Hugrún - 01.08.1923, Blaðsíða 28

26
líf ástvinarins er í hættu. Þá ná allar ástríkar og
göfuglyndar tilfinningar yfirtökum. Og þegar mað-
ur hefur Iesið þann þátt, virðist manni að maður
gæti orðið sáttur við allan heiminn, — svo meist-
aralega er hann skrifaður.
Og maður Ieggur bókina frá sér undrandi, er mað-
ur minnist þess, að höf. er fátæk bóndakona á af-
skektu smábýli. Hvað gerir íslenska þjóðin fyrir slíkar
konur?
S. S.
•tj' ídfja
fFFINTÝRI ÞJÓFSINSi^N*
&&&&&& FRONSK SA6A.
Ferðalagið var einkennilegt. Byrjunin var góð. Gufuskipið
hét »Provence« og var ágætis skip. Öll nýtísku þægindi og
farþegarnir á fyrsta farrými voru alt valinkunnir heiðursmenn,
karlar og konur. Pegar við vorum kotnin út í rútnsjó, virtist
oss, sem við værum einangruð frá veröldinni og það myndaðist
vingjarnlegt, nær því innilegt samband rnilli ailra iarþeganna.
Pað leið þó eigi á iöngu fyr en óvæntur atburður skeði er
vakti óró mikla: Við áttum eftir þrjú hundruð mílur til Frakk-
landsstranda, þegar svohljóðandi lofískeyti kom til yfirmanna
skipsins:
»Arseiie Lupin er farþegi á fyrsta farrými. Ferðast einsamall.
Ljóst hár og skegg. Sár á hægri frarnhandlegg. Ferðast
undir nafninu R....«
Alt í einu hætti móttökustöð loftskeytastöðvarinnar að starfa,