Víkurfréttir - 15.12.2016, Qupperneq 27

27fimmtudagur 15. desember 2016 VÍKURFRÉTTIR
vík. „Þá varð til metnaður í mörgum
okkar fyrir því að ná árangri. Eftir að
við verðum svo Íslandsmeistarar árið
1964 þá er ekki aftur snúið.“
Sparkar með fótunum
en spilar með höfðinu
Guðni hóf að leika 16 ára með
meistaraflokki en hann þótti mikið
efni. Eftir að hann hafði leikið í
nokkur ár með meistaraflokki dvaldi
hann um stund hjá stórliði Arsenal
ásamt Ástráði Gunnarssyni, félaga
sínum úr Keflavíkurliðinu. Í þá daga
voru nánast engir útlendingar í ensku
deildinni og því erfitt að komast þar
á samning. Guðni segir að fyrst og
fremst hafi hann hugsað um að nýta
þennan tíma til æfinga að vetri til.
„Við áttum alveg í fullu tré við þessa
menn. Það voru þó vissir þættir þar
sem mér fannst við ekki nógu sterkir
í. Þeir voru rólegir á boltanum, þeir
voru mjög öruggir.“ Guðni gerði sér
ekki miklar vonir um að verða at-
vinnumaður í fótbolta en vonaðist að
sjálfsögðu til að svo yrði.
Guðni hóf ferilinn sem miðjumaður.
Hann lék jafnvel sinn fyrsta lands-
leik sem miðjumaður. Hann var svo
færður í vörnina í leik með 23 ára
landsliðinu og var eftir það færður
í stöðu bakvarðar. Í þeirri stöðu lék
hann meðal annars í frægasta lands-
leik Íslandssögunnar sem var 14-2
tapið gegn Dönum 1967. Það var
síðan Hólmbert Friðjónsson, þjálfari
Keflvíkinga, sem færði Guðna í stöðu
miðvarðar þar sem hann myndaði
eitrað tvíeyki ásamt Einari Gunnars-
syni í gullaldarliði Keflvíkinga. „Mitt
hlutverk var að koma í veg fyrir að
andstæðingarnir skoruðu og mér lík-
aði það ágætlega.“ Einhverjir hafa haft
orð á því í gegnum tíðina að Guðni
hefði vel getað spilað framar á vell-
inum enda þótti hann teknískur og
snöggur. „Að mínu mati var ég sam-
viskusamur leikmaður. Sérstaklega á
seinni árum var ég farinn að spila með
höfðinu dálítið mikið. Þú sparkar með
fótunum en spilar með hausnum.“
Gullöld í Keflavík
Aðrar íþróttir en fótbolti höfðu ekki
náð fótfestu á Suðurnesjum á þessum
tíma. Körfuboltinn hafði ekki náð
álíka vinsældum og nú til dags. Því
bar fótboltinn höfuð og herðar yfir
aðrar íþróttir hvað varðar vinsældir.
„Svo er það þannig að við náum ár-
angri. Um leið og þú nærð árangri
þá fylgir hópur á eftir,“ segir Guðni
en bætir við að um leið geti það
verið galli, enda verður erfitt fyrir
unga leikmenn að komast inn í
slík lið.
Guðni var fyrirliði og leiðtogi í
gegnum gullaldarárin. Honum
er ofarlega í huga hve sam-
stilltur hópur Keflvíkinga var á
þessum árum. „Þetta var gífur-
lega sterkur hópur af mannskap sem
ætlaði sér að ná árangri. Það lá við að
mönnum sem voru með vesen hafi
verið hent úr hópnum.“ Þegar Guðni
var kjörinn knattspyrnumaður ársins
og íþróttamaður árins árið 1973 seg-
ist hann sjálfur hafa tekið við þessu
verðlaunum fyrir hönd Keflavíkur-
liðsins sem landaði Íslandsmeistara-
titli það árið. „Það er erfitt að taka
einn úr hópnum og verðlauna hann.
Því miður var ekki hægt að verðlauna
allt liðið, en að mínu mati þá hefði
allt liðið átt að fá verðlaunin. Ég lít á
það þannig að þetta hafi bara verið
félagar mínir og ég var gerður ábyrgur
fyrir að taka við verðlaununum,“ segir
Guðni hógværðin uppmáluð. Hann
var þó aldrei í betra formi en árið
1973. „Já ég var að toppa á þessum
tíma. Síðan bara meiðist ég árið eftir
það. Það voru alvarleg meiðsli
og ég varð að gjöra svo vel að
segja stopp.“ Hann hafði þá
leikið 31 landsleik í röð, eða
alla leiki síðan hann var
fyrst valinn í landsliðið.
Guðni segir meiðslin hafa
verið erfið en hann lendir
þá í því, eins og hann segir
sjálfur frá, að færa sig yfir í
þjálfun. Hann lék sitt síðasta
tímabil árið 1976 og þá sem
spilandi þjálfari Keflavíkur,
en þá höfðu tvö tímabil farið
í súginn hjá Guðna sökum
meiðsla. Reyndar náði Guðni
að leika einn leik árið 1978 en
hann var þá þjálfari liðsins. Þá
vantaði reynslubolta í vörnina
þar sem Gísli Torfason þurfti frá
að hverfa. Guðni sagðist aðeins
spila leikinn ef allir leikmenn sam-
þykktu það. Það gerði karlinn og
stóð sig með prýði sem sweeper.
