Morgunblaðið - 06.04.2018, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. APRÍL 2018
✝ Ágúst Ásgeirs-son fæddist 25.
september 1978.
Hann varð bráð-
kvaddur 12. mars
2018.
Foreldrar Ágúst-
ar: María Bjarna-
dóttir og Ásgeir
Þór Árnason. Sam-
býlismaður Maríu
er Gunnar Mar-
teinsson og maki Ásgeirs Þórs
er Karlotta Jóna Finnsdóttir.
Systkini Ágústar: Ásgeir
Bjarni Ásgeirsson, Hanna Bryn-
dís Heimisdóttir, Helga Rún
Heimisdóttir, sambýlismaður
Árni Brynjar Dagsson, Elísabet
Ósk Ásgeirsdóttir, maki Hrafn
Viðarsson, Guðný Sæbjörg Ás-
geirsdóttir, sambýlismaður Óm-
ar Sigurðsson, og Ásdís Ásgeirs-
dóttir.
Börn Ágústar:
Eydís Líf, móðir
hennar er Inga
Guðrún Arnþórs-
dóttir, og Viktor
Kári, móðir hans er
Elín Ósk Ómars-
dóttir.
Eftirlifandi kona
Ágústar er Katrín
Sólveig Sigmars-
dóttir. Fyrir átti
hún synina Sigurð Elí, faðir hans
er Bergsteinn Sigurðsson, og
Tristan Flóka, faðir hans er Arn-
ar Þorvarðarson. Saman eiga
þau Hafdísi Maríu og Darra
Hrafn.
Ágúst starfaði lengi sem sölu-
maður og hin síðari ár sem kokk-
ur.
Útför hans fer fram frá Hafn-
arfjarðarkirkju í dag, 6. apríl
2018, klukkan 15.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Hafðu þökk fyrir allt, elsku
drengurinn okkar.
Þinn
pabbi og mamma Karlotta
(Lotta).
Elsku fallegi bróðir minn,
þetta er sárt, þetta er ósann-
gjarnt, þetta er eitthvað sem ég
hélt ég myndi ekki þurfa að gera
svona snemma á lífsleiðinni. Ég
bara trúi því ekki að þú sért far-
inn.
Ég er sorgmædd að strák-
arnir mínir fái ekki að kynnast
þér og heyra þinn yndislega hlát-
ur en þeir fá að heyra sögur og
mun ég lofa að halda minningu
þinni uppi.
Tímarnir okkar í Laufenginu
eru búnir að vera svo ofarlega í
huga mér síðustu vikur. Ég er
svo þakklát fyrir að hafa átt þann
tíma með þér og krökkunum þín-
um. Takk fyrir að gefa mér þær
minningar sem hafa hjálpað mér
í gegnum þessa erfiðu tíma. Tím-
arnir okkar í vinnunni, það sem
þú varst hæfileikaríkur í eldhús-
inu og það sem var gaman hjá
okkur og hvernig þú náðir alltaf
að gera vaktirnar skemmtilegar.
Elsku fallegi engillinn minn,
mikið á ég eftir að sakna þín. Ég
er svo þakklát fyrir að hafa feng-
ið að vera systir þín.
Elska þig allaf og að eilífu.
Þín systir
Guðný Sæbjörg.
Elsku bróðir. Það er enn
óraunverulegt þegar mamma
sagði mér að þú værir farinn. Ég
er dofinn og ekki farinn að trúa
þessu. Þetta er það erfiðasta sem
ég hef tekist á við. Þeir sem
segja að tíminn lækni öll sár vita
ekki hvað þeir eru að segja.
Þetta sár mun aldrei læknast,
það verður svo ör, en aldrei aftur
eins.
Ég er svo heppinn að eiga
minningar um þig, þær eru svo
dýrmætar núna. Það er alveg
sama hvar á lífsleiðinni ég
stoppa, alltaf get ég fundið eitt-
hvað sem ég græt yfir, brosi eða
jafnvel fer að hlæja. Samt er
þetta svo sárt.
