Morgunblaðið - 14.03.2018, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 14. MARS 2018
✝ Ævar Jón ForniJóhannesson
fæddist 3. mars
1931 á Fagranesi í
Öxnadal, Eyjafjarð-
arsveit. Hann lést á
Dvalarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi 3. mars 2018.
Foreldrar Ævars
voru Sigríður
Ágústsdóttir, hús-
freyja frá Kjós í
Reykjarfirði á Ströndum, og Jó-
hannes Örn Jónsson, skáld og
fræðimaður frá Árnesi í Tungu-
sveit í Skagafirði.
Ævar var elstur fjögurra
systkina og eru þau í aldursröð:
Reginn Öxar iðnverkamaður, f.
1932, d. 1998, Sigrún Æsa Ögn
húsfreyja, f. 1934, og Guð-
mundur Haki verkamaður, f.
1947.
Eiginkona Ævars var Krist-
björg Þórarinsdóttir húsfreyja
og afgreiðslukona, f. 24. ágúst
1934, d. 23. febrúar 2011, frá Ríp
í Hegranesi, Skagafirði. Hinn 3.
mars árið 1961 opinberuðu þau
trúlofun sína og ári síðar gengu
þau í það heilaga þann sama dag.
Börn Ævars og Kristbjargar
eru fjögur: Elstur er Jóhannes
Ævar stundaði barna-
skólanám við farskóla eins og
þá tíðkaðist, lauk fullnaðarprófi
en ekki varð af fyrirhuguðu
menntaskólanámi sökum þess
að hann veiktist af berklum 17-
18 ára gamall. Hann dvaldi um
árabil á Kristneshæli og
Reykjalundi, meðan hann náði
heilsu og stundaði þar sjálfs-
nám, auk þess að ljúka prófi í
trésmíði frá Iðnskólanum í
Reykjavík. Starfaði hann í
framhaldi af því á trésmíða-
verkstæði Reykjalundar í nokk-
ur ár en stofnaði svo ljósmynda-
fyrirtækið Geisla sf. árið 1961.
Það fyrirtæki varð síðar ljós-
myndastofan Myndiðn og starf-
aði hann þar um árabil. Árið
1974 hóf Ævar störf hjá Raun-
vísindastofnun Háskóla Íslands
og vann þar við rann-
sóknarstörf, tækjasmíði o.fl. þar
til starfslokaaldri var náð.
Í um aldarfjórðung og fram á
áttræðisaldur framleiddu Ævar
og kona hans Kristbjörg lúpínu-
seyði til heilsubótar fyrir veikt
fólk, t.d. krabbameinssjúklinga.
Auk þess var hann meðlimur í
ýmsum félagsskap svo sem
Sálarrannsóknarfélagi Íslands,
Guðspekifélaginu o.fl. og hann
var ritstjóri tímaritsins Heilsu-
hringsins og skrifaði greinar
fyrir tímaritið meðan heilsa
leyfði.
Útför Ævars fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 14. mars
2018, klukkan 13.
Örn húsasmiður, f.
18.12. 1961. Kona
hans er Sif Garð-
arsdóttir kennari.
Þau eiga þrjár dæt-
ur. Næst í röðinni er
Sigríður hómópati
og bóndi, f. 18.6.
1963. Hún er gift
Benedikt Líndal
tamningameistara.
Börn þeirra eru
fjögur. Þriðji í röð-
inni er Þórarinn Hjörtur fram-
kvæmdastjóri, f. 9.2. 1965. Kona
hans er Barbara Ösp Ómars-
dóttir hjúkrunarfræðingur og
eiga þau þrjú börn. Fyrir á Þór-
arinn eina dóttur og eitt barna-
barn. Síðust er Ólöf, sjúkraliði, f.
14.2. 1967. Eiginmaður hennar
er Björn Bögeskov Hilmarsson
skrúðgarðyrkjumeistari. Þau
eiga þrjár dætur.
