Fréttablaðið - 18.11.2017, Page 35

Fréttablaðið - 18.11.2017, Page 35
honum afarkosti. En það var aldrei gert. Þarna misstum við báðar von um að einhver gæti hjálpað okkur. Systir mín missti hana alveg. Ég nærri því. Það fylgdist enginn með okkur. Það fylgdist enginn með honum eftir þetta. Málinu okkar var lokað held ég. Þetta var slæmur tími. Ég átti þó góðar vinkonur og það hjálpaði mér mikið. Einhverra hluta vegna á ég auðvelt með að tengjast fólki. Ég held líka að ég hafi náð að varðveita góða eigin- leika í mér. Að einhverju leyti er það systur minni að þakka,“ segir Alena og það dimmir yfir henni. Hinir fullorðnu rétthærri „Systir mín reyndi að halda verndar hendi yfir mér. Stundum hélt hún fyrir eyrun á mér svo ég gæti sofnað þegar það var fyll- erí. Hún var líka í vondri stöðu. Mamma hafnaði henni. Mér líka. En henni meira. Hún þurfti að vera mér eins konar móðir. Á sama tíma er hún bara barn og þurfti athygli. Ég fékk stundum þessa athygli sem hún þráði, sem yngsta barnið nýtur stundum. Ég veit að það hefur verið sárt. Barnavernd Reykjavíkur greip of seint inn í. Tíminn líður óskap- lega hægt hjá barni í vondum aðstæðum,“ segir Alena sem segir að á sama tíma virðist hann renna hratt hjá í kerfinu sem tekst ekki að ráðast inn í aðstæður barna. „Það er vegna þess að þeir fullorðnu eru rétthærri. Við eigum minni rétt á góðu lífi en foreldrar okkar. Þann- ig er það bara, sama hverju aðrir reyna að halda fram.“ Varnarviðbragð Alenu var að draga sig í hlé. „Ég gat leikið mér tímunum saman einhvers staðar úti í horni. Það var mitt varnarvið- bragð. Ég geri það enn í dag og er að vinna með þetta með sálfræðingi. Ég tek mér frí frá heiminum, fjar- lægist hann, fylgist samt með. Ég sá allt. Ég heyrði allt. Ég held að vegna þessa þá hafi pabbi orðið hissa þegar ég fékk loksins nóg,“ segir Alena. Hún var orðin tólf ára þegar hún fékk nóg. Þremur árum eftir að hún flutti aftur heim frá öruggu skjóli Hildu. „Ég var komin með nóg. Ég vildi ekki lifa lífinu svona lengur. Ég var lítið heima hjá mér. Ég var hjá vinkonum mínum og á flakki. Systir mín líka en á þessum tíma var hún komin með kærasta. Ég var svolítið ein. Ég borðaði eiginlega ekkert. Var með alvarlegan næringarskort svo það sá á mér. Ég var marin um allan líkamann. Skólinn hafði miklar áhyggjur af mér. Félagsráð- gjafi reyndi ítrekað að ná til mín. En ég þagði lengi vel. Sagði ekki orð. Ég bara trúði ekki að nokkur gæti hjálpað okkur systrum. Ekkert hafði gerst. Ekkert borið árangur. En svo bara gerðist það. Ég sagði frá. Systir mín varð reið við mig. Nú myndu allir krakkar vita að við hefðum orðið fyrir ofbeldi. Ég vildi ekki bera þessa ábyrgð lengur. Hún er foreldra minna. Ég hringdi svo í Hildu og spurði hana hvort einhver hefði haft samband við hana. Hún neitaði. Ég sagði henni að ég hefði beðið um að koma til hennar. Búa hjá henni.“ Erfitt að segja satt Og það fékk hún. „Hún bjargaði lífi mínu. Ég var oft svo illa farin af hræðslu og kvíða að ég svaf upp í hjá henni. Hélt í hana og vildi ekki sleppa. Það leyfði hún mér. En systir mín vildi ekki koma. Það var of seint og hún var komin með nóg af þessu hringli í kerfinu. Hún hefur beðið um hjálp síðan hún var lítið barn. Algjörlega búin að gefast upp á kerfinu. Hún sem er svo klár. Ég er reið yfir hennar hlut- skipti en ég veit að ég er að gera rétt með því að segja frá. Segja satt þótt það sé erfitt. Það gæti fært mínum nánustu kjark.