Við höfum alltaf verið mjög
nánir, alveg frá því ég sá þig
fyrst. Þú varst alltaf litli bróðir
minn, sem ég leit eftir, passaði
og stóð með. Líka þegar þú varst
orðinn stærri en ég og reyndir að
halda því fram að þá værir þú
orðinn stóri bróðir. Við vorum
auðvitað eins og sannir bræður,
slógumst, rifumst og vorum
ósáttir en það var þannig með
okkur að við þurftum ekki mikið
til að ná sáttum aftur. Oft var
bara nóg að gera „klesst’ann“
eða hringja og segja „hæ“. Þurfti
ekki meira til.
Eitt af því sem við náðum ekki
að framkvæma, þó lengi hafi ver-
ið á planinu, var að fara saman á
Anfield, heimavöll uppáhalds-
liðsins okkar, eins miklir Púlarar
og við vorum. Við töluðum mikið
um liðið. Hvað okkur fannst
vanta af leikmönnum, skipulagið
og auðvitað líka hvað við vorum
ánægðir með. Oft þegar við vor-
um pirraðir yfir gengi liðsins átt-
ir þú til að segja: „Maður getur
skipt um konu, stjórnmálaflokk
og hvaðeina en ekki um lið í
enska.“ Enda kom aldrei til
greina að breyta um lið. Núna
þegar þú ferð í þína hinstu ferð
muntu vera í Liverpool-treyj-
unni þinni innanundir, sem og
taka mína treyju með þér. Það er
svo þú verðir með allt tilbúið
þann dag sem við hittumst aftur.
Ég hef undanfarið kveikt á kerti
þegar Liverpool hefur verið að
spila og mun gera það áfram.
Veit að þegar þeir spila erum við
að horfa saman. Hvar sem við er-
um.
Ég vil þakka þér fyrir það
hvernig þú tókst börnunum mín-
um og komst alltaf fram við þau
af virðingu. Auðvitað varstu dug-
legur að stríða þeim eins og
sannur frændi, því þú varst mik-
ill frændi þeirra og vinur. Ég veit
að þau elskuðu þig og söknuður
þeirra er mikill. Ég vil líka þakka
þér fyrir allar ferðirnar okkar
norður til að hitta Tinnu Maríu.
Þær voru samt allt of fáar en um
leið svo dýrmætar. Hún fékk
ekki nægilega mikið tækifæri til
að kynnast þér en ég lofa þér því
að ég mun segja henni allar sög-
urnar af þér. Hún mun fá tæki-
færi til að kynnast þér á þann
hátt.
Ég gæti skrifað endalaust um
minningarnar sem ég á um þig.
Ég ætla samt ekki að hafa þetta
lengra hér, heldur eiga þær með
sjálfum mér, en ég verð duglegur
að deila þeim með okkar fólki.
Ég mun alltaf og alla tíð halda
minningu þinni á lofti, enda bróð-
ir minn.
Um leið og ég kveð þig, elsku
bróðir minn, langar mig að segja
þér hvað mér hefur alltaf þótt
vænt um þig. Ég mun aldrei
gleyma þér, takk fyrir að hafa
valið mig sem stóra bróður þinn.
Þar til næst. Kveðja, stóri
bróðir þinn,
Ásgeir Bjarni.
Elsku Gústi minn, þú fórst allt
of snemma frá okkur. Við höfum
átt margar góðar stundir saman.
Ég mun sakna allra samtala
okkar.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Hvíldu í friði elsku vinur.
Sigríður Marta Sigmars-
dóttir og Kristofer Már
Tryggvason.
Ágúst Ásgeirsson HINSTA KVEÐJA
Elsku bróðir minn.
Man þegar við fórum
saman á snjóþotu út á hól
þegar ég var lítil.
Þú fórst líka með mér í
Húsdýragarðinn þegar
pabbi var á spítala.
Ég mun alltaf sakna þín
elsku góði bróðir minn.
