Víkurfréttir - 22.12.2016, Síða 19
19fimmtudagur 22. desember 2016 VÍKURFRÉTTIR
að troða. Stjórn liðsins líkaði illa við
það. Áhorfendur vildu sjá Banda-
ríkjamennina troða.“ Stjórnin var á
báðum áttum með að semja við Bren-
ton sem var langt frá leikformi. Hann
tók ákvörðunina fyrir þá og ákvað að
yfirgefa Kýpur. „Ég var svo á Ítalíu á
heimleið þegar ég fékk símtal frá um-
boðsmanninum mínum þar sem mér
var boðið að fara til Íslands. „Okei ég
er til,“ sagði Brenton án þess að hugsa
sig um. Þannig hafnaði Brenton hjá
Njarðvíkingum.
Frá Bronx til Njarðlem
„Þetta var smá sjokk í fyrstu, komandi
frá New York. Ég á hins vegar auð-
velt með að aðlagast og liðsfélagarnir
mínir létu mér líða eins og heima
hjá mér. Ég þurfti bara að venjast því
að lífið gekk aðeins hægar fyrir sig
en ég var vanur,“ rifjar Brenton upp
um fyrstu mánuðina á Íslandi. „Ég
skildi ekki hvernig það var hægt að
tala á meðan maður dró andann, en
fyrir utan það fannst mér Íslendingar
yndislegt fólk,“ segir Brenton í gríni.
Þetta var árið 1998 og voru Njarð-
víkingar og Keflvíkingar með bestu lið
landsins. Njarðvíkingar höfðu landað
titlinum árið áður. Brenton sá fyrir sér
að að nýta Ísland sem stökkpall í stærri
deild og bjóst ekki við því að ílengjast
hér. Á fyrsta tímabili Brentons á Ís-
landi töpuðu Njarðvíkingar svo fyrir
erkifjendunum í lokaúrslitum. „Ég
var miður mín og vildi koma aftur
og vinna titilinn með Njarðvík. Þeir
voru hins vegar að setja saman lið ÍRB
(sameiginlegt lið Njarðvíkur og Kefla-
víkur í Evrópukeppni) og ákváðu að
velja stóran erlendan leikmann.“
Brenton var því atvinnulaus og ekkert
virtist vera að hlaupa á snærið. „Ég
fæ svo símtal frá Sævari Garðarssyni
þar sem hann segir mér að Grinda-
vík hafi verið að reka Kanann sinn,
og hvort ég vilji ekki koma þangað.“
Aftur var hann kominn til Íslands.
Einar Einarsson var þjálfari liðsins á
þeim tíma. Hann gaf Brenton skot-
leyfi og fól honum að leiða liðið. Bren-
ton átti sitt besta tímabil á ferlinum
með Grindavík það ár og liðið varð
bikarmeistari og tapaði í lokaúrslitum
gegn KR. Brenton var maður tíma-
bilsins og átti von á því að fá gott boð
frá Grindvíkingum. „Þeir gerðu mér
hins vegar móðgandi tilboð sem ég
hafnaði. Njarðvíkingar sögðu hins
vegar að þeir vildu fá mig aftur, að
þeir hefðu gert mistök með því að láta
mig fara og ég samdi við þá.“ Brenton
var hálpartinn ættleiddur í Njarðvík
þar sem Þórunn Þorbergsdóttir, gjald-
keri liðsins og Jón þáverandi maður
hennar, tóku Brenton að sér. Hann átti
sitt herbergi á heimili þeirra og var
með lykil. Þar varð hann eins og einn
af fjölskyldunni og heldur enn mjög
nánu sambandi við Þórunni og fjöl-
skyldu í dag.
Fjórfaldar tvennur og fjöldi titla
Ýmislegt hefur Brenton afrekað á
körfuboltaferlinum þrátt fyrir brösuga
byrjun. Tvisvar hefur hann náð því
sem kallað er fjórföld tvenna, en það
er afar sjaldgæft í körfubolta. Í leik
með Grindavík gegn Keflavík í úrslita-
keppni árið 1999 skoraði hann 17 stig,
tók 14 fráköst, gaf 10 stoðsendingar og
stal 10 boltum. Í lokaúrslitum Njarð-
víkur og Tindastóls árið 2001 átti
Brenton svo leik þar sem hann skor-
aði 28 stig, gaf 11 stoðsendingar, tók
10 fráköst og stal 10 boltum. Þrisvar
hefur Brenton orðið Íslandsmeistari
með Njarðvík (2001,2002 og 2006) og
fjórum sinnum bikarmeistari. Fjórum
sinnum hefur hann tapað í lokaúr-
slitum, þrisvar gegn KR og einu sinni
gegn Keflavík.
