Hugrún - 01.08.1923, Blaðsíða 23

21
En svo virtist mér alt í einu afi vera með gula lokka og
blá augu, en það gat auðvitað ekki verið rétt, en svo sá ég líka
að það var hún leiksystir mín og hún lagði iitlu heudurnar
um hálsinn á mér og kysti mig, — en það var þá bara hún
mamma, sem var að vekja mig með morgunkaffinu.
K
ristmann Guðmundsson.
g§g FUNDNIR HAGALAGÐAR |||§
y-ýUndir þessari fyrirsögn ætlar
-Huurún* að fiytja ýmsar alþýðu-
VÁ:S:.Í:00::X:3 stökur- Biðl,r hun eigendur þeirra
........að fyrirgefa hnuplið á þeim. CLix.SrfVX.X
Fátækur sjómaður kom inn í verslun eina. Sá hann þar lag-
legan yfirfrakka, er var til sölu, og bað hann kaupmanninn
að lána sér hann, þar til að hann fengi laun sín greidd. Kaup-
maðurinu svaraði snúðugt og kvaðst eigi lána óþektum mönn-
um og þar að auki væri frakki þessi lofaður öðrum, sem
greiddi audvirði hans við móttöku. Löngu síðar kom sjómað-
urinn inn í verslunina aftur og sá að frakkinn var enn óseldur.
Varð honum þá að orði:
Ekki er frakkinn farinn enn, —
fáir kjósa gripinn.
Harin er eins og meiri menn.
mentaður á svipinn.
Maður nokkur all-ölvaður féll á götu. Er hann stóð upp,
mælti hann:
Pó ég fari á fyllirí og fái skelli,