Svava - 01.09.1903, Blaðsíða 4

Nœring-arefni vor.
Eptir Dr. Móritz Hallclórsson, Park River.
------:o:------
iWíATUR er raimnsins me<íin”, segir gamnlt máltœki
!+ og er það sannmæli að því leyti; að líkami vor get-
ur eigi verið heill heilsu og hraustur, nema að vjer nœv-
um liann á mat og drykk; oss er öllum hægt, að i'ull-
nœgja þessari sjálfsskyldu, þar sem mönnunum er lögð í
brjóst sterlt fýsn lil að nœra líkamann og viðhalda hon-
um, og eðli ltvers manns minnir hann á þetta með hungr-
inu og þorstanum, jafuvel þó að menn sjálfir kynnu að
gleyma því eða fresta um hríð, að nœra hann; hjer gildir
Inð fornkveðna, að líkaminn ,,krefst matar og eugra refja",
Mennirnir geta eigi lifað af tómu ioptinu, og’ þó er það
eins víst, að hvort heldur nœringarefni líkamans eru úr
jurta- eða dýraríkinu, föst eður fljótandi, þá hafa þau þó
* Samkvæmt tilmælum höf., er ritgerð þessi prentuð
með réttritun fóður hans (gömlu réttrituninni). Ritstj.