Morgunblaðið - 21.04.2018, Blaðsíða 38

38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. APRÍL 2018
✝ Örn Guð-mundsson
fæddist í Reykja-
vík 21. apríl 1948.
Hann lést eftir erf-
ið veikindi 25.
mars 2018.
Örn var sonur
hjónanna Helgu
Hermóðsdóttur,
húsmóður og
verkakonu, f. 1925,
og Guðmundar
Vals Sigurðssonar, húsasmíða-
meistara, f. 1913. Þau skildu.
Guðmundur lést 1981 en Helga
lifir enn í hárri elli. Örn á einn
bróður, sammæðra, Níels Níels-
son, f. 1959.
þrjú eru Jóhann Hrafn, f. 2001,
Katrín María, f. 2006, og Íris
María, f. 2007.
Örn ólst upp og lauk grunn-
skólanámi í Reykjavík og út-
skrifaðist með skipstjórnarrétt-
indi frá farmannadeild
Stýrimannaskólans í Reykjavík
1973. Fyrri hluta starfsævinnar
var Örn til sjós og fór víða
bæði innan og utan landhelgi.
Síðari hluta starfsævinnar
fékkst hann við ýmis störf í
landi en síðustu starfsárin við
verslunar- og lagerstörf hjá
fyrirtækjum í tengslum við
sjávarútveginn, síðast hjá R.
Sigmundssyni.
Örn var bókhneigður
náttúruunnandi, veiðimaður,
handlaginn og drátthagur.
Útför hans fór fram í kyrr-
þey.
Örn hóf sambúð
árið 1973 með Jó-
hönnu Hrefnu
Hólmsteinsdóttur,
hjúkrunarfræðingi,
f. 1950. Þau slitu
samvistum. Einka-
dóttir þeirra er
Guðný Arnardóttir,
hjúkrunar-
fræðingur, f. 1974.
Hún var í sambúð
með Jóni Andra
Sigurðarsyni, tölvunarfræðingi,
f. 1972, og eignuðust þau einn
dreng, Elvar Örn, f. 1995. Þau
slitu samvistum. Guðný er gift
Ragnari Loga Magnasyni,
lækni, f. 1970, og börn þeirra
Það er með ólýsanlegum sökn-
uði, sársauka og trega sem ég
sest niður við skriftir til að minn-
ast þín, elsku hjartans pabbi
minn.
Af mörgu er að taka og ljúfar
stundirnar ófáar. Það er svo sárt
að kveðja þig og svo ótímabært.
Maður á besta aldri, sjötugur í
dag, 21. apríl, ef örlögin hefðu
ekki verið þér svo grimm.
Dagurinn er og verður alltaf
þinn. Stormurinn var svo sannar-
lega í fangið á þér, elsku pabbi
minn, síðustu árin og storminum
tók skipstjórnarmaðurinn með
jafnaðargeði, hugrekki og ein-
stöku æðruleysi.
Ljúfur og lítillátur, húmoristi
með beitt skopskyn. Trúr hug-
sjónum þínum og manngildum,
gjafmildur og örlátur alla tíð.
„Gjöf er ekki gjöf ef henni fylgir
kvöð“ hljómar í huganum í þessu
samhengi.
Aldrei heyrði ég þig hallmæla
nokkrum manni, ef þjóðfélagsmál
eru þar undanskilin.
Alltaf tilbúinn að gefa fólki
tækifæri og settir þig aldrei í
dómarasæti.
Þú varst auðvitað alls ekki
gallalaus fremur en neinn annar
og áttir alveg til að vera erfiður en
yfirleitt sanngjarn.
Þú hvattir mig og studdir í öllu
því sem ég tók mér fyrir hendur,
en skoðanir þínar og réttsýni
skiptu mig miklu máli.
Þú tókst ríkan þátt í gleði minni
og sorgum og áttir alltaf til opinn
faðminn ef á þurfti að halda. Í þér
átti ég traustan bandamann.
„Guðný mín, mundu bara alltaf
að vera trú sjálfri þér og fylgja
þinni eigin sannfæringu og ekki
reyna að vera önnur en þú ert, það
er svo margt gott í þér, stelpa.“
Þessi orð þín til mín varðveiti
ég vel og geymi. Þér var annt um
menntun mína og þekkingu, enda
greindur maður, víðlesinn og miðl-
aðir gjarnan öðrum af fróðleik
þínum og þekkingu.
Veraldlegum auði sýndir þú
alla tíð lítinn áhuga, en þeim mun
meiri áhuga sýndir þú lífsgæðum
eins og samveru, ferðalögum og
útivist með þínum nánustu. Fyrir
veikindin áttirðu ófáar samveru-
stundirnar með afabörnunum þín-
um.
