Fréttablaðið - 18.05.2017, Blaðsíða 20

Fréttablaðið - 18.05.2017, Blaðsíða 20
Frá degi til dags Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is aðStoðarritStjórar: Andri Ólafsson andri@frettabladid.is, Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSn 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is ÞróunarStjóri: Tinni Sveinsson tinni@365.is helgarBlað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is menning: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is lífið: Guðný Hrönn Antonsdóttir gudnyhronn@frettabladid.is ljóSmyndir: Vilhelm Gunnarsson villi@365.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is Halldór Þorbjörn Þórðarson thorbjorn@frettabladid.is Þáttaskil verða í kjara- og réttindamálum opinberra starfsmanna um næstu mánaðamót þegar nýskipan A-deilda Lífeyrissjóðs starfsmanna ríkisins og Brúar lífeyrissjóðs tekur gildi. Þeim sem hefja störf hjá hinu opinbera eftir 1. júní nk. verða búin sömu lífeyrisréttindi og gilda á almennum vinnumarkaði, þ.e. með aldurs- tengdri ávinnslu réttinda sem miðast við að lífeyristaka hefjist við 67 ára aldur. Núverandi sjóðfélagar munu eftir sem áður geta hætt störfum 65 ára og er tryggð jöfn ávinnsla réttinda með svokölluðum lífeyrisauka. Hið nýja lífeyriskerfi mun hafa mest áhrif á kjör og stöðu nýrra opinberra starfsmanna og kallar á kjara- bætur þeim til handa. Háskólamenntaðir koma seinna en aðrir út á vinnumarkaðinn og missa því af mikilvægum „ávinnsluárum“ í nýju lífeyriskerfi. Vinna starfshóps um jöfnun launa á milli almenna og opinbera markaðarins er nýhafin og ljóst er að kjörin þurfa að breytast hratt og örugglega til hins betra ef ríki og sveitarfélög ætla ekki að verða undir í samkeppni um hæft háskólamenntað starfs- fólk. Fyrstu skrefin þarf að taka í næstu kjarasamningum aðildarfélaga BHM við ríkið. Fleira veldur því að kjör og vinnuaðstæður háskólafólks eru í deiglunni. Æ fleiri eru sjálfstætt starfandi og/eða gegna hlutastörfum. Oft er um tímabundnar og ótryggar ráðningar að ræða. Sú tíð þegar stéttir háskóla- menntaðra embættismanna gátu gengið að öruggum störfum hjá hinu opinbera vísum að loknu námi er löngu liðin. Samkeppni um góð störf er hörð en samræmt lífeyr- iskerfi á að auka hreyfanleika fólks á milli vinnumarkaða. Framfarir á sviði upplýsingatækni, t.d. á sviði gervi- greindar, munu valda miklum breytingum á starfsum- hverfi háskólamenntaðra á næstu áratugum. Til að tryggja samkeppnishæfi þjóðarinnar þarf að bæta aðgengi að fjölbreyttri menntun á framhalds- og háskólastigi í hæsta gæðaflokki. BHM skorar á ríkisstjórnina að láta af fjársvelti háskólastigsins og kallar eftir samstarfi við stjórnvöld, menntastofnanir og atvinnulífið um greiningu á fram- tíðarþörfum á vinnumarkaði og áhrifum tækniframfara á vinnumarkaðinn og störf háskólafólks. Samræmd lífeyrisréttindi kalla á kjarabætur Þórunn Svein- bjarnardóttir formaður BHM Háskóla- menntaðir koma seinna en aðrir út á vinnu- markaðinn og missa því af mikilvægum „ávinnslu- árum“ í nýju lífeyriskerfi. Nýjir vinir bætast í hópinn Fæst í FK, Byko, A4, Lyfju, Elko, íslandspóst og um land allt. Safnaðu þeim öllum Dægurperlan Old Man af plötunni Harvest er óður Neil Young til öldungsins sem hann réð til að sjá um búgarð sem hann keypti í Kaliforníu árið 1970. Boðskapur lagsins er sá að gamli maðurinn hafi sömu væntingar, þarfir og þrár og ungi maðurinn. Þannig séu þeir í raun og veru eins. Rétt eins og öldungurinn þarf ungi maðurinn einhvern sem elskar hann og tekur utan um hann. Boðskapur lags- ins er fallegur en stundum þegar við berum saman þarfir og væntingar eldri kynslóða við okkar eigin gleymist stundum að þarfir þeirra sem eldri eru snúast ekki um umönnun, þjónustu og væntumþykju. Fólk sem er komið af léttasta skeiði hefur jafn ólíkar og sérgreindar þarfir og þeir sem yngri eru. Þetta fólk þráir ekkert heitar en að finna að eftirspurn sé eftir hæfileikum þess. Að það hafi sinn stað í samfélaginu áfram. Að það finni fyrir