Fréttablaðið - 31.01.2019, Side 52

Leikskólinn Aðalþing við Aðal-þing 2 í Kópavogi tók til starfa 4. mars 2009 og á því tíu ára
afmæli á þessu ári. Skólinn er í eigu
Kópavogsbæjar en er rekinn af
Sigöldu ehf. samkvæmt þjónustu-
samningi við bæinn. Eigendur
Sigöldu eru hjónin dr. Guðrún
Alda Harðardóttir og Sigurður
Þór Salvarsson, þau starfa bæði
við rekstur skólans. Skólastjóri er
Hörður Svavarsson.
Að sögn Guðrúnar Öldu er
starfið í Aðalþingi á ýmsan hátt
öðruvísi en í öðrum leikskólum,
til dæmis hefur þar verið unnið
markvisst að því að finna nýjar og
betri leiðir í leikskólastarfi með
rannsóknum og þróunarstarfi.
Meðal annars með því að rýna í
gamalgrónar hefðir, velta fyrir sér
hvort þær skapi gæði í starfinu.
„Ef hefðirnar gera það ekki þá
höfum við þróað betri lausnir.
Eitt dæmi um það er hvernig við
breyttum aðferðum við upphaf
leikskólagöngu barna. Aðferðin
byggist á þeirri hugmynd að
börnin og foreldrarnir kynnist
leikskólanum saman. Í kjölfarið
hefur meirihluti leikskóla á land-
inu tekið upp þessa aðferð, sem við
köllum þátttökuaðlögun.“
Guðrún Alda nefnir líka annað
dæmi, matmálstíma í leikskólum
sem hafi lítið þróast í áratugi, en
henni fannst hefðbundnar nálg-
anir í matmálstímum ríma illa við
lýðræðislegt skólastarf.
„Okkur fannst þessar gömlu
aðferðir ekki henta skólastarfinu í
Aðalþingi, hefðbundnir matmáls-
tímar hindra börn til dæmis í að
velja hvar þau vilja sitja og ekki
víst að vinir fái að sitja saman. Í
Aðalþingi viljum við taka tillit til
fjölbreytileika – fjölbreytilegra
þarfa, óska svo og að börnin læri
að þekkja eigið magamál. Lýðræði
í matmálstímum er ekki síður
mikilvægt en á öðrum sviðum
skólastarfsins en okkur fannst lítið
lýðræði í aðferðum hefðbundnu
matmálstímanna og ákváðum því
að breyta þessu.“
Breytingarnar felast að sögn
Guðrúnar Öldu meðal annars í
því að áhersla er lögð á að börnin
geti haft áhrif og valið hvað þau
borða, hve mikið þau borða, með
hverjum þau borða og hve lengi
þau eru að borða.
„Sum börn eru lengi að borða án
þess að það eigi nokkuð skylt við
matvendni og þá er mikilvægt að
matartíminn sé nægilega langur
til að þau nái að ljúka við matinn
sinn. Á vinnustöðum fullorðins
fólks þykir valfrelsi á þessu sviði
sjálfsagt og engin bylting.“
Nú er komin sjö ára reynsla á
þessa nýju nálgun á matmálstíma
barnanna í Aðalþingi og segir
Guðrún Alda að í framhaldinu hafi
allnokkrir leikskólar hérlendis
tekið aðferðina upp og sömuleiðis
nokkrir leikskólar í Svíþjóð.
„Í lok síðasta árs flutti ég svo
fyrirlestur í Noregi um matar-
menningu Aðalþings og heyrði
ekki betur en að einhverjir þar
hefðu hug á að taka þessa nálgun
upp. Stundum situr fólk bara fast í
gömlum hefðum og ígrundar ekki
gæðin í þeim. Þegar maður áttar sig
svo á því að hefðin er kannski ekki
það besta, þá spyr maður sig: Hvers
vegna hefur mér ekki dottið fyrr í
hug að breyta þessu?“
Að lokum nefnir Guðrún Alda
enn eitt dæmið um það sem gerir
Aðalþing frábrugðinn öðrum leik-
skólum.
„Aðalþing er eini leikskólinn
á Íslandi með starfandi doktor í
leikskólafræðum,“ segir dr. Guðrún
Alda Harðardóttir.