Þeirra missir er mikill. Á nán-
ast öllum myndum af þér með litla
fólkinu þínu þá heldur þú um þau,
leiðir eða heldur yfir þeim vernd-
arhendi og leynist engum að þar lá
stolt þitt.
Þú varst með eindæmum barn-
góður og með öllum ráðum skyldi
barnssálina vernda.
Mér er minnisstæð lýsing
kærrar nágrannakonu minnar þar
sem hún lýsir þér þannig: „Eft-
irminnilegur maður hann pabbi
þinn, ég minnist þess hversu nat-
inn hann var við barnabörnin, allt-
af til taks þó heilsunni hefði hrak-
að og úr augum hans skein hlýja,
stolt og gleði.“
Hjartans pabbi minn, nú fallið
hafa lauf þín en víst mun stofn
þinn standa.
Við söknum þín sárt og minning
þín lifir í hjörtum okkar um góðan
dreng og heilsteyptan. Það er
ómetanlegt að fara í gegnum lífið
með svo góðan pabba sér við hlið.
Þig sem í fjarlægð fjöllin bak við dvelur,
og fagrar vonir tengir líf mitt við.
Minn hugur þráir, hjartað ákaft saknar,
er horfnum stundum, ljúfum, dvel ég
hjá.
Heyrirðu ei, þig hjartað kallar á?
Heyrirðu ei storm, er kveðju mína ber?
Þú fagra minning eftir skildir eina,
sem aldrei gleymist, meðan lífs ég er.
(Valdimar Hólm Hallstað)
Guð blessi pabba minn, Örn
Guðmundsson.
Þín elskandi dóttir,
Guðný.
Elsku besti afi. Ég sakna þín of-
boðslega. Ég vildi að þú værir
hérna hjá okkur og gætir séð okk-
ur vaxa. Ég man sérstaklega þeg-
ar þó sóttir okkur í skólann og
sagðir nokkrum unglingum að
fara niður af skólaþakinu og svo
fórstu með okkur í bakaríið og
keyptir handa okkur stóra snúða
og kókómjólk. Á sunnudögum
komstu alltaf með eitthvað gott úr
bakaríinu. Þegar þú bjóst á Lang-
holtsveginum þá fórstu með okkur
að sjá nýfædda kettlinga. Þú varst
besti afi sem hægt er að hugsa sér.
Takk fyrir að vera alltaf góður.
Þín afastelpa,
Íris María.
Elsku afi minn, þú varst örugg-
lega besti afi í heiminum. Ég man
þegar við fórum alltaf saman í
sjoppuna þegar við komum í heim-
sókn. Það voru góðir tímar. Þú
komst alltaf á sunnudögum heim
með bakkelsi úr bakaríinu.
Ef við værum föst í eyðimörk
myndir þú alltaf gefa okkur síð-
asta vatnssopann þinn. Því miður
þurfti þessi hræðilegi sjúkdómur
að taka yfir líf þitt, og þér leið
örugglega oft illa. Eftir erfiða bar-
áttu við þennan hræðilega sjúk-
dóm fórstu frá okkur. Þann 25.
mars voru allir brotnir og leiðir.
Við söknum þín svo mikið.
Þegar eitt augnhár myndi detta
myndi ég alltaf óska mér þess að
þú yrðir frískur aftur. Ef ég sæi
óskastjörnu myndi ég alltaf óska
þess sama, að þú yrðir frískur aft-
ur. Þann 9. apríl kvöddum við þig í
síðasta sinn. Það var svo erfitt.
Hafðu góða siglingu til himins og
megi guð og gæfan alltaf fylgja
þér. Ég elska þig, afi minn. Takk
fyrir að vera alltaf svona góður við
okkur.
Kveðja,
Katrín María.
Örn Guðmundsson
Við fráfall elsku
Fjólu móðursystur
minnar leita margar
minningar á hugann,
hún hefur verið stór
hluti af lífi mínu alla
tíð og ég á henni mikið að þakka.
Við erum sprottnar úr sama jarð-
vegi, áttum sameiginlegar rætur í
Hjallanesi.
Alltaf hefur verið náið og gott
samband milli fjölskyldna
mömmu og Fjólu systur hennar,
strákarnir hennar voru í sveit hjá
foreldrum mínum og hafa haldið
tryggð við Hjallanes. Á unglings-
árum dvaldi ég hjá henni þegar ég
var við nám í Reykjavík. Heimili
hennar stóð ávallt opið ættingjun-
um úr sveitinni og var sjálfsagður
viðkomustaður í borgarferðum.
Við börn þeirra systra erum í raun
eins og systkini og höfum átt dýr-
mæta vináttu alla tíð. Alltaf var
Fjóla reiðubúin að aðstoða
mömmu þegar halda þurfti veislu.
