Breiðfirðingur - 01.04.2009, Síða 72

70
BREIÐFIRÐINGUR
Gestur ríður nú um daginn vestan úr Saurbæ og kemur til
Sælingsdalslaugar og dvelst þar um hríð. Guðrún kom til
laugar og fagnar vel Gesti, frænda sínum. Gestur tók henni
vel og taka þau tal saman, ... En er á líður daginn mælti
Guðrún: Það vildi ég frændi að þú riðir til vor í kvöld með
allan flokk þinn,... og það með að þú gistir þar hvert sinn er
þú ríður vestur eða vestan (Laxdœla saga, 1973, bls. 81).
Hér er sagt að Gestur hafi komið til laugar og dvalið þar um
hríð, ekki er sagt hvers vegna hann áði einmitt þarna. Guðrún
„kom til laugar“ enda er ekki óeðlilegt að heimamaður fari til
laugarinnar sem var í landi jarðarinnar þegar flokk manna ber
þar að. Þegar Guðrún fer í þetta sinn til laugarinnar er hún
kornung stúlka innan við fimmtán ára og hún fer með boð frá
föður sínum um að Gestur „riðir til vor“. Ef flokki manna er
boðið að ríða til vor, til gistingar, bendir það til þess að laugin
sé ekki rétt við bæjarvegginn eða innan túns. Ekki er hægt að
túlka orðin „riðir til vor“ á annan máta en að Guðrún sé að
bjóða Gesti og hans flokki heim. Gestur í Haga áði við laugina
með flokk sinn sem þýðir að þeir hafa farið af baki, Guðrún
býður þeim að fara á bak aftur og „ríða til vor“.
Þessi frásögn virðist benda til þess að laugin hafi verið fjarri
bænum á Laugum, nema að sögnin að „ríða“ þýði hér eitthvað
annað, til dæmis að teyma klárana, eða einfaldlega hafi ritara
sögunnar fundist fara betur, að orða heimboðið með þessum
orðum. Hafi bær Ósvífurs Helgasonar ekki staðið á því
bæjarstæði sem talið er að allir Laugabæimir hafi staðið á frá
upphafi, hvar stóð hann þá? Laugar eru frekar landlítil jörð,
stór hluti jarðarinnar er Laugarfell, hlíðar þess, hólar og
framskrið úr Laugarfelli.
Þegar gengið er um land jarðarinnar virðist ekki vera um
marga staði að ræða sem gætu verið bæjarstæði Guðrúnar.
Bæjarstæðið sem talið er að allir bæir hafi staðið á er undir
brekku (sjá meðfylgjandi mynd Collingwods af Laugabænum