Morgunblaðið - 21.02.2019, Side 55

MINNINGAR 55
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. FEBRÚAR 2019
✝ Jóhanna Hólm-fríður Guð-
mundsdóttir fædd-
ist 25. febrúar
1930 á Akureyri.
Hún lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Skjólgarði, Höfn í
Hornafirði, 8. mars
2018.
Jóhanna Hólm-
fríður var dóttir
hjónanna Guð-
mundar Jóhannessonar, f. 20.
jan. 1906 í Reykjavík, d. 26.
Samfeðra systkin: Helgi Sæv-
ar Guðmundsson, f. 16. okt.
1928, d. 23. feb. 2011. Sam-
mæðra systkin: Pálína Sigríður,
f. 9. mars 1935, Þorbjörg Erla,
f. 6. sept. 1937, d. 24. des. 1944,
Guðmundur Valur, f. 8. sept
1938, stúlka f. 8. sept. 1938, d.
7. nóv. 1938, Jóna Kolbrún. f. 6.
júní 1944, d. 14. feb. 2002.
Eiginmaður Jóhönnu var Ár-
mann Dan Árnason, f. 21. feb.
1927 í Neskaupstað, d. 3. okt.
2014 á Höfn í Hornafirði.
Börn þeirra hjóna eru Maren
Sigurlaug, f. 24. maí 1949, Guð-
mundur Helgi, f. 9. apríl 1950,
Árni Dan, f. 5. júní 1953, Einar,
f. 11. ágúst 1964, og Kristín
Gyða, f. 27. júní 1969.
Útför Jóhönnu fór fram 17.
mars 2018.
apríl 1933, þegar
mb. Friðþjófur
frækni fórst í
Norðfirði, og
Helgu Guðnýjar
Hallgrímsdóttur, f.
12. maí 1905 að
Katastöðum í
Núpasveit, N-Þing.,
d. 10. júní 1979 á
Raufarhöfn.
Alsystkini henn-
ar: Guðlaug Jó-
hannesdóttir, f. 25. apríl 1933,
d. 9. nóv. 2006.
Flestallir í Neskaupstað
þekktu hana undir nafninu Fríða
Manna Dan enda ekki óalgengt
að fólk væri kennt við maka, for-
eldra eða hús. Amma mín var frá
Raufarhöfn en um 15 ára aldur-
inn fór hún suður til Reykjavíkur
til frænku sinnar og vann um
tíma í Kexverksmiðjunni Frón.
Seinna lá leið hennar austur í
Neskaupstað þar sem hún var í
vist hjá læknishjónunum. Þau afi
tóku svo saman og bjuggu sér
heimili. Afi var sjómaður og
amma var löngum ein með þrjú
elstu börnin og oft var hart í ári
en þegar fram liðu stundir þá
auðnaðist þeim að kaupa stærra
húsnæði enda fjölgaði börnunum
um tvö og mig.
Ég og amma áttum alltaf gott
samband. Ég man hvað það var
nú gott að geta skriðið undir pils-
ið hennar þegar ég þurfti á skjóli
að halda.
Þegar hún var að steikja klein-
ur og við lágum í dallinum og
tróðum í okkur svo hún hafði
varla undan að steikja. Ekkert
var betra en nýsteiktar ömmu-
kleinur og ísköld mjólk. Amma
mín kenndi mér að vanda til
verka og það þýddi ekkert að
malda í móinn.
Amma kenndi mér að prjóna
og sauma ásamt móður minni og
alveg fram á síðasta dag var
amma með eitthvað á prjónunum.
Henni féll aldrei verk úr hendi.
Handavinna var helsta áhugamál
hennar, einnig hafði hún gaman
af því að syngja. Hún var í Sam-
kór Neskaupstaðar um tíma.
Einhverju sinni hafði ég keypt
slátur en því miður var svo mikið
að gera í vinnunni hjá mér að ég
hafði engan tíma til að gera
slátur, þá hringdi ég í ömmu,
Unni Marteins, Boggu Marteins
og mömmu og spurði hvort þær
gætu bjargað mér. Allar mættu
þær með nálar og garn og tóku til
óspilltra málanna svo ég gæti far-
ið í vinnuna.
Verst þótti mér eiginlega að
þurfa að fara því það var svo
gaman að hlusta á þær rifja upp
gamla tíma þegar þær voru að
hitta stráka eða fara á böll.
Árið 2003 fluttu amma og afi til
Hornafjarðar. Þau voru bæði
hætt að vinna og ekkert af þeirra
börnum eftir í Neskaupstað.
