Svava - 01.01.1900, Blaðsíða 22

S VA VA
306 SVAVA [IV, 7.
lvo, að þeim liéfði veiiö Bier að Kirðs. utn töðuna sína,.
co að yt-KBda hér á þessu hiuidsroði vitlcysuniiflr".
. Því fóvsl bú '?“ spuiði Sigurður. .
,.Ég? Hvað átti óg að gera þegar húsbóndinu foil
Svo cr þaö eins cg þú veizt, að ég hefi ekki svo þnng'U®
hala að veifa. Ég er einn míns liðs og hefi onga á-
hyrgð á heimili, konu eða böruum. Svo varð 6g að sjé
/ opið og Tttt-niun á þessari lokleysu einu sinni“.
I þessum svifum var gengið fram á þá Gunnar-
Br.mgir npkkrir konui með beizli. og lögðu við iiestana,
og stéðu þeir félagar þá á fætur og gengu heim til breai
ins. Þeir höfðu setiö sinn á hvorri þúfu í lautiúni, sem
hestarnir bitu í. meðan þeir skiptu orðum um vísitazíun"'
Páli verri í Brðkku hafði gert sig fáklæildan °í?
tekið hraustlega ti! töðunnav sinnar þegar sóiin tó!.
slrína um hádégisbilið; Fúlgurnar voru þurrar að mcstu
r.ndir torfiuu — aðoins fúl skán í botninuœ af vatninu>
sem sigið hafði undir þ>ai' úr brekkanni. Hann huti þul
allar um kvöidið, cg auk þess siníi hann ööru heyi, sorn
til var, eftir fóugum-
Svo var skíaandi þurkur allan sminudagmn JS
mánudaginu.