Kristbjörg og Ævar áttu alla
tíð heimili í Kópavogi – fyrst í
Vallargerði, síðan í Hófgerði en
lengst af við Kársnesbraut, síðar
nefnt Huldubraut. Síðustu bú-
skaparár sín bjuggu þau í Læk-
jasmára og hélt Ævar þar heimili
áfram eftir að Kristbjörg lést þar
til hann fluttist á Dvalarheimilið
Sunnuhlíð í Kópavogi.
Elsku pabbi.
Þá er komið að kveðjustund.
Síðustu daganna hafa minningar
um þig og mömmu flogið í gegnum
huga mér. Mín fyrsta minning um
þig er þegar þú söngst Guttavísur
fyrir mig með miklum tilþrifum og
ég man hvað ég hræddist þennan
óþekka strák og flata nefið hans.
Ég horfi á gamla muni frá ykkur
mömmu sem nú prýða heimili
mitt. Þarna er gömul myndavél
frá þér, en þú varst afkastamikill
ljósmyndari og tókst margar fal-
legar og frægar myndir. Ég minn-
ist þín aftan við linsuna í öllum
stórviðburðum í fjölskyldunni í
gegnum tíðina. Við hlið myndavél-
arinnar stendur slitið vasaljós sem
þjónað hefur sínum tilgangi og fal-
legt antíkútvarp sem var í þinni
eigu. Þú varst sérstaklega lag-
hentur og alltaf að gera við tól og
tæki af öllum stærðum og gerðum
enda titlaður sem tækjafræðing-
ur. Handbragð þitt einkenndist af
vandvirkni og þú gerðir allt óað-
finnanlega, hvort sem var að líma
saman brotnar styttur, veggfóðra
fyrir mig eða bólstra stóla; allt lék
í höndum þér. Þú varst mannvinur
mikill og hafðir gaman af dýrum,
sérstaklega köttum. Elsku pabbi,
það er hægt að lýsa þér á svo
margan hátt, þú varst öðruvísi en
flestir aðrir, fórst óhefðbundnar
leiðir en varst umfram allt virki-
lega góð manneskja.
Eftir að mamma lést tóku við
erfiðir tímar því þú saknaðir henn-
ar svo sárt. Þegar heilsu þinni fór
að hraka fluttir þú á hjúkrunar-
heimilið Sunnuhlíð, þar sem þú
kynntist góðu fólki bæði starfs-
fólki og vistmönnum. Þar áttum
við margar ljúfar stundir saman
þar sem spjallað var um allt milli
himins og jarðar, ekki síst sólkerf-
ið, sem þú þekkir eins og lófann á
þér. Stundirnar á Sunnuhlíð voru
líka erfiðar, sérstaklega síðustu
misserin þegar líkamlegri og and-
legri heilsu þinni hrakaði og þú
varst oft sárþjáður. Við töluðum
opinskátt um dauðann enda varst
þú mjög andlega sinnaður og viss-
um við öll hvers þú óskaðir þér. Þú
þráðir ekkert jafnt heitt og að
kveðja þessa jarðvist.
Aldrei er dauðinn neinn aufúsugestur
en einstaka sinnum kærkominn þó,
þegar að hugur og þrekið allt brestur
þráum við hvíld, sem ætluð var oss.
Þá horfum við flestöll himinsins til,
hér verða oftast á lífinu skil,
þú fleyinu stýrir á frelsarans fund,
þar fagna þér vinir á eilífðarstund.
(Höfundur ókunnur)
Elsku pabbi, takk fyrir sam-
veruna og góða ferð í draumaland-
ið.
Þín dóttir
Ólöf.
Í dag er til moldu borinn elsku-
legur faðir minn, Ævar Jón Forni
Jóhannesson frá Steðja á Þela-
mörk, sem lést á Dvalarheimilinu
Sunnuhlíð 3. mars.