“ Alena hefur ekki verið í góðu sambandi við móður sína í nokkur ár. „Hún lokaði alveg á okkur. Við áttum gott spjall samt þegar ég var þrettán ára. Þá kom hún til Hildu og við spjölluðum. Það var gott og ég geymi það. En svo lokaði hún aftur. Ég hef núna farið tvisvar til Portúgal og er forvitin um bakgrunn minn. Ég þarf að rækta úr því sem ég get.“ Pabbi hennar er á Spáni. „Hann veit að ég steig fram. Hann spurði mig og ég sagði honum að svona væri þetta. Ég hefði ákveðið að segja frá þessu. Mér þykir vænt um hann. Það má segja að mér þyki svo vænt um hann að ég geri þetta.“ Hringið í lögregluna! Hún biðlar til fólks að hætta með- virkni og skipta sér af aðstæðum þar sem ljóst er að börn séu í hættu,. „Pabbi tók mig með á pöbbarölt. Ef fólk sér börn í slíkum aðstæðum þá verður það að hafa samband við lögreglu eða bakvakt reykjavik.is/lodir Fimmtán íbúðir í Fossvogi Skila skal skriflegu kauptilboði á tilboðsblaði í lokuðu umslagi merkt „Fossvogsvegur 8“ til Þjónustuvers Reykjavíkurborgar Borgartúni 12-14, fyrir kl. 13:00 mánudaginn 4. desember. Tilboð verða opnuð sama dag kl. 13:15 að viðstöddum þeim bjóðendum sem þess óska. Tilboðsblöð og nánari upplýsingar eru á vef Reykjavíkurborgar – reykjavik.is/lodir Byggingarréttur til sölu Til sölu er byggingarréttur fyrir fimmtán íbúðir á Fossvogsvegi 8. Gert er ráð fyrir að 11 íbúðir, sem mega vera allt að 144 m2 að stærð, verði á tveimur hæðum og fylgja þeim 48 m2 þaksvalir. Þá verða fjórar íbúðir á einni hæð og mega þær vera allt að 192 m2. Þrjár þeirra verða með 144 m2 þaksvölum og ein íbúð með 48 m2 þaksvölum. Nánari upplýsingar eru í úthlutunarskilmálum. Alena með eldri systur sinni. Barnaverndar. Ekki hika.“ Framtíðin þykir henni björt. Hún er nýflutt í litla leiguíbúð og vinnur á sambýli og aðstoðar Hildu við að passa börn. „Ég á móður í henni og fjölskylda hennar er fjölskylda mín. Ég er þakklát fyrir það sem ég hef fengið í minn hlut. En nú vil ég láta gott af mér leiða. Ég tek þátt í stofnun samtaka fósturbarna. Við þurfum að eiga okkur sterka rödd og vinna í því að bæta rétt okkar. Það er kominn tími til. Svo langar mig að mennta mig og taka stúd- entspróf. Halda áfram með líf mitt. Það er margt sem ég hef farið á mis við en ég er nógu sterk til að sækja það. Ég er nógu vitur til að þiggja hjálp til þess.“ En systir mín vildi Ekki koma. Það var of sEint og hún var komin mEð nóg. h e l g i n ∙ F R É T T A B l A ð i ð 35l A U g A R D A g U R 1 8 . n ó v e m B e R 2 0 1 7 1 8 -1 1 -2 0 1 7 0 4 :3 7 F B 1 2 0 s _ P 0 8 6 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 7 5 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 5 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 4 6 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 E 4 0 -9 4 6 4 1 E 4 0 -9 3 2 8 1 E 4 0 -9 1 E C 1 E 4 0 -9 0 B 0 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 3 A F B 1 2 0 s _ 1 7 _ 1 1 _ 2 0 1 C M Y K
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.