Fréttablaðið - 14.02.2019, Blaðsíða 54

Fréttablaðið - 14.02.2019, Blaðsíða 54
ÞESSI SÝNING ER HLUTI AF ÞEIRRI ENDURSKOÐUN SEM Á SÉR STAÐ UM ALLAN HEIM UNDIR #METOO. Nýjasta testamentið er heiti sýningar Gjörningaklúbbsins í Hverfisgalleríi. Í Gjörningaklúbbn-um eru myndlistar- konurnar Eirún Sigurðardóttir og Jóní Jónsdóttir en þær hafa unnið saman frá árinu 1996, allt frá því þær útskrifuðust úr Myndlista- og handíðaskóla Íslands. Þær hafa sýnt í söfnum og galleríum um allan heim þar á meðal í ARoS lista- safninu í Danmörku, MoMA sam- tímalistasafninu í New York, Kunst- halle Vienna í Austurríki, Schirn Kunsthalle og samtímalistasafninu Hamburger Bahnhof í Þýskalandi, Amos Anderson listasafninu í Hels- inki og Lilith Performance Studio í Svíþjóð. Tákn fyrir vatnið Öll verkin á sýningunni eru ný. Eitt aðalverkið er Aqua María sem er víd- eóverk. Listakonurnar sömdu sam- nefnt ljóð árið 2017, að þeirra eigin sögn þegar Aqua María birtist þeim fyrst og fengu svo Ólaf Björn Ólafs- son tónskáld til að gera remix af Ave Maríu eftir Schubert og Ave Maríu Sigvalda Kaldalóns, við ljóðið. „Á myndbandinu syngur óperu- söngkona Aqua María. Það er eins og hún sé í óræðu rými og þegar líður á myndbandið fer vatn að dropa af henni,“ segir Jóní og bætir við: „Í verkinu erum við að fjalla um það hvernig við mannfólkið, og þá sér- staklega konur, erum eins og vatnið, við rísum alltaf einhvers staðar upp. Aqua María er tákn fyrir vatnið sem finnur alltaf leið.“ Gömul hugmynd sprengd upp Meðal annarra verka á sýningunni eru vatnslitaverk sem heita Pissed off! og voru fyrst sýnd í gjörningi í Neskirkju á boðunardegi Maríu á síðasta ári. „Þetta eru pissumálverk, uppreisnar- og mótmælaverk, og við gerð þeirra pissum við á vatns- litapappír,“ segja listakonurnar. Á sýningunni er líka verkið Samþykki sem gert er úr sokkabuxum og ull og annað sem nefnist Uppreisnarpok- inn en þar er að finna ýmsa hluti eins og hamar, heklunál og varalit. Verk á sýningunni heitir, eins og sýningin sjálf, Nýjasta testamentið. „Þarna er um að ræða hljóðbók þar sem við lesum sjálfar upp,“ segir Eirún: „Þetta er brot úr gjörningi sem við frömdum í Neskirkju þar sem við vorum að skila eldgamalli skömm til Guðs fyrir hönd Maríu meyjar. Hann fékk engil til að segja henni að hún væri ólétt en láðist að biðja um samþykki hennar. Því er lýst sem fal- legri stund þegar engillinn tilkynnir henni að hún sé barnshafandi en í ljósi tímans er það ekki svo fallegt. Við erum að sprengja upp þessa gömlu hugmynd. Þessi sýning er hluti af þeirri endurskoðun sem á sér stað um allan heim undir #metoo.“ Spurðar um hina nánu og sterku samvinnu sína í myndlistarheim- inum segir Eirún: „Við erum eins og vatnið, við höfum farið í gegnum þennan tíma saman og finnum allt- af leið. Að vinna saman getur verið eins og foss eða lækur eða lind.“ Og Jóní bætir við: „Eða eins og hver eða ísnálar, það eru alls konar tilfinn- ingar í vatninu og samvinnunni í listinni.“ Við erum eins og vatnið Eirún Sigurðardóttir og Jóní Jónsdóttir sýna verk sín í Hverfis galleríi. Hafa unnið í áratugi sem Gjörningaklúbburinn. Eirún og Jóní fyrir framan vídeóverkið af óperusöngkonunni. FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR LEIKHÚS Velkomin heim Trigger Warning í samvinnu við Þjóðleikhúsið Leikkona og höfundur: María Thelma Smáradóttir Meðhöfundur, leikstjóri og dramatúrg: Andrea Elín Vilhjálms- dóttir og Kara Hergils Leikmynda- og búningahönnuður: Eleni Podara Tónlist og hljóðmynd: Ragnheiður Erla Björnsdóttir og Ingibjörg Ýr Skarphéðinsdóttir Ljósahönnun: Hafliði Emil Barða- son og Kjartan Darri Kristjánsson Heima er hverfult hugtak og persónubundið. Heima getur verið staður, manneskja eða tilfinning. Heima getur verið lit- rík íbúð í Kópavoginum á Íslandi, matarlyktin á götum Bangkok í Taílandi eða hvort tveggja. Mann- eskjan er þeim einstöku hæfileikum búin að þola hugrænt misræmi þar sem tvær mjög ólíkar hugmyndir starfa samtímis. Einstaklingar af blönduðum uppruna á Íslandi, sem og annars staðar, feta f lókin skref til að brúa bilið á milli menningar- heima sem eru oftar en ekki mjög ólíkir. Velkomin heim, frumsýnt í Þjóðleikhúsinu