Svava - 01.02.1900, Qupperneq 5

SVAVA
337
IV, 8.]
luannkynsins. Þetta ásigkomulag n>á þó engan veginn
skilja svo, að ]?að sé órækt merki um skrælingjaliátt.
því jafn fullkomin þjóð og íbúar Peruviu voru undir
stjórn Inkaanna. kunnu elcki að nota járn, þótt þeir
þektu vel bæði gull og silfur. Þe:r voru uppi á
oiiöldinni, sem í Horðurálfu var næst á undan
ísöldinui.
Samt ssm áður er það eftirtektavert, að mjög
fáir Ástralíusvertingjar eru færir um að gera nokkurn
hlut snoturlega. Steinaxir þeirra eru klúrar, en Papú-
anna og Po lynesanna sléttfágaðar, ekki kunna þeir heldu
»ð bora gat á stein, til að iáta í það skaft eða hand
fiing. Sami skilningsskorturinu keranr víðar í Ijús;
þeir hafa ekkert fegurðarvit, hörundsílúr þeirra er að
oius vriðhjóðsleg sár á baki og brjésti. Tilraunir
þeirra við að mynda menn eða dýr, eru klaufalegri
f*n lijá nokkru skólabami; það eru að eins strik í
ymsar áttir, sem eiga að tákna handleggi og fætur.
Þotta eða kér þekkja þeir ekki, og kot steikja þeir
yfir eldi eða hoitum steinuni.
I einu tilliti stauda þeir frátnar hellrahúum fovnald-
artnnai í Horðurálfn, þeir hafa nefnilega oitt húsdýr,
díngoan(*, en hnndurinn þekkist ekki som húsdýr í
*) Dingo eru villihuudar nefudir í Astralíu, Þjir eru