Svava - 01.03.1898, Blaðsíða 18

402
CO-I.DK FELÍ.’á IÆYXÍJAR.MALÍD.
ýrði fluttur & fáíjékrastofiniuina. Hann hhistaði ii
inig- moð þessu leiðinlega hvosi.
’Góða mín,‘ sagði hanii, ’okkert af þessu er nauðsvn-
legt, þú þavft ekki að gráto, nd þræla, og faðir þinn þavf
ékki að deyju af sorg, ef þú vilt aðéins giftast mév.‘
’En það ev einmitt það sem ég get ekki gevt, niér
fer ómögulegt að giftast yður,‘ sagði ég.
’Þú gætiv það ef þú aðeins vildir/ sagði hann með
álierzlu. Þú veizt ekki livað þú ort indislega fögur í
nrínum atiguni, Hestir. Eg vildi leggja líf mitt í söl-
urnar til þess að fá þig mér fyrir konn, og ég skal gera
'alt som ég get til að gera þig farsæla. Þií skalt h.afa
peninga, gullstáss, liöstá og kerru. Þú skalt verða lríii
hamingjusamasta kona á öll.u Skotlandi.'
Én mig hrylti við honum, og. svo Iirópaði ég að ég
gæti það ekki. -Nei, ómöguloga gæti ég gifst honum.
’Það gerir ekkcrt þó þér geðjist ekki að mér núna,‘
sagði hann, ’ég- skal kcnna þér að elska mig.‘
’Aldrei, aldr&i/ hrópaði- ég, og' tilfinn-ingar míuav
voru líkástar því sem 'fugl hlýtur að liafa, þegav glyrnuv
liöggovmsins ei'ú fesiar á homnn, svo hann verður niagn-
laus, og i dauðans örvænting frís blóðiö í æðiun liaus, og
kaun bíðúr ófreskjunnar som rífur liann lifandi í sig.
’Líttu á háðar hliðar nayndarinnar sem ligguv fvnm-