Allt lék í höndum hennar og gam-
an var og lærdómsríkt að vinna
með henni. Kristinn maður henn-
ar var líka ómetanleg hjálparhella
foreldra minna þegar þau voru að
byggja upp húsakost í Hjallanesi.
Kristinn og Fjóla byggðu hús í
Smáíbúðahverfinu og unnu hörð-
um höndum að því að skapa sér og
sonum sínum fallegt og gott heim-
ili. Þar vildi hún eiga heima ævina
á enda. Eftir að Kristinn féll frá
árið 1979 hélt Fjóla heimili með
Halldóri syni sínum, sem hefur
verið henni ómetanleg stoð alla tíð
og eins synir hennar allir. Eftir að
Fjóla Pálsdóttir
✝ Fjóla Pálsdóttirfæddist 25. maí
1928. Hún lést 10.
apríl 2018.
Útför hennar fór
fram 20. apríl 2018.
hún varð ekkja hóf
hún störf hjá ÍSAM
og vann þar í 15 ár.
Hún var framúr-
skarandi starfs-
kraftur og vel liðin
af samstarfsfólki og
yfirmönnum.
Fjóla var „sterk“
kona í bestu merk-
ingu þess orðs og
um margt góð fyr-
irmynd. Hún bjó
fjölskyldu sinni fallegt heimili og
var myndarleg húsmóðir, einstak-
lega gestrisin og fátt gladdi hana
meira en þegar ættingjar og vinir
komu í heimsókn. Hún var frænd-
rækin og lagði mikið upp úr að
stórfjölskyldan héldi góðu sam-
bandi.
Svo er það listakonan Fjóla,
henni lét ekki vel að sitja auðum
höndum. Hannyrðir lágu vel fyrir
henni og mörg eru listaverkin út-
saumuð, prjónuð, hekluð og máluð
sem eftir hana liggja. Eftir starfs-
lok byrjaði hún að sækja marg-
vísleg námskeið, í glerlist, málun
og fleiru, og fann í því góða
dægradvöl og farveg fyrir list-
ræna hæfileika. Hún hafði líka
mikinn áhuga á að sjá heiminn og
ferðaðist víða um lönd og álfur
með góðum ferðafélögum – hún
lifði lífinu lifandi.
Fjóla fór ekki varhluta af áföll-
um á langri ævi. Hún varð ekkja
aðeins 50 ára. Sjálf fékk hún
kransæðasjúkdóm sem leiddi til
hjáveituaðgerðar. Líkamleg van-
heilsa undanfarin ár hefur líka
tekið á og erfitt var að sjá á eftir
ættingjum og vinum, sem mörg
féllu frá allt of ung. Mótlætinu tók
hún af æðruleysi og innri styrk og
viljastyrkurinn hélst óbreyttur
alla tíð.
Ánægjuefnin voru mörg,
barna- og langömmubörnin voru
ljósin í lífi hennar. Allir eru af-
komendurnir og fjölskyldur
þeirra yndislegar manneskjur,
sem hafa látið sér annt um ömmu
Fjólu.
Ég minnist elsku Fjólu með
væntumþykju og þakklæti fyrir
allt sem við höfum átt saman að
sælda. Hugheilar samúðarkveðj-
ur frá okkur Halla til fjölskyld-
unnar og einnig til Odds bróður
hennar, sem var henni afar kær.
Pálína Magnúsdóttir.
Mér er ljúft að minnast kærrar
föðursystur minnar Fjólu Páls-
dóttur. Af sex systkinum frá
Hjallanesi í Landsveit voru pabbi
og Fjóla yngst. Fjóla var þó fimm
árum eldri en pabbi og fékk hún
fljótt það hlutverk að gæta hans á
meðan aðrir sinntu heyskap og
öðrum verkum býlisins. Það er
óhætt að segja að hún hafi tekið
barnapíustarfið alvarlega því að
slíkur hefur kærleikur systkin-
anna Fjólu og Odds Ármanns ver-
ið í 85 ár að ég held að sé eins-
dæmi og hún hefur aldrei sleppt
hendinni af pabba. Fjölskyldurn-
ar hafa glaðst saman og tekið
höndum saman þegar erfiðleikar
hafa steðjað að. Fjóla og Kristinn
heitinn eiginmaður hennar
byggðu sér einstaklega fallegt
heimili í Heiðargerðinu í Reykja-
vík. Heiðargerðið var ekki bara
heimili Fjólu og Kristins með syn-
ina sína fjóra, þá Pálmar, Gunnar,
Halldór og Sævar, heldur rak
Fjóla þar af ræktarsemi sinni við
ættingja og vini félagsheimili þar
sem alltaf var dásamlegt að koma,
þar voru ætíð beztu veitingar í
boði, gjarnan nýbakaðar pönnu-
kökur um kaffileytið. Hlaðborðin
svignuðu undan kræsingum og
húsið var fullt af fólki, kátína og
fagnaðarfundir fjölskyldna og
vina. Oft hringdi hún þegar ég var
ein á landinu af minni fjölskyldu.