Amma var ánægð með flutning-
inn enda hafði hún talað um það í
nokkur ár að sig langaði til þess
að flytja til Hafnar.
Þegar afi féll frá fór amma í
dagvistun og hún sagði oft að hún
sæi eftir því að hafa ekki verið
búin að fara þangað miklu fyrr
því þetta var hennar líf og yndi og
hlakkaði hún til á hverjum degi
að fara í vinnuna eins og hún
sagði. Þarna naut hún sín við að
hekla, prjóna og láta í sér heyra.
Ég gæti endalaust skrifað um
ömmu mína og ég sakna hennar
sárt. Ég kveð hana með miklum
söknuði með setningunni sem
hún sagði ósjaldan við mig og ég
leit á sem öfugmæli, því hún átti
nú ekki auðvelt með að segja „ég
elska þig“, í staðinn sagði hún oft-
ast „þú ert nú meiri helvítis hálf-
vitinn“ og svo hló hún dillandi og
ég svaraði alltaf „ég elska þig
líka, amma mín“.
Guð veri með þér hvar sem sál
þín er, elsku amma mín. Ég
hlakka til þegar við hittumst
aftur. Hvíl í friði.
Þín elskulega nafna,
Jóhanna Guðný Einarsdóttir
Höfn í Hornafirði.
Jóhanna Hólmfríð-
ur Guðmundsdóttir
Afi var sjómaður
og ég minnist afa
sitjandi á veggnum
fyrir ofan Vina-
minni að berja til harðfisk og gefa
okkur bita. Við krakkarnir vorum
sólgin í harðfiskinn og stundum
áttum við það til að laumast í
kjallarann og ná okkur í knippi.
Eitt skipti man ég eftir að við
stóðum í röð við eldhúsborðið
með útrétta hönd til þess að fá
bita af hákarlabeitunni og fórum
svo aftur í röðina. Afi stuggaði við
okkur og sagði „svona hvað á ég
ekkert að fá“.
Einnig var gaman að koma í
kjallarann eftir að afi var búinn
að vera á skyttiríi og finna sviða-
lyktina. Í kjallaranum var stund-
um þröng á þingi því margir vildu
koma og fá aflafréttir og vita
hvað hann hefði skotið marga
svartfugla og hvort hann gæti séð
af nokkrum í soðið hér og þar.
Þar urðu margir sárir puttar við
að reyta allan fuglafjöldann.
Afi hafði nokkrar kindur og
þótti mér afskaplega gaman að
fara með honum í fjárhúsin og
gefa eða brynna þeim. Þegar afi
var um 40 ára gamall fór hann í
aðgerð. Það þurfti að fjarlægja
annað lungað og þá var hann með
svo stóran skurð að ég fann til
með honum og fór daglega til
þess að dröslast með heypokann
úr hlöðunni og upp í fjárhús.
Eitt skipti var hann að moka út
úr fjárhúsinu og kom þá niður á
Ármann Dan
Árnason
✝ Ármann DanÁrnason fædd-
ist 21. febrúar
1927. Hann lést 3.
október 2014.
Útför Ármanns
fór fram 11. októ-
ber 2014, í kyrrþey.
rottubæli. Hann
ætlaði að drepa
rottuungana sem
lágu þarna bleikir,
feldlausir og blindir,
ég mátti ekki til
þess hugsa og bað
hann að gefa mér
þá. Hann sagði mér
að sækja krukku
með loki sem ég
gerði og hann setti
ungana þar ofan í og
skrúfaði fast fyrir og sagði að ég
mætti alls ekki opna krukkuna en
ég skyldi fara niður í kjallara til
ömmu þar sem hún var að gera
slátur og sýna henni ungana. Ég
gerði það og amma hljóðaði og
reif af mér krukkuna og drekkti
ungunum.
Afi fór á rúntinn eldsnemma á
morgnana út að vita til þess að
taka veðrið og athuga hvort það
væri sjófært. Þetta gerði hann
stundum mörgum sinnum á dag
og það var nú ekki bíltúr með afa
nema fara sveitarúnt, niður á
bryggju og svo út að vita. Eftir-
minnilegasti bíltúr sem ég fór í
með þeim ömmu og afa var þegar
þau voru að segja mér af kynnum
þeirra og gleðin og kátínan í bíln-
um leyndi sér ekki. Oft fórum við
þrjú saman á ísrúnt.
Þegar afi kom í heimsókn
stoppaði hann stutt. Hann fékk
sér molasopa, stóð upp og þakk-
aði fyrir sig, sagði svo „ertu að
koma kelling?“
Kaffisopi, að leggja kapal og
hlusta á útvarpið var fastur siður
hjá afa.
