Svava - 01.02.1900, Síða 28

360
SVAVA
[IV, 8.
ai lent.i A skjíild|ímerki konungs og braut það.
Eduiund sat J>ar sem segurvegari á hesti sínum.
Skylda konungs var að játa sig yfirunninn, en í
stað þess skeytti hann ekki reglmn þeim sem hanu
ho.fði sjálfur sett, dró sverð sitt úr slíðrum og reið á
rnóti Edrnund.
Um leið og þeir riðu hver hjá öðrum, beitti
Edmund oddi burstangarinnar að hjáhni konuugs, hitti
hann laglega svo kommgur riðaði í söðlinuin, en þá
brustu hjálmböndin og féll hjálmurinu til jarðar.
Uú kastaði Edmnnd b'arstöngiiiui og dió einnig
svevð sitt úr slíðrum til að vérjast konuugi, sem sótti
uð houúm í ákafa.
Kaliararnir þutu til og ætluðu að skilja bardaga-
menniuu samkvæmt skyldu sinni, en voru þó í nokkr'
um efa um livort sér væri það leýfilegt þar sem kon-
ungur var annars vogar.
Miliigöngu þeirra þurfti ekki með, því áður en
nokkurn varði greip Edmund sverðið úr hondi konuags
reið á burtu og hneigði sig knrteislegá þangað sem
Eagnhildur sat.
Gleði épin drundu gegn um loftið. Konungur var
búinn að fyiirgera áliti sínu. Ollum var augljóst að
hann Var að berjast fyrir heiöri Yuttu prinsessu, sem