Hvíl í friði.
Þín systir
Ásdís.
Elsku Gústi okkar, þú
fórst alltof fljótt frá okkur.
Við höfum átt margar
góðar stundir sem ylja okk-
ur.
Mikill samgangur var á
milli okkar allra og alltaf
var mikið hlegið og mikið
borðað.
Svo var það nú ferðin
okkar allra síðastliðið sum-
ar til Billund, hún var æð-
isleg og skilur eftir góðar
minningar.
Hvíl í friði elsku tengda-
sonur.
Kveðja,
Sigmar og Hafdís.
✝ Anna SigurlínaSteingríms-
dóttir fæddist á
Skagaströnd 28.
júní 1933. Hún lést
á Hrafnistu í
Reykjavík 26. mars
2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Steingrímur Jóns-
son, sjómaður og
bóndi, f. 1897, d. 1992, og Hall-
dóra Pétursdóttir húsmóðir, f.
1898, d. 1987. Anna var ein af
sex systkinum og þau eru Guð-
rún Kristín, f. 1929, d. 2013,
Jóna Sigríður, f. 1930, d. 2000,
Ólína Marta, f. 1931, d. 1994,
Gyða, f. 1935, d. 2011, og Sig-
urður Steinþór, f. 1937.
barn, og Rebekka Rós, f. 1965,
hún á tvö börn og eitt barna-
barn.
Anna kynntist síðan seinni
eiginmanni sínum, Gunnari
Yngva Tómassyni, múrara og
fóstbróður, f. 5. september
1935, árið 1984 og létu þau
pússa sig saman árið 1990. Þau
stunduðu gömlu dansana og
ferðuðust mikið saman, bæði
innanlands og utan. Gunnar
lést úr krabbameini 1. júlí
2002.
Anna gekk í Húsmæðraskól-
ann á Hallormsstað ung að ár-
um. Hún sinnti ýmsum störfum,
utan húsmóðurstarfsins, meðal
annars starfi matráðs í ýmsum
eldhúsum, hún var dagmóðir í
Reykjavík og prjónaði peysur
fyrir Handprjónasambandið
fram á sínu síðustu daga. Anna
var í ýmsum leikhópum og kór-
um.
Útför Önnu fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 6. apríl 2018,
og hefst athöfnin klukkan 13.
Eiginmaður
Önnu var Guð-
mundur Jón Magn-
ússon, vélstjóri og
sjómaður, f. 28.
janúar 1932, hann
fórst á sjó í febr-
úar 1973. Börn
þeirra eru: Stein-
grímur Jón Elías,
f. 1954, d. 2004,
Guðrún Sesselja, f.
1955, sem á fjögur börn og
fimm barnabörn, Magnús Örn,
f. 1956, hann á fimm börn og
13 barnabörn, Grettir Ingi, f.
1958, sem á fjögur börn og sjö
barnabörn, Óðinn Ari, f. 1961,
sem á tvö börn og þrjú barna-
börn, Halldór Þór, f. 1962,
hann á tvö börn og eitt barna-
Í dag kveð ég ástkæra
tengdamömmu mína, konu sem
var stór partur af lífi mínu.
Ekki var nú líf þitt alltaf dans
á rósum. Árið 1973, þú tæplega
fertug, orðin ekkja með sjö börn
á aldrinum sjö til átján ára, og
skilaðir því verkefni af þér með
sóma eins og öllu sem þú tókst
þér fyrir hendur. Matar- og
kökusnilli þín var mikil og ekki
þótti þér verra að heyra hrós-
yrðin okkar, sem við notuðum öll
óspart. Hún er yndisleg minning
okkar þegar þú kynntist Gunn-
ari, seinni manni þínum. Áttum
við yndislegar stundir saman í
árlegum útilegum og í Álftamýr-
inni og oftast eyddum við jól-
unum saman. Síðustu jól voru
okkur mikilvæg og er það góð
minning í minningabankann.
