Svava - 01.03.1898, Síða 43

MIKLI DlIATTl'RIXN.
427
cu' ;vð fá liugsjóu, og ^)á truflar þú mig. Láttu mig í
fri8i.‘
Ég þ.ignaði, svo ég skj’ldi ekki trufla vólarniir í
heilabúi Jims frá vinnn. En bav jió lítið traúst til
þsirvii til þ.'ss, að þæv fvamleidrlu nokkuð gagnlegt;
því mn tíma liöfðu hugmyniliv Jims vevið léttvægav.
Allt í cinu sé ég Jim þjóta upp frá leguLekknum
eiiis og flugeld, ,en ekki ofan á gólfið oins pg aðriv skyn-
samir menn mundu liafa gevt, holduv upp á bovðið.
’Fuutus'. Funtus!‘ (fullgert, framkvæmt), orgaði liaiuij
og hoppaði um hovðiö uins og óðuv niaður. ’JSTú hef ég
það, Jiob, ég hofi fengið hugmynd, sém er vivði gulls.‘
’Gættu hennar þá vel/ sagði ég í illii skapi, og
stakk liöndumim dýpva niðuv í tóma vasana. ’Láttu
hana ekki drepost af leiðindum út úr einveru/
’Xú, jæja, þig lung.vi' til að vera fyndinn/ sagði
Jim, ’og hæðast að mínum lmgmyndum, drengur minn.
Ég finn ekkevt að því; en bíddu aðeins ögn við. Eg
svcr við hiiiu lævísa Barnum og alla aineríska bregða-
reli, að enginn slcal fú ástæðu tii að liæðast að þéssari
minui hugmynd. Hugsaðu og undrastu! L'ei, bíddu,
það er betra----settu þig að skrifborðinu, taktu pennn
og pappír,. cn ég. skal stýla/
’Ég vissi ekki hvað ég átti að ímyuda mér, en gerði
þó að ósk hans.