Svava - 01.02.1900, Blaðsíða 24

356 SVAVA [IV,8.
Þar konungur gæfi sér tíma til að tala við Eagnhildi
í Þessum kringumstæðum, lilyti ást lians á henni að
vera meir en lítil. Það sem konungur talaði var Þetta.
„Er nokkur sem Þekkir Þenna ærulausa riddara
er vogar sér að smána svo konung sinn og herra'h1
Eiddarinn ókunnugi var horfinn sjónum. Fólkið
var hætt að æpa og röð og regla komin á aftur. ICon-
ungur var að reyna að hugga Yuttu, og Þangað mændu
allra augu.
„Eðla tengdasystir," hvíslaði konungur, „ég skal
bæta úr Þessu“.
„Ekkert getur afplánað slíka skörnm", svaraði Yutta.
„Eeiðið Þér yður á mig! Ég skal gera alt fyrir
yður“.
„Alt! Hvað meinið ])ér?“
„Þór skuluð nú sjá Það“.
Konungur tók sverð sitt og burstaung af vopn
Þjóui sínum og sagði svo:
„Burtreiðar hestinn minn!“
Hesturinn kom Þegai'- Konungur stökk á bak,
lcvaddi Yuttu og reið inn á bui’treiðarvöilinn.
Allir störðu undrandi á konung og einginn vissi
hvað hann ætla,ði sér.