Ég elskaði afa minn alltaf svo
mikið, hann var mér og dóttur
minni virkilega góður og ég
sakna hans sárt
Hvíl í friði, elsku afi minn.
Jóhanna Guðný Einarsdóttir.
✝ RagnheiðurJónína Valdi-
marsdóttir fæddist
í Keflavík 3.
nóvember 1925.
Hún lést á Hrafn-
istu, Nesvöllum, 12.
febrúar 2019.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Guð-
mundína Guð-
mundsdóttir, f. 2.
mars 1898, d. 20.
nóvember 1977, og Valdimar
Einarsson, f. 28. febrúar 1904, d.
15. febrúar 1985.
Valdimar og Guðmundína
eignuðust tvö börn, Ragnheiði
og Guðmund Hólm, f. 2. nóvem-
ber 1928, d. 17. mars 2001, eftir-
lifandi maki Valgerður Þor-
geirsdóttir, f. 20. janúar 1931.
f. 16. janúar 1968, Þorgeir
Ragnar, f. 16. júní 1970, Sús-
anna, f. 4. nóvember 1973, og
Ásdís Ósk, f. 3 .apríl 1984. 2)
Valdimar Þorgeirsson, f. 28.
ágúst 1954, maki Margrét Sigr.
Karlsdóttir, f. 8. febrúar 1956.
Þeirra börn: Gylfi Þór, f. 9.
október 1975, Ragnheiður, f. 30.
mars 1983, og Bjarki Þór, f. 24.
júlí 1993. 3) Þorgeir, f. 24. júní
1957, sambýliskona Hulda Krist-
ín Jóhannesdóttir, f. 18. júlí
1957, dóttir hans er Sóley Mítra,
f. 2. október 1996.
Ömmubörnin og langömmu-
börnin eru orðin 26 talsins.
Ragnheiður bjó alla tíð í
Keflavík, lengst af á Norðurtúni
4 sem þau hjónin byggðu sér.
Hún vann við ýmis störf, en
lengst af vann hún við Miðtúns-
leikvöllinn. Síðustu æviárin
dvaldi hún á Hrafnistu á Nes-
völlum í Keflavík.
Hún verður jarðsungin í dag,
21. febrúar 2019, frá Kefla-
víkurkirkju og hefst athöfnin
klukkan 13.
Árið 1947 giftist
Ragnheiður Þor-
geiri Þorgeirssyni,
f. 6. janúar 1925, d.
22. mars 1970. Þor-
geir var sonur
Helgu Jónínu Þor-
steinsdóttur hús-
freyju frá Lamba-
stöðum í Garði, f.
21. nóvember 1891,
d. 9. desember
1957, og Þorgeirs
Magnússonar útvegsbónda frá
Lambastöðum í Garði, f. 17.
nóvember 1875, d. 9. september
1956. Ragnheiður og Þorgeir
eignuðust þrjá syni: 1) Val Grét-
ar, f. 14. nóvember 1946, d. 24.
desember 2001, eftirlifandi
maki Ólöf Karlsdóttir, f. 13. júlí
1948. Þeirra börn: Karl Halldór,
Elsku amma.
Þá er komið að þinni stoppi-
stöð í ferðalagi okkar í gegnum
árin. Mikið var ég heppinn að
fá að eiga þig sem einkaömmu
öll þessi ár. Þú kenndir mér að
taka lífinu ekki of alvarlega og
gera mikið úr litlu hlutunum.
Það var alltaf gaman að koma í
heimsókn og passaði maður sig
á að koma ekki saddur því allt-
af varstu búin að draga 3-5
kökur á borðið ásamt brauði
með kæfu. Þó hlóst alltaf að
misgóðum bröndurunum mín-
um og minntir mig reglulega á
„Þú hefur nú aðeins bætt á þig
held ég bara“. Það er ekkert
orð sem á betur við þig en
„amma“ því þú ert allt sem góð
amma býr yfir; góð, hlý, frábær
gestgjafi, klár í höndunum, ein-
læg, hreinskilin og síðast en
ekki síst einstök. Nú ertu kom-
in á betri stað, eflaust með eina
Capri long í rauðum undir vör
að spjalla við vinkonur og afa
með tvo prjóna í höndunum og
súkkulaðiköku í ofninum. Ég
hlakka til að sjá þig á ný þegar
að minni stoppistöð kemur. En
þangað til næst, hafðu það sem
allra best.
Bjarki Þór Valdimarsson.
