Svava - 01.02.1903, Qupperneq 32

380
SVAVA
V, 8.
íif þeirn áftuv ií bnk ií sitt eigið jrilfm', og Vtirð íiug'na-
bliks liik á nýn'i atlögu. En fyrirliðinn á stjórnai*-
slcipinu eggjaði menn sína fram til nýrrar atlögu.
„Skjótið !“ œpti Pettrell aftur.
Um sex af stjórnarmönnum féllu, en liinir soin uppi
stóðu, Um tuttugu og sjö að tölu, Llupu yiir öldustokk-
inn og uppd þilfar Adder.
JSÍú varð harður aðgangur. Smyglarnir beiltu söx-
um sínum en hinir aðkomnu notuðu skaminbyssur sín-
ar.
„Munið eftir gálganum, drengir, ef þið verðið
handteknir", œpti Bronkon, og svejflaði saxi sínu yfir
Iiöíuð sér og hjó mann banahögg er stóð rétt lijá hon-
um. „Sækið að þeim, drengir! Byðjið þessum liund-
um af þilfari Adder!“
lil þessa hafði Alfred ekki hreift sig. Skothríðin
og glamur eggvopnanna, hafði hljómað í eyrum hans.
En mi bar þar að, sem hann stóð, þrekvaxinn mann af
liði óvinanna.
,,0, þu þorpara sonur, þú skalt fá þín makleg
gjöld , luópaði maðuiinn og ætiaði sér að höggva með
saxi sínu í liöfuð Alfreds, eu hann vatt sór til hliðar og
hinu misti hans. Alfred sá að nú var einungis að hugsa
um að verja lífið. Hann brá þegar saxi sínu, og um