Guðni var alltaf til fyrirmyndar jafnt
innan- sem utanvallar. Hann hefur
þ.a.m. aldrei snert áfengi eða tóbak.
„Ég held að flestir í liðinu hafi verið
að hugsa um það að vera tilbúnir í
næsta leik. Það var því aldrei vesen
á mönnum. Það var í okkar leik-
mönnum að vera tilbúnir í leikinn.“
Keflvíkingum var fúlasta alvara með
að ná árangri. Árið 1974 var þjálfarinn
George Smith ráðinn til starfa. Hann
hafði þann háttinn á að menn fengu
aðeins að fíflast á æfingu og léttleiki
sveif yfir vötnum. Nokkrir leikmenn
liðsins komu þá að máli við Guðna
fyrirliða og sögðu að þetta gengi ekki
lengur. „Við nennum ekki að mæta á
æfingar í svona fíflagang. Við erum
komnir hérna til þess að ná árangri,“
sögðu Keflvíkingar.
Árið 1973 eru sjö leikmenn af ellefu
sem spiluðu landsleik það árið. „Við
vorum með gott lið en við vorum
með sérstaklega góðan þjálfara sem
kenndi okkur að hugsa leikinn,“ en
þar á Guðni við Englendinginn Joe
Hooley. Keflavík fór taplaust í gegnum
það tímabil og lyfti Íslandsbikarnum.
Keflvíkingar tókust á
við risa Evrópu
Kornungur Guðni tók þátt í fyrsta Evr-
ópuleik Keflvíkinga gegn ungverska
liðinu Ferencvaros. Þar lék Guðni í
fyrsta sinn gegn alvöru stórstjörnu,
Florent Albert sem síðar varð knatt-
spyrnumaður Evrópu. „Ég hafði víst
sparkað hann aðeins niður og ætlaði
að fara að biðjast afsökunar. Þá skyrpti
hann bara á mig. Það var mín fyrsta
reynsla af topp leikmanni.“
Keflvíkingar spiluðu síðar gegn Ever-
ton þar sem margir þekktir leikmenn
voru innanborðs. Keflvíkingum tókst
að skora tvö mörk gegn Everton og
þótti það mikið afrek gegn sterki liði.
Enski boltinn var vinsæll á Íslandi og
því var það mikill viðburður þegar
þessi lið heimsóttu landann.
Tottenham voru næstu risar sem Kefl-
víkingar tókust á við í Evrópukeppni.
Þar var nánast landsliðsmaður í hverju
rúmi. Guðni segir að stemningin í
Keflavík hafi verið ótrúleg í kringum
þessa Evrópuleiki. Áhorfendur fylgdu
jafnvel liðinu í útileikina.
Real Madrid voru næstu andstæð-
ingar Keflvíkinga í Evrópu. Guðni
man vel eftir því að spila fyrir framan
tugþúsundir áhorfenda á hinum fræga
Bernabeau leikvelli Spánverjanna.
Guðni var svo í liði Keflavíkur sem
mætti skoska liðinu Hibernian. „Við
vorum með sterkt lið þarna og áttum
möguleika á að komast áfram. Við
reyndar töpuðum 1-0 úti og gerðum
svo jafntefli.“ Það var þekkt saga þá
að Joe Hooley hafði farið í fýlu eftir
að Keflvíkingar urðu Íslandsmeistar
árið 1973 eftir að Keflvíkingar fengu
á sig fjögur mörk í síðasta leik móts-
ins gegn Breiðabliki. Hann hafði svo
varla talað við nokkurn mann þegar
kom að leiknum gegn Hibs. Leikmenn
voru ekki ánægðir með Hooley í fyrri
leiknum og báðu hann vinsamlegast
um að mæta ekki í leikinn í Keflavík.
Greinilega samheldinn hópur sem lét
engan komast upp með neitt múður.
Ótalmargt hefur gerst á knattspyrnu-
ferli Guðna - bæði gott og slæmt.
Aðspurður um það eftirminnilegasta
á knattspyrnuferlinum rifjar Guðni
upp sorgaratvik sem gerðist í lands-
liðsferð í Englandi. „Þá hrapaði leik-
maður okkar fram af svölum og lést.
Það er atvik sem situr alltaf í mér,“
rifjar hann upp. Leikmennirnir sem
Guðni hefur mætt á ferlinum skipta
fleiri hundruðum en þar eru sumir
eftirminnilegri en aðrir. „Þar er mér
minnisstæður leikmaður að nafni
Johan Cruyff. Þar var á ferðinni topp
leikmaður sem við áttum í miklum
erfiðleikum með að stoppa,“ en Hol-
lendingurinn Cruyff er jafnan talinn
einn besti leikmaður allra tíma.
Íslandsmeistarar 1973: Keflavík var yfirburðarlið árið 1973 þegar Guðni er kjörinn Íþróttamaður ársins. Þarna voru sjö byrjunarliðsmenn í landsliðinu og tíu landsliðsmenn alls.
Landsliðsmaður fyrir lífstíð: Guðni í einu verkefninu fyrir landsliðið. Þarna var Guðni aðstoðarþjálfari Atla Eðvaldssonar. Við
hlið Guðna er svo goðsögnin Ásgeir Sigurvinsson.