Svava - 01.02.1900, Qupperneq 10

,S VA VA
342
[IV, 8.
gjafvaxta aldri: í mörgum ættum gevii' faðirinn þetta
sjálfur, þegar hann lietir eignast 2 til 3 Lörn
Sökum þess að hver ætt lifir svo einangruð, verða
náskyldar persónur að giftast samaa, cn af því leiðir
andlega og líkamlega afturför þegar fram líða tímnr.
I sunnauverðri Astralíu eru sagnir unr þuð, að í önd-
verðu haft feður, mæður, bræður og systur gifzt á
víxl, en hinar skaðlegu afieiðingar þessa urðu orsök
til hanns. Fyrat var bönnuð gifting foreldra og barna,
síðan annara fjarskyldari og að síðuslu urðu menn að
leita kvonfungs af annari ætt. Börn eru talin til ætt-
leggs föðursins, en bera nafn móðuriunar. Helzta hú-
tíðin hjá Astralíubúum fer franr þegar ungir menn
eru teknir í tölu lrinna vöxtnu. Við það tækifæri er
hörund hans flúrað og cin eða tvær franrtennur dregu-
ar burt, sem vekur megnan sársauka.
Því hefir alment verið haldið fian, að Astralíu-
svertingjar væru að deyja út, og að forfoður þeirra
lrefðu staðið á hærra mentastigi; en þótt sumt bendi
í þessa átt, eru líkurnar miklu fieiri fyrir því að
þeir séu á framfaraskeiði.
Ættflokka-ásigkomulagið hjá Papúum er lýðveldis-
legra, og sameign minni en hjá Astralíusvertingjum.
Sérhvert lieimili hefir yrktan landblett, sem með hús-