Lýðræði í matmáls-
tímum er ekki
síður mikilvægt en á
öðrum sviðum skóla-
starfsins en okkur fannst
lítið lýðræði í aðferðum
hefðbundnu matmáls-
tímanna og ákváðum því
að breyta þessu.
Tökum tillit til fjölbreytileika
Í leikskólanum Aðalþingi er fremur leitað nýrra leiða en að halda í úr sér gengnar hefðir. Þannig var
tekin upp ný nálgun á matmálstíma til að koma til móts við fjölbreytilegar þarfir barnanna.
Guðrún Alda Harðardóttir er annar eigandi Sigöldu sem sér um rekstur leikskólans Aðalþings. MYND/ERNIR
Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir er forstjóri og eigandi Torgs ehf., sem gefur út Fréttablaðið,
tímaritið Glamour og Iceland
Magazine, fyrir ferðamenn. Ingi-
björg er þekkt úr viðskiptalífinu
og er meðal annars sjöundi stærsti
hluthafi í Högum og eigandi og
hönnuður 101 hótels. Ingibjörg
var alin upp í Hagkaup af föður
sínum, verslunarmanninum Pálma
Jónssyni, og fetaði snemma í fót-
spor hans og fór út í eigin rekstur.
Henni er staða kvenna á vinnu-
markaði hugleikin.
,,Það er vitaskuld þannig að
sögulega hafa konur verið beittar
óréttlæti á vinnumarkaði og þeim
er síður treyst fyrir ábyrgðar-
stöðum. Það er reyndar ekki
svoleiðis innan minna fyrirtækja.
Það var samt mjög lífrænt ferli,
gerðist eiginlega af sjálfu sér,“ segir
Ingibjörg, en konur eru áberandi
í stjórnunarstöðum fyrirtækja í
hennar eigu. Þannig er útgefandi
Fréttablaðsins kona, annar tveggja
ritstjóra blaðsins, fjármálastjórinn
og framkvæmdastjóri rekstrarsviðs
allt konur. Hótelstjórinn, aðstoðar-
hótelstjórinn og veitingastjórinn á
101 hótel eru allar kvenkyns. „Svo
er það þannig í öllum fyrirtækjum
að það er einhver sem græjar allt.
Hjá mér er það kona í smiðsbuxum
sem lærir rafvirkjun á kvöldin,“
segir hún. Rekstur eignarhalds-
félags Ingibjargar, IP Studium, er í
höndum kvenna.
Litið á kynjakvóta sem kvöð
Ingibjörg segist heppin með
stjórnendur í sínum fyrirtækjum.
„Það er mín upplifun að konur
og karlar séu ólíkir starfskraftar
að mörgu leyti, áherslurnar eru
gjarnan öðruvísi. Eftir því sem ég
öðlast meiri reynslu, sé ég alltaf
betur og betur hversu mikilvægt
er að sjónarmið beggja kynja
heyrist innan fyrirtækja og það er
eiginlega sama um hvernig rekstur
ræðir. Mér finnst ekki síður mikil-
vægt að veita ungu fólki tækifæri
til þess að þroskast og dafna og ná
árangri. Um daginn var svo kosið
í stjórn Haga, sem ég fylgdist náið
með, og mér fannst það mjög
áhugavert ferli, verð ég að segja,“
segir Ingibjörg og bendir á að
fyrir tæpum áratug hafi verið gerð
breyting á löggjöf um hlutafélög
og þeim skylt að hafa að minnsta
kosti 40 prósent hlutfall hvors
kyns í stjórninni.
„Mér hefur því miður fundist
þróunin sú að fólkið sem ræður
lítur á þennan kynjakvóta sem
kvöð. Box til að haka við. Mér
hefur sýnst þurfa að leita sér-
staklega eftir konum til að bjóða
sig fram, til að mynda í stjórnir í
skráðum félögum. Það sem svo
gerist, aftur og aftur er að það er
leitað til þeirra sömu og þar með,
óumflýjanlega, er komið í veg fyrir
að nokkur endurnýjun eigi sér
stað. Þarna finnst mér við þurfa að
staldra við. Hvers vegna eru konur
ekki að bjóða sig fram í stjórnir
eins og karlarnir? Þarna er einhver
tregða. Þurfa þær ef til vill meiri
hvatningu frá konum sem ráða?