tilgangi. Stundum er sagt að aldur sé afstæður. Að einhverju leyti er það rétt enda spyr ástin ekki um aldur og hæfileik- ar ekki heldur. Hins vegar eru ýmis réttindi beintengd við aldur. Þannig geta menn fengið bílpróf sautján ára, lög- ráða verða menn átján ára en þá ræður einstaklingurinn bæði fé sínu og sjálfum sér. Samhliða þessu öðlast maður kosningarétt. Þá getur enginn boðið sig fram til forseta lýðveldisins nema að hafa náð 35 ára aldri samkvæmt stjórnarskránni. Nokkuð útbreidd samstaða er um þessi aldursmörk í íslensku samfélagi. Talið er nauðsynlegt að menn hafi öðlast ákveðinn þroska til að geta ráðstafað hagsmunum sínum og nægilega sterka dómgreind til að geta ráðstafað atkvæði í samræmi við lýðræðislegan rétt. Þá er nauðsynlegt að forseti Íslands búi yfir einhverri lágmarksreynslu sem manneskja og í atvinnulífi áður en hann tekur við embætti. Efri aldursmörkin eru umdeildari. Á manneskjan að hefja töku lífeyris á tilteknu tímamarki eða þegar hún sjálf treystir sér til? Hæstaréttardómarar vinna ekki lengur en til sjötugs. Þeir geta látið af embætti þegar þeir hafa náð 65 ára aldri án launaskerðingar. Erlendis er fólki treyst fyrir ábyrgðarstöðum mun lengur enda eru 70 ár enginn aldur. Reglulega heyrast fregnir af fólki sem var í fullu fjöri en var skyldað til að hefja töku lífeyris sökum aldurs. Hér má nefna kennara sem eru skikkaðir á eftirlaun þegar þeir verða 70 ára. Hér er oft um að ræða fólk sem hélt í lífs- þróttinn og lífsgleðina vegna vinnunnar. Það var vinnan og ástríðan fyrir henni sem hélt þessu fólki gangandi. Hver er réttlæting þess að skylda fólk í slíkum aðstæðum til að hefja töku lífeyris af því að það er orðið sjötugt? Af hverju að skylda fólk, sem vill og getur unnið, til að láta af störfum? Vegna hækkandi lífaldurs þjóðarinnar og skorts á vinnuafli samhliða því er enn frekari ástæða til að gera fólki, sem enn hefur þrótt og kraft til vinna, mögulegt að vinna eins lengi og það sjálft kýs og treystir sér til. Að skylda fólk á eftirlaun og dæma það þannig úr leik í atvinnulífinu þjónar engum tilgangi og er óskynsamlegt í efnahagslegu tilliti. Gömul og spræk Hver er réttlæting þess að skylda fólk í slíkum aðstæðum til að hefja töku lífeyris af því að það er orðið sjötugt? Svipugöngin Það fór ekki fram hjá neinum þegar Ólafur Ólafsson kom á fund stjórnskipunar- og eftir- litsnefndar Alþingis í gær til að skýra mál sitt varðandi kaupin á Búnaðarbankanum. Nefndar- menn höfðu tækifæri til að spyrja Ólaf spjörunum úr, dagskrárlið sem Ólafur kallaði svipugöng, en það varð fljótt ljóst hvaða þingmenn mættu til fundarins vel undirbúnir. Leikrænir tilburðir voru einnig skammt undan þegar Jón Þór Ólafsson, þingmaður Pírata, rétti fjölmiðlamönnum þykka möppu með gögnunum frá Ólafi svo blaðamenn gætu „loksins“ krufið málið til mergjar. Það var kannski eina skiptið sem Ólafur hafði í raun yfirhöndina á fundinum þegar hann benti Jóni Þór vinsamlega á að fjölmiðla- menn hefðu nú þegar fengið allan aðgang að gögnunum. Raunar eru gögnin svo gömul að þau hafa meira og minna legið fyrir í áratug. Leiðrétting Á þessum vettvangi var í gær sagt að Þorbjörg Helga Vigfúsdóttir hefði þurft frá að hverfa úr borgar- stjórnarflokki Sjálfstæðisflokks- ins á kjörtímabilinu. Hið rétta er að eftir prófkjör flokksins árið 2013, þar sem Þorbjörg hafnaði í fjórða sæti, ákvað hún að taka ekki sæti á lista flokksins. Það varð svo til þess að Áslaug Frið- riksdóttir færðist upp um sæti. Leiðréttist þetta hér með. snaeros@frettabladid.is 1 8 . m a í 2 0 1 7 F I m m T U D a G U R20 s k o ð U n ∙ F R É T T a B L a ð I ð SKOÐUN 1 8 -0 5 -2 0 1 7 0 5 :0 0 F B 0 7 2 s _ P 0 5 3 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 2 0 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 C E 2 -1 1 F 8 1 C E 2 -1 0 B C 1 C E 2 -0 F 8 0 1 C E 2 -0 E 4 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 2 B F B 0 7 2 s _ 1 7 _ 5 _ 2 0 1 7 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.