Svava - 01.01.1900, Blaðsíða 25

Svava - 01.01.1900, Blaðsíða 25
SYAYA 309 IV, 7. ] dælinga varö í ir.eðallagi aö vöxtúuum; því sprettan náði sér furðulega þegar hundadaga votviðrin dimdu á. En öll voru heyin slcemd og ilia verkuð, neuui sá hluti þeitra, sem losaður var eftir itöfuödag Það var því síðslægjan, sein helzt var á að treyata. Haustið var afar ilt: ýmist skakviðri oða stórfeldar úvkoimtr allan seinui hluta septemhcr. En með októbor laust k hríöum, sem byrjuðu með krapa, en euduðu í haglélj um og frostrenningi. Veturinn var genginn 1 garð, stygglyndur og stór- skorinn. Hann lagði undir sig nálega séttung þeirrar landeignar, sem suntrinu er eignuð í almanakiuu. Brim- g'nýrinn ltafði kunngjört komu ltans heilum mánuði fyr- ir veturnætur og sungið honum lof og dýrð með svo háum rómi og hvellum röddum, að tónarnir kváðu við og bevgmáluðu inni í dalbotni. Otíðin greyfðjst niður að dalnurn, þar sem hann lá í bjargföstum blágrýtis skorðunum milli fjalsins og heiðaritanar. Hún gægðist yfir fjöllin, toygði sig yfir himiiiinn og grettist ferlega í háloftinu. Svo steypti hún sór yfir hnjúkana, fálmaði niður í gljúfrageilarnar °g mjakaðist njður eftir hlíðunum í öskugráum, óslitn-

x

Svava

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Svava
https://timarit.is/publication/1264

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.