Eilífð vandræði með bakið
Eftir að hafa unnið allt sem var í boði
árið 2002 með Njarðvíkingum þá kom
loks tækifærið til að leika í stærri deild.
Brenton fór þá til Frakklands þar sem
hann lék með liði Rueil í B-deildinni.
Þá var hann þegar byrjaður að finna
verulega til í bakinu og á endanum
fór hann í uppskurð vegna brjósk-
loss, þá þrítugur að aldri. „Það voru
sumir dagar þar sem ég féll í gólfið af
sársauka og gat kannski ekki gengið í
nokkra daga, ég vissi ekkert hvað var í
gangi.“ Upp frá því háði bakið honum
mikið og hamlaði því að hann næði
að sýna sitt allra besta. „Bakið setti
algjörlega strik í reikninginn á mínum
ferli,“ viðurkennir Brenton en hann
segist ekki sjá eftir neinu. Svona gerast
kaupin á eyrinni bara.
Nógu góður fyrir NBA deildina
Ýmsir örlagavaldar hafa orðið til þess
að Brenton endaði á Íslandi en það
er eitthvað sem hann óraði ekki fyrir
þegar hann var ungur maður í Stóra
eplinu. Hann er á þeirri skoðun að
til þess að ná langt í körfubolta þá
dugi hæfileikarnir einir saman ekki til
þess að koma sér í deild þeirra bestu
eða stóru háskólana þar sem sviðið er
stærst. „Þú þarft að vera á réttum stað
á réttum tíma og heppni spilar þarna
inn í líka.“
„Ég held að Brenton hefði vel getað
spilað í NBA deildinni eða í sterku
liði í meistaradeild Evrópu. Hann er
stór bakvörður sem er frábær varnar-
maður, getur skotið og hefur bolta-
tæknina,“ segir Njarðvíkingurinn
Logi Gunnarsson, fyrrum samherji
og vinur Brenton til fjölda ára. „Ég
hef heyrt þessu fleygt fram. Ég trúi í
hjarta mínu að ég hefði getað spilað í
stórri deild í Evrópu. Bakið eyðilagði
það eiginlega fyrir mér þegar ég var
kominn með annan fótinn þangað í
Frakklandi. Þegar allt kemur til alls þá
þýðir lítið að horfa til baka, „it is what
it is,“ segir Brenton á móðurmálinu.
Brenton er annálað ljúfmenni utan
vallar og ótrúlega vel liðinn hvar sem
hann drepur niður fæti. „Hann verður
þó grimmur inni á vellinum og breyt-
ist talsvert mikið. Hann er einn mesti
sigurvegari sem hef spilað með,“ bætir
Logi við um félaga sinn.
Eftir atvinnumennsku í Frakklandi
stoppaði Brenton stutt við í London
en var sagt upp þar vegna bakmeiðsl-
anna. Hann kom því heim til Njarð-
víkur aftur og það tók hann í raun tvö
ár að ná sér af meiðslunum sem þó há
honum enn þann dag í dag. „Ég hefði
líklega verið eins og Darrell Lewis að
spila eftir fertugt ef það hefði ekki
verið fyrir bakið,“ segir Brenton sem
þó spilaði til 38 ára aldurs. „Ég vil geta
labbað þegar ég verð sextugur og því
er ég opinberlega hættur,“ segir hann
kíminn.
Heilt byrjunarlið: Brenton ásamt sonum sínum. Elstur er Rúnar Ingi, svo er það Róbert Sean, næstur er Patrik Joe og svo Sigþór
litli.
Brenton kann vel við sig í flug-
turninum þar sem mikilvægt er að
vera rólegur undir álagi: „Góður
flugumferðarstjóri getur séð eitthvað
gerast fyrir og brugðist fljótt við án
þess að frjósa eða fara á taugum.“
VF/mynd: Eyþór Sæm.
Það voru sum-
ir dagar þar
sem ég féll í gólfið
af sársauka og gat
kannski ekki gengið
í nokkra daga, ég
vissi ekkert hvað
var í gangi