Pabbi var einstakur maður;
séní, kannski ofviti, hugvitsmaður
og hugsuður, uppfinningamaður,
mannvinur, fræðimaður, frum-
kvöðull, listamaður – þúsund-
þjalasmiður.
Hann veiktist ungur af berklum
og dvaldi um langa hríð á berkla-
hælum landsins í framhaldinu.
Sakir heilsuleysis varð lítið úr
langskólagöngu en meðan hann lá
veikur las hann allt sem hann
komst yfir og menntaði sig sjálfur
í tungumálum og tæknimálum.
Áhugi hans á heilsutengdum mál-
um kviknaði einnig á berklaárun-
um hvar hann mátti horfa á eftir
mörgum góðum vininum áður en
lækning fannst.
Pabbi var forvitinn um lífið og
tilveruna, hugsaði út fyrir kassann
og var opinn fyrir hugmyndum
sem aðrir ýmist sáu ekki eða þótti
of fjarstæðukenndar til að skoða
nánar. Hann var áhugamaður um
hvers konar vísindi og þá krafta,
sem búa til og stjórna lífinu á litlu
kúlunni okkar dýrmætu – hvort
sem það sneri að eldgosum, efna-
fræði eða alheimsvitundinni.
Hann gerði hluti sem ekki átti að
vera hægt að gera samkvæmt
fræðunum – en hann bara vissi
það ekki, fann leiðir og gerði þá
samt.
Eitt af því sem hann hafði mik-
inn áhuga á var andleg málefni;
hann var spíritisti, meðlimur í Sál-
arrannsóknarfélagi Íslands, Guð-
spekifélaginu, félagi Nýaldsinna
o.fl. Eftir dulrænum leiðum barst
honum uppskrift að jurtaseyði
sem þau móðir mín suðu á eldavél-
inni heima í um aldarfjórðung og
gáfu alvarlega veiku fólki, t.d.
krabbameinssjúkum.
Pabbi var allgóður penni og um
fjölmargra ára skeið var hann ein
aðaldriffjöður og ritstjóri Heilsu-
hringsins, sem var tímarit um
óhefðbundnar lækningar. Hélt
þar m.a. úti greinaflokki sem kall-
aðist Nýjar leiðir í krabbameins-
lækningum og enn er aðgengileg-
ur á netinu. Árið 2007 komu út
æviminningar hans er bera nafnið
Sótt á brattann, þar sem hann
rekur viðburðaríkt lífshlaup sitt.
Foreldrar mínir sóttust ekki
eftir veraldlegum auðæfum.
Áhugi beggja lá í að gera heiminn
betri og miðla þekkingu til hags-
bóta fyrir aðra. Pabbi var maður
jöfnuðar og sanngirni, ljúfur mað-
ur sem aldrei traðkaði á öðru fólki
til að komast þangað sem hann fór
og stóð með sannfæringu sinni,
óhemju afkastamikill og duglegur
til allra verka.
Pabbi og Kristbjörg Þórarins-
dóttir mamma mín hófu búskap
árið 1961. Stóð sú sambúð þar til
mamma lést árið 2011. Ávöxtur
hjónabands þeirra er við systkinin
fjögur, börn okkar og barnabörn,
hópur ákaflega vel gerðra og
vandaðra einstaklinga sem öll
bera í sér neista afa síns og ömmu
með einum eða öðrum hætti.
Eftir að mamma kvaddi var
pabbi ekki samur, hann var búinn
að gera allt sem hann ætlaði sér og
beið þess og vonaði dag hvern að
kæmi að honum að kveðja. Og
honum varð að ósk sinni og dag-
urinn var táknrænn – brúðkaups-
daginn þeirra mömmu og afmæl-
isdaginn hans sjálfs. Ólíklegt
samkvæmt fræðunum en gerðist
samt.
Hvíl í friði, kæri pabbi. Knús-
aðu mömmu og alla hina. Takk
fyrir allt og allt.
Sigríður Ævarsdóttir.
Kæri Ævar.
