábært starf við að sýna allra
þjóða fólki í hverfinu þínu áhuga
og vekja athygli á mikilvægi þess.
Við erum mjög ánægð og stolt af
því að búa í hverfinu og tengjast
Breiðholtsskóla. Þetta er mjög
mikilvægt fyrir okkur útlendinga
sem ekki eigum stórar fjölskyldur
hér á landi. Halyna Halapats
Mig langaði að kynnast foreldr-um barnanna s e m b ö r n i n mín eru að leika við, opna huga
minna barna fyrir nýjum hlutum
og standa vörð um börn með veikt
bakland, hver sem uppruni þeirra
er. Þetta er kynslóðin sem við erum
að ala upp.“ Þannig lýsir Sara Björg
Sigurðardóttir, í foreldrafélagi Breið-
holtsskóla, því sem fyrir henni vakti
þegar hún sótti um fjárstyrki vorið
2015 til að halda fjölmenningarhátíð
í skólanum. Hún var þá nýkomin
í Neðra-Breiðholtið og átti son í 1.
bekk skólans. Í skólanum eru um
450 börn og um 140 þeirra eru tví-
tyngd, Sara Björg kveðst hafa viljað
draga fram það jákvæða við að vera
í fjölmenningarhverfi.
Þegar styrkir fengust var eftir að
kynna verkefnið og fá fólk til að
taka þátt, bæði í Breiðholtsskóla,
foreldrafélaginu og leikskólanum í
hverfinu. Afraksturinn varð stór og
mikil matarhátíð, þar mætti fólk
prúðbúið og bauð upp á rétti sinnar
þjóðar. Það hafði skilað inn áætl-
unum um hvað það langaði að elda,
fékk til þess pening og hafði nokkuð
frjálsar hendur.
„Aðsóknin fór langt fram úr öllum
áætlunum. Við áttum von á kannski
150 manns en það mættu yfir 800,“
lýsir Anna Sif Jónsdóttir, formaður
foreldrafélagsins. „Markmiðið var að
byggja brýr milli fólks og við teljum
það hafa tekist. Það sem mér fannst
skipta svo miklu máli var að börnin
fyndu stoltið við að kynna sitt föður-
land fyrir samnemendum sínum og
fengju að vera hluti af einhverju
stóru. Það er þekkt að þátttaka for-
eldra í skólastarfi skilar miklu inn í
námsárangur krakkanna og þarna
náðum við að draga fullt af erlendu
fólki inn í það starf. Það mættu líka
mörg hundruð manns á hátíðina
síðasta haust, hún var haldin í lok
þemaviku í skólanum sem nefndist
Tungumálið mitt. Þar skrifuðu börn
alls konar orð á mörgum tungumál-
um, gerðu fána síns lands og fullt af
öðrum og fræðandi hlutum.“
„Sjálfsmynd barnanna eflist með
svona starfi. Það er það sem skiptir
máli. Stærsta áskorunin var að virkja
foreldrana í upphafi og fá þá til að
vera með, vera ófeimna,“ lýsir Sara
Björg. „Aðstæður fólks eru auðvitað
mismunandi. Sumir hafa sest hér
að til frambúðar, aðrir ætla að vera
hér í nokkur ár að vinna og fara svo
heim aftur. Svo er misjafnt hvernig
aðstæður eru í heimalandinu. Maður
getur ekki gert ráð fyrir því að allir
séu komnir hingað upp á gleðina.“
En hvernig fór hún að því að ná til
foreldra af ólíkum uppruna sem tala
ólík tungumál? „Það var bara maður
á mann. Ég hitti fólk á göngum skól-
ans, í búðinni, sundlauginni, bún-
ingsklefunum, bókasafninu. Ég tala
bara íslensku og ensku en ef maður
nálgast fólk þannig að því líði vel og
gefur sér tíma þá nær maður sam-
bandi, hvað sem öllum tungumálum
líður. Ég veit sjálf hvernig er að búa
sem útlendingur í öðru landi og á
auðvelt með að setja mig í annarra
spor. Hef alltaf haft gaman af fólki.“
„Börnin okkar lifa í allt öðru sam-
félagi en við gerðum og það sem
dregur okkur Söru og fleiri í for-
eldrafélaginu áfram er hvatinn til að
hafa áhrif á það samfélag og kynnast
því. Þegar dóttir mín fermdist voru
sex gerðir af fermingum í bekknum
hennar. Börnin okkar alast upp við
að skólafélagar þeirra tali annað
tungumál heima hjá sér og búi jafn-
vel við aðra leturgerð en við. Þetta
var ekki svona þegar við vorum
litlar og það er ástæða til að gefa því
gaum,“ segir Anna Sif.