Brynjar og Anton Már áttu í þér
yndislega ömmu.
Elsku Anna mín, takk fyrir
allt og nú veit ég af þér á góðum
stað með þínu fólki. Hvíl í friði
og sofðu rótt.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Iðunn Lárusdóttir.
Góðir gestir. Lokasýning
Önnu Sigurlínu Steingrímsdótt-
ur var rétt í þessu að klárast.
Ég hefði viljað klappa hana upp
en einhvern tímann verða góðir
hlutir að taka enda. Sjö börn og
heill hellingur af afkomendum.
Sonur og tveir eiginmenn bíða
hennar bak við tjöldin, annar
barðist við sjóinn og hinn við
krabba.
Anna amma var ætíð dugleg,
til fyrirmyndar og það var gam-
an að eyða tíma með henni.
Aldrei dauð stund. Hennar hlut-
verki í handriti lífsins er lokið.
Gullfalleg kona fer frá þessari
jörðu og svífur inn á leiksvið al-
heimsins/eilífðarinnar. Þú kynn-
ir mig fyrir öllum þar síðar.
Þangað til þá.
Þín
Anna Kristín Magnúsdóttir.
Það var í vikunni fyrir versl-
unarmannahelgi árið 1984 sem
ég komst að því að pabbi hafði
kynnst konu sem hafði vakið
hrifningu hans. Pabbi hafði boð-
ið mér í mat og byrjaði að segja
mér þessa ótrúlegu sögu af því
hvernig leiðir þeirra Önnu lágu
fyrst saman.
Að hans sögn hafði hann verið
að keyra Ártúnsbrekkuna í síð-
ustu rútunni sem fór þetta kvöld
austur fyrir fjall, þegar honum
hafi skyndilega dottið í hug að
fara á ball í Ártúni. Þegar hann
mætti þangað, kom hann auga á
þessa hressu konu, sem þáði að
dansa við hann hvern dansinn á
fætur öðrum. Þegar ballinu lauk
vildi hann ekki sleppa henni,
þannig að honum datt í hug að
bjóða henni upp á hressingu sem
hún þáði. Tóku þau leigubíl upp í
Smiðjukaffi þar sem þau
snæddu steik og spjölluðu sam-
an langt fram eftir nóttu. Hann
spurði svo hvort þau gætu ekki
hist helgina eftir, en þá kom í
ljós að hún var á leið til Vest-
mannaeyja á þjóðhátíð og gæti
ekki hitt hann nema ef hann
væri á leið til Eyja. Þarna tók
pabbi stóra ákvörðun því ekki
vildi hann bíða lengi eftir að
hitta hana aftur og sagði við
hana að það væru mörg ár síðan
hann hefði farið á þjóðhátíð og
nú væri komið tilefni til að fara.
Sagðist hann skyldi bíða hennar
við sölubúðina í dalnum á mið-
nætti föstudagsins og þar stóð
hann spenntur þegar hún kom
og vitjaði hans.
Samband þeirra þróaðist
hratt og fann maður á pabba að
þetta var kona sem honum
fannst fyrirhafnarinnar virði.
Þau höfðu yndi af því að dansa,
njóta tónlistar, leiklistar, hitta
vini og ættingja ásamt því að
ferðast bæði innanlands og utan.
Anna var mikil listakona, mál-
aði, prjónaði og saumaði. Á
heimili þeirra pabba hanga stór
málverk eftir hana upp á veggj-
um og það eru ófáir sem hafa
notið hlýrra flíka frá henni.
Gaman fannst henni að fá fólkið
sitt í heimsókn og var með ólík-
indum hvernig hægt var að
koma öllu þessu fólki fyrir í litlu
þriggja herbergja íbúðinni
þeirra í Álftamýrinni. Mín fjöl-
skylda hafði það fyrir reglu að
koma til Önnu og pabba í skötu
á Þorláksmessu, stóðu þá ein-
hverjir af drengjunum hennar
Önnu við pottana og reiddu fram
vel kæsta skötu sem þeir höfðu
sjálfir verkað. Alltaf var glatt á
hjalla og stöðugt bættist nýtt
fólk í hópinn því Önnu fannst
gaman að geta boðið upp á þessa
skemmtilegu hefð og því fleiri
við borðið, því betra.
