Breiðfirðingur - 01.04.1995, Síða 127

Finnbogi G. Lárusson
Jóhannes Kjarval og lifandi vatn
Vestur af Stapabotni í Breiðuvík undir Jökli er Smálækjahlíð
sem er mjög sjerstætt náttúrusvæði og umhverfi hennar er
mjög fallegt. Niður af hlíðinni eru grónar lautir og balar við
hraunjaðar og þar sameinast fjölda lækir úr hlíðinni í Grísa-
fossá. Þetta er vinalegt og aðlaðandi náttúrusvæði sem vert er
að varðveita. Hjer voru áður tjaldstæði Ferðafélags Islands.
Þessu svæði lýsir Einar H. Kristjánsson á eftirfarandi hátt í
árbók F. í. 1982: Árið 1946 var kominn bílvegur út á Arnar-
stapa og þá var farið að hafa náttból á hinum undurfagra stað
undir vestanverðu Botnsfjalli á grænum bölum þar sem Grísa-
fossá sprettur út úr hlíðinni í mörgum tærum og kliðandi lind-
um.
Jeg ætla nú að segja frá atburðum sem gerðust fyrir mörg-
um tugum ára og tengdir eru Smálækjahlíð. I Gíslabæ á Helln-
um bjó maður, Árni Helgason, sem var uppalinn þar. Hann var
bróðir Jóhannesar Helgasonar skurðlistamanns sem skar út
altaristöflurammann sem er í Hellnakirkju. Árni var barna-
kennari hjer áður en jeg náði skólaaldri (f. 1910) og var jeg
því ekki í skóla hjá honum. Eftirfarandi sögu heyrði jeg af
honum í foreldrahúsum, en sagan lifði á vörum fólksins hjer:
Árni taldi að lækirnir í Smálækjahlíð væru tuttugu. Hann
ljet bömin í skólanum reikna eftirfarandi dæmi: 20 lækir í
Smálækjahlíð, 20 ær á hverjum læk, 20 spenar á hverri á og
20 lömb á hverjum spena. Bömin áttu að reikna tölu ánna,
spenanna og lambanna.
Árið 1953 í ágúst kom Jóhannes Kjarval listmálari eina af
sínum mörgu ferðum vestur til mín í þeim erindum að mála