Breiðfirðingur - 01.04.2009, Blaðsíða 75

BREIÐFIRÐINGUR
73
ofan Sælingsdalsá og hins vegar baðþró neðst í holtinu milli
giljanna tveggja ofan við bæinn. Ömefnið Köldulaugareyri,
sem er hið forna heiti eyranna meðfram Sælingsdalsánni
talar sínu máli“ (Einar Kristjánsson, 1983, bls. 35).
Hér kemur skýrt fram að Einar álítur að laugarnar hafí verið
tvær, önnur undir bökkunum, um 400 metra fyrir neðan gamla
Laugabæinn. Einar telur að þar hafi verið sundlaug, hin laugin
hafi verið fyrir ofan gamla bæinn og hafi sú laug verið heitari
og góð til að sitja í. Hafi laugamar verið tvær hefur Gestur í
Haga áð hjá lauginni á Köldulaugareyri og Guðrún fengið sér
göngu niður að ánni, þegar hún bauð honum „að þú riðir til
vor“ með flokk sinn. Öðru vísi er naumast hægt að túlka textann,
og er möguleiki að Gestur og fylgdarmenn hans hafi viljað
spara sér sporin. Sagan segir að þeir hafi „dvalið um hríð“ við
laugina, hvað voru þeir að gera, synda, hvíla eða baða sig? Um
það segir sagan ekkert, en ýmislegt gat gerst þegar menn ætluðu
að fara í bað og ekki var alltaf friðvænlegt við iaugina.
Sturlunga saga greinir frá að við laugina hafi menn verið
drepnir og ekki er annað að sjá en staðurinn hafi hentað ágætlega
til bardaga, jafnvel var búist við þeim. Sturla í Hvammi og
aðrir létu halda uppi njósnum um baðferðir manna:
Og eftir dagverð drottinsdag fór Sturla heiman og Sveinn
son hans til laugar. Og er þeir komu þar þá var prestur í
laugu en Snorri gekk úr lauginni en Þorleifur sat og fór úr
klæðum og ætlaði í laug. Þeir unnu þegar á Snorra vógu
Þorleif (Sturlunga saga, 1988, bls. 69-70).
Presturinn sleppur því hann var skírifaðir Sveins og þeim
þótti það ekki viðeigandi að drepa hann þess vegna. Þessar
njósnir um laugarferðir óvinanna sýna að það hafi þótt upplagt
að vega nakta eða lítið klædda menn enda heldur ótrúlegt að
menn hafi setið naktir í lauginni með alvæpni.