Elsku amma mín, ég er
þakklát fyrir öll árin sem ég
fékk að eiga með þér. Heimilið
þitt var alltaf opið og eyddi ég
miklum tíma þar með þér og
fór oft með þér í vinnuna á róló
þar sem ég ákvað líklega að
verða það sama og þú þegar ég
yrði stór.
Við áttum margar góðar
stundir saman, við spiluðum
mikið og þú kenndir mér að
leggja kapal, við föndruðum
ýmislegt og skemmtilegast
fannst mér að sulla í eldhús-
vaskinum og þú leyfðir mér að
nota allt sem ég fann í skáp-
unum. Þú áttir alltaf til heima-
bakaðar kökur og ég dáðist að
þér að baka langt fram eftir
aldri. Núna hittir þú loks afa á
ný eftir öll þessi ár og vinkon-
urnar og ég veit að þið munuð
dansa og skemmta ykkur vel.
Við sjáumst seinna, elsku
amma mín, þín litla
Ragnheiður
Valdimarsdóttir.
Elsku besta amma Ragna.
Þú varst ekki bara amma mín
heldur fjölda annarra sem þú
tókst að þér í starfi sem starfs-
maður á róló, eins og það var
kallað í gamla daga. Ég á svo
margar góðar minningar með
þér. Mér leið alltaf svo vel
heima hjá þér. Þú varst svo ró-
leg og yfirveguð. Það var alltaf
til eitthvað gott að borða og
skáparnir voru fullir af heima-
bökuðum kræsingum. Þú gerðir
alltaf eggjaköku handa mér
sem var full af hveiti og var
aldrei minni en 5 sm á hæð.
Svo kryddaðir þú hana með
aromati og oregano alveg eins
og ég vildi hafa hana. Mest
þótti mér samt vænt um það
hvað þú varst dugleg að lesa
fyrir mig og ég mun aldrei
gleyma hversu brosandi þú
varst og sýndir mér mikinn
áhuga. Ég elskaði að koma til
þín.
Nú ertu komin á annan stað
þar sem þú hittir afa. Ég mun
halda áfram að koma í heim-
sókn til þín í huganum eða í
kirkjugarðinn. Hvíldu í friði og
ró, elsku, besta amma mín. Ég
sakna þín.
Gylfi Þór Valdimarsson.
Ragnheiður Jónína
Valdimarsdóttir
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
STEINUNN HELGA SIGURÐARDÓTTIR,
lést á Dalbæ, Dalvík, 11. febrúar.
Hún verður jarðsungin frá Dalvíkurkirkju
föstudaginn 22. febrúar klukkan 13.30.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarsjóð
Dalbæjar.
Elín Rósa Ragnarsdóttir
Guðrún Siglaugsdóttir
og fjölskyldur
Við þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
ÞÓRU C. ÓSKARSDÓTTUR
bókasafnsfræðings,
Sæbraut 8, Seltjarnarnesi.
Einnig viljum við færa starfsfólki deilda A2 og B4 á
Landspítalanum Fossvogi þakkir fyrir einstaka alúð og
umhyggju í garð hennar og aðstandenda.
Ari Ólafsson
Magnús Arason Áslaug Jónsdóttir
Ragnheiður Aradóttir Kári Steinar Karlsson
Óskar Ólafur Arason Ingibjörg S. Sigurðardóttir
og barnabörn
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
MARGRÉT EINARSDÓTTIR,
Sléttuvegi 19,
áður til heimilis í Holtagerði 64,
Kópavogi,
lést á Líknardeild Landspítalans í Kópavogi,
fimmtudaginn 14. febrúar. Útförin fer fram frá Garðakirkju
þriðjudaginn 26. febrúar klukkan 13.
Einar Oddsson Eva Østerby
Sigríður Oddsdóttir
Erna Oddsdóttir
Sigrún Oddsdóttir Vilmundur Gíslason
Geir Oddsson Ragna Björg Guðbrandsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
BERGUR RÚNAR MAGNÚSSON
bílstjóri,
lést þriðjudaginn 12. febrúar. Útförin fer
fram frá Lágafellskirkju föstudaginn
22. febrúar klukkan 14.
Jóhann Trausti Bergsson
Erla Björk Skagfjörð Bergsd. Hjalti Skaale Glúmsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elsku eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÞORSTEINN B. HJALTASON,
lést föstudaginn 8. febrúar á
Landspítalanum, Fossvogi.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju
föstudaginn 22. febrúar klukkan 15.
Jónína Katrín H. Arndal
Hjalti Þorsteinsson Sigrún Hjálmarsdóttir
Þórunn Þorsteinsdóttir
Helgi Arndal
og barnabörn