Ævar er fallinn frá eins og hann
var búinn að þrá svo lengi og núna
er hann loksins í faðmi Kristbjarg-
ar sem hefur örugglega tekið vel á
móti honum. Þegar ég kom fyrst
inn í þessa yndislegu fjölskyldu
fyrir rúmum 30 árum kynntist ég
þeim hjónum vel, þó sérstaklega
Kristbjörgu. Ævar var alltaf í
góðu sagt á annarri bylgjulengd,
fræði og hugsjónir hans voru ofar
mínum skilningi enda ég bara fá-
fróður garðyrkjumaður. Það var
e.t.v. einn hlutur sem Ævar spáði
ekkert í sem allir aðrir spá í dag-
lega en það eru fjármunir, þessir
peningar sem allt snýst um hjá svo
mörgum. Peningar voru bara ein-
hver pappír í hans augum og
skiptu hann litlu máli. Mér var
tjáð að þegar hann fékk útborgað í
seðlum hérna fyrr á tímum var
það oft bara heppni að Kristbjörg
þvoði ekki bara launin hans með
buxunum því þar var pappírinn
bara geymdur þótt það vantaði
salt í grautinn fyrir fjölskyldu-
meðlimi. Hann starfaði lengi hjá
Háskólanum sem tækjafræðingur
þótt ólærður væri, ég veit svei mér
þá ekki hvar hann hefði endað ef
honum hefði gefist færi á að
mennta sig en berklarnir fóru ansi
illa með hann og Ævar missti dýr-
mæt ár úr lífi sínu sökum þeirra.
Þó má segja að ekki er svo allt
slæmt að ekki boði eitthvað gott
því á Kristneshæli hitti hann sína
ástkæru eiginkonu sem var hans
stoð og stytta alla tíð. Eftir að hún
féll frá dofnaði einhvern veginn
lífsneistinn og slökknaði að lokum.
Hann átti nú aldrei nýleg ökutæki
enda þurfti hann þess ekki, hann
gat bara lagað þau gömlu. Ólöf
mín yndislega eiginkona sagði
mér frá því að ferðirnar á Norður-
landið til að heimsækja ættingja
hefðu oft verið ansi skrautlegar.
Börnunum var þá komið fyrir í
aftursætinu og síðan var ekið af
stað á malarvegum landsins sem
oft voru holóttir. Oft voru göt í
gólfi bílsins og systkinin blotnuðu í
fæturna á norðurleiðinni en alltaf
skrölti bílinn á sinn stað fyrir rest.
Ég varð þess aðnjótandi að geta
aðstoðað þau hjón aðeins með lúp-
ínuseyðið, eftir á að hyggja hefði
maður getað hjálpað þeim hjónum
enn meira. Það var ótrúleg þraut-
seigja, fórnfýsi, hugsjón, góðvild
og hjálpsemi til náungans að
standa í þessu. Eldavélin var und-
irlögð í litla eldhúsinu og Krist-
björg var stundum pirruð yfir
þessu þegar átti að fara að elda
kvöldmatinn en Ævar lét sér fátt
um finnast, seyðið átti að sjóða,
sigta og hella í flöskur í baðkarinu,
það hafði forgang. Þúsundir
manna drukku lúpínuseyðið og
allt var skráð í gormastílabók á
borðinu við símann. Án alls vafa
hefur þetta seyði hjálpað mörgum
í veikindum þeirra og það var al-
gjört prinsipp að taka ekkert fyrir
þessa miklu vinnu. Kannski var
það tilviljun eða ekki að síðustu ár
Ævars á Sunnuhlíð var honum oft
umtalað um afmælisdaginn sinn.
Þennan dag fyrir nákvæmlega sjö
árum var Kristbjörg jarðsett á 80
ára afmæli hans og einnig áttu þau
brúðkaupsafmæli þennan dag.
Blessuð sé minning Ævars og
megir þú vera sáttur við ævistarf
þitt og það mikla sem þú áorkaðir.