„Það er slíka svo mikilvægt að
hindra einangrun barna,“ segir Sara
Björg. Erlendir foreldrar eru kannski
ekki vanir því að börn séu í íþrótta-
og tómstundastarfi eins og hér er
orðin rótgróin hefð. Þeir átta sig ekki
á hversu mikilvægt það er að upp á
samneyti og tengsl við önnur börn.
Það er staðreynd að ef aðlögun barna
mistekst og þau ná ekki að finna sig
þá endar það ekki alltaf nógu vel.“
„Þá erum við líka komin að við-
horfi fólks til peninga. Sumir safna
peningum til að senda sínu fólki
í gamla heimalandinu eða til að
komast þangað í heimsókn. Þar með
vinnur það mikið, þar með setur það
ekki börnin sín í frístundir, þar með
eru eldri börnin að passa yngri börn-
in. Oft eru foreldrarnir í láglauna-
störfum og þurfa að vinna mikið. Svo
mætti velta því upp af hverju Reykja-
víkurborg ákvað að heimila fólki að
nota frístundastyrkinn í dagvistina
eftir skóla, en skilyrtu hann ekki í
íþrótta- og tómstundastarf og tón-
list eins og áður.“
Spurðar hvort þær telji hátíðirnar
hafa skilaði auknum kynnum innan
skólahópsins svarar Anna Sif: „Ég
held að börnin sjái um það sjálf á
sínum forsendum.“ Sara Björg tekur
undir það. „Já, kannski vita þau ekki
hvað fordómar eru, en okkar mark-
mið er líka að vekja foreldra til vit-
undar um að börnin okkar eru í fjöl-
þjóðlegu umhverfi.“ Anna Sif kemur
með dæmisögu. „Ég bauð bekkjar-
félögum sonar míns í smá garðpartí
og var með pylsur en áttaði mig ekk-
ert á því að þarna voru múslímar líka
sem borða ekki svínakjöt og ég hafði
ekki fattað að kaupa kalkúnapylsur.“
Þær Sara Björg og Anna Sif eiga
þrjú börn hvor og Anna Sif bendir
á að skólinn sé viðverustaður hvers
barns í tíu ár. Því skipti skólinn þær
meira máli en ýmislegt annað. „Við
erum hvorki í björgunarsveitum,
stjórnmálastarfi né íþróttahreyfing-
unni en allir geta haft áhrif á sam-
félagið með einhverjum hætti. Við
viljum hafa góð áhrif á líf barnanna
í kringum okkur,“ segir hún. Sara
tekur undir það. „Við berum sam-
félagslega ábyrgð á því að börnunum
líði vel í skólanum og viljum að þau
sem eru af erlendu bergi brotin
aðlagist okkar samfélagi eins vel og
hægt er, á sama tíma og við berum
virðingu fyrir uppruna þeirra. Það er
ekkert flókið.“
Sara Björg og Anna Sif áttu von á kannski 150 manns á fyrstu fjölmenningarhátíðina í Breiðholtsskóla en það mættu yfir 800. FréTTABlAðið/Ernir
Markmið
að byggja brýr
milli fólks
Sara Björg Sigurðardóttir og Anna Sif Jóns-
dóttir eru í foreldrafélagi Breiðholtsskóla
sem hefur staðið fyrir
fjölmenningarhátíðum
og hlaut Samfélagsverð-
laun Fréttablaðsins í
flokknum Til atlögu gegn
fordómum.
Silja er íslensk, hér sýnir hún nafnið
sitt með ýmiss konar letri. Prúðbúnar stúlkur á fjölmenningarhátíð í Breiðholtsskóla.
Hópurinn frá Foreldrafélagi Breiðholtsskóla ásamt for-
seta Íslands á afhendingu Samfélagsverðlaunanna 2017.
FréTTABlAðið/Eyþór ÁrnASon
Briet olga frá Hvíta-rússlandi og dóttir
hennar í þjóðbúningum síns lands.
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
6 . m a í 2 0 1 7 L a U G a R D a G U R40 H e L G i n ∙ F R É T T a B L a ð i ð
0
6
-0
5
-2
0
1
7

0
4
:2
3
F
B
1
3
6
s
_
P
1
1
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
9
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
2
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
4
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
C
C
F
-5
5
3
0
1
C
C
F
-5
3
F
4
1
C
C
F
-5
2
B
8
1
C
C
F
-5
1
7
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
A

F
B
1
3
6
s
_
5
_
5
_
2
0
1
7
C
M
Y
K