Breiðfirðingur - 01.04.2016, Side 102

BREIÐFIRÐINGUR102
Selinu. Hún var nú tólf ára. Þegar leið á þennan vetur fór Gunna frá Seli
að þykkna undir belti í annað sinn. Í annarri viku maímánaðar kenndi
hún jóðsóttarinnar en fæðingin gekk illa. Loks var ákveðið að bera hana
til sjávar og fara með hana út í Flatey til Sigvalda Kaldalóns læknis.
Ætla má að þá hafi verið um lífið að tefla.
Svo fór að fæðinguna bar að í bátnum er hann kom að bryggjunni í
Flatey. Vera má að Sigvaldi hafi þá verið kominn á vettvang með sínar
líknandi hendur en hann hefur þá ekki talið sængurkonuna þola raskið
við flutning upp á bryggjuna fyrr en kollhríðinni lyki og barnið yrði
komið í heiminn. Drengurinn sem þarna fæddist, 9. maí 1927, fékk
nafnið Sigurður og þegar prestur skráir fæðinguna segir hann foreldrana
vera húsfólk í Svefneyjum. Í bókum prestsins verður ekki séð að barnið
hafi fæðst í báti við Flateyjarbryggju, enda var ekki í hans verkahring
að tilgreina það. Að svo hafi verið má þó telja fullvíst og byggi ég þá
staðhæfingu á orðum Sigurðar sjálfs en þegar hann óx úr grasi fékk
hann oft að heyra söguna um sína eigin fæðingu af vörum fólks sem um
þær mundir hafði átt heima í Flatey eða annars staðar í Vestureyjum.
Mjög skömmu eftir fæðinguna var móður og barni komið fyrir á
heimili Ólafs Bergsveinssonar, bónda og bátasmiðs í Hvallátrum, og
konu hans, Ólínu Jónsdóttur. Þar var drengurinn skírður hálfs mánaðar
gamall eins og sjá má í prestsþjónustubók.
Haustið 1927 voru Guðrún og Þorbjörn komin að Fjarðarhorni í
Gufudalssveit með báða drengina. Þau voru þar tómthúsfólk en hjónin
Þórólfur Jónsson og Sigríður Valgeirsdóttir höfðu jörðina til ábúðar.
Nú varð skammt stórra högga á milli. Guðrún andaðist 19. október á
þessu hausti og Þorbjörn 1. desember sama ár. Þau voru bæði jörðuð í
Gufudal.
Sigurði, syni þeirra, var sagt síðar að móðir hans hefði aldrei náð
sér eftir barnsburðinn í maí um vorið og sá sjúkleiki dregið hana til
dauða. Á andláti föður síns fékk hann þá skýringu að hann hafi fengið
lungnabólgu upp úr ofkælingu við útför eiginkonunnar. Fátækir voru
oft klæðlitlir á ferð þótt komið væri fram fyrir veturnætur og búast
mætti við kuldablæstri í kirkjugarði. Þrautaganga Þorbjörns á eftir lík­