nýlega í boði sviðs- listahópsins Trigger Warning í sam- vinnu við leikkonuna Maríu Thelmu Smáradóttur, fjallar um uppruna og leitina að samastað, fjölbreyttar fjöl- skyldur og sköpun sjálfsmyndar. Handrit og úrvinnsla Velkomin heim er einkar vel leyst að f lestu leyti. Hreinskilið og áhugavert, per- sónulegt og pólitískt, framsækið hvað efnistök varðar en hugar líka að forminu. Andrea Elín Vilhjálms- dóttir og Kara Hergils, í samvinnu við Maríu Thelmu, finna þessari sögu góðan farveg, þræða saman þrjár kynslóðir kvenna, ýta undir sértæk efnistök en gæta þess að framvindan leysist ekki upp í sjálf- hverfu. Miðpunkturinn er María Thelma og hennar sýn á sögu móður sinnar skreytt með sinni eigin reynslu, þá sérstaklega upplifun hennar sem leikkona af blönduðum uppruna. María Thelma er tiltölulega nýtt andlit á leiksviðinu en hún hefur fjölmargar sögur að segja; sögur sem byrja á fæðingu móður hennar, ferðalaginu til Íslands, uppeldisár- unum í úthverfunum og alla leið í samtímann. Hún heldur áhorfend- um í hendi sér með berskjaldaðri túlkun á textanum. Bæði María Thelma og móðir hennar, Vala Rún Tuankrathok , hafa barist við mót- læti í formi fordóma og halda áfram að berjast enn í dag. Hlutverkin sem Maríu Thelmu bjóðast eru til dæmis af skornum skammti enda litrófið á leiksviði landsins takmarkað, sem og ímyndunaraflið hvað varðar hlut- verkaskipan. Þrátt fyrir að hún sé fædd og uppalin á Íslandi segir hún frá því að vera ekki nægilega skand- inavísk fyrir kvikmyndaheiminn en að sama skapi er hún ekki nægilega asísk heldur. Oftast er umræðan um fordómana og fáfræðina vel heppn- uð af hendi Maríu Thelmu, full af innsýn og með dass af húmor. Einn af fáum göllum handritsins er atriðið um fyrirmyndir sem byggist að stórum hluta á Emmy-ræðu leikkon- unnar Violu Davis. Gallinn er ekki tengdur innihaldinu heldur frekar vegna þess að senan er illa saumuð inn í sýninguna. Annaðhvort hefði þurft að sleppa henni algjörlega eða umbreyta framsetningunni. Leik my nd Eleni Podara er snilldar smíð, einföld og fagur- fræðilega skýr. Svið Kassans er upp- hækkað, veggirnir svartir að venju og í bakgrunni er breiður skjár sem sýnir myndbrot tengd sýningunni. En það er sviðið sjálft sem skín, bók- staflega, klætt biksvörtum dansdúk og á honum þrír hrísgrjónahaugar sem leika stórt hlutverk í þessari litlu sýningu. Ragnheiður Erla Björns- dóttir og Ingibjörg Ýr Skarphéðins- dóttir þræða fallega hljóðmynd inn í framvinduna, upptökurnar af Völu Rún sjálfri virka afskaplega vel og gefa henni tækifæri til að færa sína eigin rödd inn í sýninguna. Minna fer fyrir ljósahönnun Hafliða Emils Barðasonar og Kjartans Darra Krist- jánssonar en þeir gera vel að skapa ljóslifandi ramma utan um Vel- komin heim. Vala Rún er hugrekkið og eljan uppmáluð. Hún, eins og mannfólkið almennt, er auðvitað ekki fullkomin, en hennar saga er áhrifarík og eftir- minnileg. María Thelma skilar sögu móður sinnar af alúð og lipurð með hjálp frá öf lugu listrænu teymi. Trigger Warning er einn áhuga- verðasti sviðslistahópur landsins starfandi í dag. Síðustu augnablik sýningarinnar kristalla það sem á undan hefur komið einstaklega vel; veröldin og við sem þar búum erum síbreytileg blanda af einstakling- um og menningarlegum áhrifum sem hafa einstakar og hjartnæmar útkomur. Velkomin heim er vel stað- sett í Þjóðleikhúsinu þar sem raddir allra landsbúa eiga að heyrast. Sigríður Jónsdóttir NIÐURSTAÐA: Persónuleg og töfrandi sýning. Í leit að heimahögum „Handrit og úrvinnsla er einkar vel leyst að flestu leyti.“ MYND/OWEN FIENE 1 4 . F E B R Ú A R 2 0 1 9 F I M M T U D A G U R38 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð MENNING 1 4 -0 2 -2 0 1 9 0 4 :3 6 F B 0 6 4 s _ P 0 5 9 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 5 4 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 0 6 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 1 1 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 2 5 1 -C 5 2 8 2 2 5 1 -C 3 E C 2 2 5 1 -C 2 B 0 2 2 5 1 -C 1 7 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 5 B F B 0 6 4 s _ 1 3 _ 2 _ 2 0 1 9 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.