Sérstakar samúðarkveðjur til Jóa,
Siggu, Tóta og Ólafar.
Þinn tengdasonur,
Björn Bögeskov Hilmarsson.
Elsku besti afi minn.
Þá er komið að kveðjustund.
Eftir sit ég og hugsa um allar
minningar mínar um þig. Allar
þær yndislegu stundir sem við átt-
um saman. Að sitja með þér og
horfa á þig búa til seyði á Huldu-
brautinni. Að tala um allt á milli
himins og jarðar. Að liggja saman
og lesa. Eða að dást að þér þegar
þú varst á fullu við ýmis skrif. Allt-
af hefur mér fundist þú vera svo
óendanlega klár. Á seinni árum
upplifði ég þá gleði að fá að sjá þig
með langafabarninu þínu, henni
Júlíu Björg, og sjá ástina skína
svo skýrt í gegn.
Það sitja hugsanir eftir hjá mér
sem fylla mig af stolti yfir því að
þú hafir verið afi minn. Að það sé
til fólk í þessum heimi jafn góð-
hjartað og klárt eins og þú finnst
mér magnað. Ég vona að þú vitir
hversu stóran hluta þú átt í hjarta
mínu og ég vona innilega að þú
hafir fengið þá ró sem þú þráðir
svo heitt. Ég veit að amma tók á
móti þér með bros á vör, eins og
hún hafði lofað þér.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Takk kærlega fyrir allar sól-
skinsstundirnar sem þú hefur veit
mér.
Þín er sárt saknað, elsku afi
minn.
Hvíldu í friði.
Þitt barnabarn
Unnur Björk.
Elsku afi Ævar.
Mikið sem það eru blendnar til-
finningar að komið sé að leiðar-
lokum. Þú hefur beðið eftir því að
fá að kveðja síðan amma Krissa
Ævar Jón Forni
Jóhannesson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Móðir okkar,
RAGNHEIÐUR ESTER
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Þröm, Laugarvatni,
sem lést aðfaranótt miðvikudagsins
28. febrúar, verður jarðsungin frá
Skálholtskirkju laugardaginn 17. mars klukkan 14.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem
vildu minnast hennar er bent á Minningarsjóð Lundar, banki
0308-13-300709, kt. 440375-0149.
Börnin
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
BJÖRN STEFÁN GUÐMUNDSSON
ljóðskáld og kennari,
Sunnubraut 15, Búðardal,
lést á sjúkrahúsinu Akranesi 7. mars.
Útförin fer fram frá Hjarðarholtskirkju í Dölum laugardaginn
17. mars klukkan 14.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á að láta dvalarheimilið Silfurtún í Búðardal njóta þess.
Helgi G. Björnsson Kristín Emilsdóttir
Guðbjörg Björnsdóttir
Elísabet Björg Björnsdóttir Jón E. Sigurðsson
afa- og langafabörn
Okkar ástkæri
AÐALSTEINN JÓHANNSSON,
Vestursíðu 9, Akureyri,
lést á öldrunarheimilinu Lögmannshlíð
9. mars.
Útförin mun fara fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Guðbjörg Stefánsdóttir
Guðrún Jóhannsdóttir
Freygerður Geirsdóttir
og fjölskyldur
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GÍSLI STEINAR JÓHANNESSON,
skipstjóri
frá Gaukstöðum í Garði,
lést 11. mars.
Sigríður Skúladóttir
Helga Gísladóttir Eiríkur Sigurðsson
Gísli Steinar Gíslason Inga Rós Aðalheiðardóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir minn, sonur og bróðir,
ÞÓRÐUR HREINN KRISTJÁNSSON,
Árósum, Danmörku,
verður jarðsunginn í Langholtskirkju
fimmtudaginn 15. mars klukkan 14.
Egill Örn Þórðarson
Ásta Þ. Fjeldsted Jóhanna Ósk Kristjánsdóttir
og fjölskylda