Breiðfirðingur - 01.04.2009, Page 9
Eysteinn Gíslason
Sögubrot af samferðafólki
Á borðinu mínu liggur pappírsörk sem barst í mínar hendur
fyrir nokkrum árum. Á henni eru 6 vísur sem aldraður
Breiðfirðingur gerði um son sinn sem lést fyrir aldur fram.
Ljóðið er minning um Bjöm Sæmundsson frá Reykhólum eftir
föður hans, Sæmund Björnsson, sem var einn af mörgum
systkinum frá Hólum í Reykhólasveit. Báðum feðgunum hafði
ég verið samtíða, og fleirum af þeirri ætt.
Mér datt strax í hug að vísurnar mættu gjarnan birtast
einhvers staðar, t.d. í Breiðfírðingi, og fékk leyfi höfundar til að
koma þeim þangað við tækifæri. Þetta hefur þó dregist af
ýmsum ástæðum, m.a. þeirri að mér datt einnig í hug að segja í
leiðinni frá kynnum mínum af fleirum í frændliði „Bjössa
Sæm“ sem minningarljóðið er um. Margir af afkomendum
Bjöms og Ástríðar í Hólum eru þekktir meðal kunnugra sem
vandað mannkostafólk, og sérstætt um sumt. Þeim feðgum,
Sæmundi höfundi Ijóðsins og Birni syni hans, var ég samtíða
um skeið og vann með þeim við jarðræktartilraunir í
Tilraunastöðinni á Reykhólum. Að þeirri starfsemi er vikið
óbeint í upphafí minningarljóðsins. Þá var Björn Sæmundsson
á fermingaraldri.
Á fjórða og fimmta áratug síðustu aldar voru enn þá nokkur
heimili í Skáleyjum. Foreldrar mínir bjuggu á hálfri jörðinni í 5