Því miður fengu pabbi og
Anna ekki að eiga saman eins
mörg ár og þau hefðu kosið, þar
sem pabbi féll frá árið 2002 eftir
erfiða baráttu við krabbamein.
Síðustu mánuðir hafa verið
Önnu erfiðir þar sem veikindi
hömluðu henni og rændu hana
getunni til að dvelja heima. Ég
veit að Anna fagnar því að fá að
hitta aftur horfna ástvini en við
sem eftir erum yljum okkur við
góðar minningar.
Þótt okkur finnist ævin tóm
er ástvinirnir kveðja,
minninganna mildu blóm
mega hugann gleðja.
(Ágúst Böðvarsson.)
Guðrúnu, Magnúsi, Gretti,
Óðni, Þór, Rebekku og öðrum
ástvinum Önnu votta ég mína
dýpstu samúð.
Anna Guðríður
Gunnarsdóttir.
Í dag kveðjum við Önnu
Steingrímsdóttur. Lífsbaráttan
var erfið, sjö börn í heimili en
þegar haldið var upp á afmæli
barnanna voru ávallt góðar kök-
ur í boði og terturnar engu líkar.
Guðmundur, eiginmaður
Önnu, fórst með Sjöstjörnunni
ásamt allri áhöfn, þá var elsti
sonurinn, hann Steingrímur, á
sextánda ári, þetta voru erfiðir
tímar. Anna bugaðist ekki,
hvernig hún fór að því að koma
barnahópnum til manns var
þrekvirki.
Ár og áratugir liðu, Gunnar
Tómasson múrari kom inn í líf
Önnu og voru það hamingjurík
ár. En Gunnar kvaddi þennan
heim allt of snemma.
Þrekið var búið og sagði Anna
að hún væri södd lífdaga þegar
kallið kom. Mamma mín sér á
eftir góðri vinkonu því flesta
morgna undanfarin ár hittust
þær yfir kaffibolla og spjölluðu
um lífið og tilveruna og vandi
heimsins var leystur.
Ég er þakklátur lífinu, að hafa
kynnst Önnu og votta börnum
hennar og fjölskyldu samúð
mína.
Án efa fáir, það er mín trú,
sér áttu göfugra hjarta en þú,
að vakti mér löngum lotning;
í örbirgð mestu þú auðugust varst
og alls kyns skapraun og þrautir barst
sem værir dýrasta drottning.
(Matthías Jochumsson.)
Albert Ingason.
Anna Sigurlína
Steingrímsdóttir
Áskær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÖRN PÁLSSON,
Strandvegi 13, Garðabæ,
lést á nýrnadeild Landspítalans
mánudaginn 2. apríl. Útförin fer fram frá
Bústaðakirkju mánudaginn 9. apríl kl. 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Þeim sem vilja
minnast hans er bent á styrktarsjóð Félags nýrnasjúkra,
www.nyra.is, 0334-26-001558, kt. 670387-1279.
Margrét Haraldsdóttir
Auður Arnardóttir Ingi Rafn Össurarson
Valdís Arnardóttir Þorlákur Runólfsson
Haraldur Arnarson Erla María Andrésdóttir
og barnabörn
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, stuðning og vináttu við andlát og
útför
BJÖRGÚLFS ÓLAFSSONAR
rithöfundar og leiðsögumanns.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
gjörgæsludeildar 12B á Landspítala.
Margrét Birta Björgúlfsdóttir
Ólafur Björgúlfsson
Teitur Björgúlfsson
Ólafur Björgúlfsson
Kristín Ólafsdóttir Örn Svavarsson
Bergljót Ólafsdóttir Arnar Stefánsson