Breiðfirðingur - 01.04.2009, Síða 17

BREIÐFIRÐINGUR
15
Einar G. Pétursson.
Elstu heimildir
Elstu heimildir um þennan fjárdauða eru í dagbókum Guðlaugs
Daðasonar á Heinabergi fyrir árið 1865. Guðlaugur bjó á
Heinabergi frá 1859 til dauðadags 26. maí 1905 og hélt
dagbækur lengst af, sem varðveittar eru nú í héraðskjalasafni
Dalasýslu í Búðardal, en eins og síðar segir vantar sums staðar
í þær. í dagbókunum er á fjórum stöðum getið um þennan
fjárdauða á Skarði veturinn 1865. Fyrst er það sagt í fréttum 6.
febr., að á Skarði séu dauðar 20 kindur „úr bráðasótt og
lúnaveiki.“ Næst er sagt frá fjárdauða 13. febr. „alltaf að drepast
féð á Skarði.“ 27. febr. er sagt að dautt sé milli 40 og 50. Loks
er sagt 3. mars að á Skarði sé „dautt á annað hundrað.“ Þar sem
mánuðurinn þorri hefst á bilinu 19. til 25. jan. og góa á bilinu
18. til 24. febr. er ljóst að fjárdauðinn hefur verið frá því um
miðjan þorra fram á góu, sem er aðeins fyrr en aðrar heimildir
greina. Dagbækur Guðlaugs hljóta samt að vera nákvæmastar
um tímasetningu fjárdauðans.
Frá líkum tíma eru bréf til Jóns Árnasonar þjóðsagnasafnara,
sem bárust í Konunglega bókasafnið í Kaupmannahöfn með
fóstursyni Jóns, Þorvaldi Thoroddsen náttúrufræðingi, og fengu
þar safnmarkið Nks. 3010, fol. Bréfin voru afhent í hand-