Það er beinlínis nauðsynlegt að sé
samkeppni milli kvenna, eins og á
milli karla, um stjórnarsæti. Þann-
ig fáum við besta fólkið í stjórn-
irnar. Ég vil að við finnum út úr því
hvernig við getum breytt þessu, að
við sem höfum reynsluna hvetjum
konur okkur yngri til þess að bjóða
sig fram og vera óhræddari. Trúðu
mér, karlarnir eru óhræddir.”
Full skoðanaglöð á köflum
Sjálf segist hún ekki hafa farið
varhluta af því að vera kona í
rekstri. „Það er til dæmis þannig
að þegar er fjallað um fyrirtæki
í minni eigu er gjarnan látið að
því liggja að ég sé einhvers konar
hliðarsjálf eiginmanns míns. Það
er frekar súrt. Þótt ég sé kona, þá á
ég nefnilega þau fyrirtæki sem eru
skráð í minni eigu. Þetta hefur sér-
staklega verið erfitt fyrir ákveðna
fjölmiðla að skilja, Ríkisútvarpið
og svo nokkra smámiðla sem
Ríkisútvarpið svo hampar, að ég
hafi skoðanir og jafnvel úrslitavald
um eigin rekstur. Þetta fer alveg
nett í taugarnar á mér, að ég hafi
orðið að einhvers konar viljalausu
verkfæri þegar ég gifti mig tæp-
lega fimmtug og missti greinilega
sjálfræði og allar mínar eignir um
leið. Mér fannst það alveg merki-
legt að maðurinn minn varð ekki
eignalaus við ráðahaginn eins og
ég,“ segir Ingibjörg og hlær. „Það
breytir því ekki að maðurinn
minn er minn besti samstarfs-
félagi, bæði í leik og starfi. Hann
er mjög hrifinn af kvennaveldinu í
kringum okkur.
Steinunn Guðbjartsdóttir,
sem var formaður skilanefndar
Glitnis, gekk meira að segja svo
langt að lögsækja mig fyrir dóm-
stólum fyrir að vera hliðarsjálf
eiginmanns míns. Megi hún hafa
ævarandi skömm fyrir. Skemmst
frá því að segja að það dómsmál
var látið niður falla. Góður vinur
okkar hjóna kom nokkru síðar
með rauðvínsflösku heim, gaf
mér, en tegundin heitir Alter Ego
de Palmer. Þessi flaska er óupp-
tekin og stendur inni í glerskáp í
eldhúsinu og við hlæjum að þessu
reglulega vegna þess að ég held
að allir sem þekki mig geri mér
það ekki upp að vera hliðarsjálf
nokkurs manns,“ segir Ingibjörg,
hlæjandi. „Það er kannski frekar
hitt, að fólkinu mínu finnist ég full
skoðanaglöð á köflum.“
Ingibjörg segir mikilvægt að
þeir reynslumeiri hjálpi þeim sem
yngri eru að feta sig í atvinnu-
lífinu, þvert á kynin. „Það má ekki
skilja það sem svo að ég ráði ekki
líka karla, ég er í grunninn bara að
leita að góðu fólki. En þessar hæfu
konur hafa einhvern veginn komið
til mín í bunkum og endað efst í
skipuritinu sem fer þeim mjög vel.
Það hefur verið mjög náttúrulegt,
sennilega af því að ég er opin fyrir
því,“ segir hún að lokum.
Þurfum að vera óhræddari
Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir, eigandi 101 hótels og forstjóri Torgs, segir mikilvægt að það sé
samkeppni um stjórnarsæti kvenna. Hún segist leið á því að vera talin hliðarsjálf eiginmanns síns.
Ingibjörg Pálmadóttir, forstjóri og
eigandi Torgs ehf., en félagið gefur út
Fréttablaðið, tímaritið Glamour og
Iceland Magazine, fyrir ferðamenn.
22 KYNNINGARBLAÐ 3 1 . JA N ÚA R 2 0 1 9 F I M MT U DAG U RKONUR Í ATVINNULÍFINU
3
1
-0
1
-2
0
1
9
0
4
:3
5
F
B
0
8
8
s
_
P
0
5
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
8
8
s
_
P
0
5
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
8
8
s
_
P
0
3
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
8
8
s
_
P
0
3
7
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
2
3
1
-C
4
9
C
2
2
3
1
-C
3
6
0
2
2
3
1
-C
2
2
4
2
2
3
1
-C
0
E
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
B

F
B
0
8
8
s
_
3
0
_
1
_
2
0
1
9
C
M
Y
K