Alltaf sama fallega röddin:
„Hanna mín, elsku Hanna mín,
komdu nú og fáðu þér að borða
með okkur.“ Alltaf voru móttök-
urnar konunglegar.
Líf okkar fjölskyldu er svo
samofið lífi Fjólu að mér finnst um
sinn eins og hluti af sjálfri mér sé
horfinn. Ég mun sakna hennar.
Fjóla hefur verið einstaklega
ræktarsöm við öll systkinabörn
sín og þeirra fjölskyldur og er það
aðdáunarvert og þakkað kærlega.
Fjóla var hagleikskona af guðs
náð, allt lék í höndum hennar,
matreiðsla, saumaskapur, prjón
og hekl, glervinna, leir og listmál-
un. Eftir hana liggja einstök lista-
verk á öllum sviðum. Hún mennt-
aði sig í áratugi í vatnslitamálun.
Það var svo gott að setjast í borð-
krókinn, fá rjúkandi kaffibollann
og ræða um heima og geima. Fjóla
ferðaðist til flestra heimshorna og
naut þess í yztu æsar. Hún kom
alltaf með fallegar gjafir heim og
ég var aldrei undanskilin. Ég hef
alla tíð leitað mikið til Fjólu og
ætíð farið ríkari af fundi hennar .
Við brölluðum ýmislegt saman.
„Lengi man til lítilla stunda.“ Hún
var síung og hélt í við okkur öll.
Hún notaði spjaldtölvu til að fylgj-
ast með afkomendum sínum, vin-
um og vandamönnum á fésbókinni
og það var gaman að fylgjast með.
En eigi má sköpum renna, kallið
kom fyrirvaralítið og kom okkur á
óvart. Elsku Halldór, Sævar,
Gunnar, Pálmar og fjölskyldur og
elsku pabbi minn, Oddur Ármann,
guð gefi ykkur styrk í sorg og
söknuði. Fjóla skilaði ærnu dags-
verki. Hafi elskuleg föðursystir
mín, Fjólan mín, þökk fyrir allar
fallegu gjafirnar og stærstu gjöf-
ina sem gefin var af hjartahlýju og
einlægni. Henni sé þökk fyrir
tryggðina við okkur fjölskylduna.
Megi englar guðs umvefja Fjólu
og bera hana á akur eilífðarinnar
þar sem sólin skín skærast.
Jóhanna Halldóra Oddsdóttir.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÍÐUR UNA VALDIMARSDÓTTIR
frá Skagaströnd,
lést á hjúkrunarheimilinu Eiri sunnudaginn
1. apríl. Útförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Jóh. Margrét Guðlaugsdóttir Hannes Hákonarson
Magnús V. Guðlaugsson Margrét Bárðardóttir
Smári Jón Guðlaugsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ANNA MARGRET HÁKONARDÓTTIR,
Kjarrmóa 21, Njarðvík,
lést á Landspítalanum við Fossvog
mánudaginn 9. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Jónatan Árni Aðalsteinsson
Aðalsteinn H. Jónatansson Kristín Richardsdóttir
Davíð Smári Jónatansson Vigdís Pétursdóttir
Eygló G. Jónatansdóttir
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
AÐALHEIÐUR DÓRA MAGNÚSDÓTTIR,
Nökkvavogi 12, Reykjavík,
lést á Landspítalanum, Fossvogi,
sunnudaginn 15. apríl.
Hún verður jarðsungin frá Langholtskirkju föstudaginn 27. apríl
klukkan 15.
Sigmar Steinar Ólafsson Sigríður Maggý Hansdóttir
Halldór Ólafsson Líneik Jónsdóttir
Ólöf Ragnheiður Ólafsdóttir Sigurður Albert Ármannsson
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýju
og stuðning við andlát okkar ástkæra
PÁLMA RAGNARSSONAR
frá Garðakoti.
Einnig innilegar þakkir til starfsfólks
heilbrigðisstofnana sem komu að umönnun
í veikindum hans.
Ása Sigurrós Jakobsdóttir
og fjölskylda
Kærar þakkir sendum við öllum sem sýndu
okkur samúð og vinarþel við andlát og útför
yndislegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
MARGRÉTAR NORLAND.
Kristín Norland
Jón Norland Sigríður L. Signarsdóttir
Halla Norland
barnabörn og langömmubarn