Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2019, Blaðsíða 6

6 1. mars 2019FRÉTTIR
PIZZERIA
DALVEGI 2, 201 KÓPAVOGI
DALSHRAUNI 13, 220 HAFNARFIRÐI
KRABBAMEINSMEÐFERÐ Í REYKJAVÍK
HEFUR KOSTAÐ LINDU HÁLFA MILLJÓN
L
inda er 36 ára gömul og býr
á Egilsstöðum ásamt unnsta
sínum, Steinari Inga Þor-
steinssyni, og börnum sínum
þeim Esjari, tveggja ára, og Önju,
tólf ára.
Þá býr níu ára stjúpdóttir Lindu,
hún Móeiður hjá móður sinni á
Egilsstöðum.
Rúmlega tveir mánuðir eru
síðan Linda greindist með með
þrí-neikvætt krabbamein í hægra
brjósti.
„Greiningin kom 20. desember
og daginn eftir fékk ég símtal
um að ég ætti að mæta í fyrsta
læknatímann 27. desember, og
síðan fleiri myndatökur þann 2.
janúar,“ segir Linda í samtali við
blaðamann.
Linda og Steinar hafa fjórum
sinnum flogið til Reykjavíkur eftir
greininguna og hafa ferðirnar ver-
ið allt frá fjórum nóttum upp í tíu.
„Við höfum ekki viljað sleppa
því að fara án hvort annars í þessar
ferðir, þar sem um mikilvæg lækna-
viðtöl er að ræða ásamt aðgerðum
og fleiru. Við höfum þurft að taka
tveggja ára son okkar með í allar
ferðir suður þar sem hann er of
lítill til að vera eftir. Eldri stelpan
mín, 12 ára, hefur komið með í
„alvarlegri“ heimsóknirnar en til
að missa sem minnst úr skóla og
tómstundum hefur hún fengið að
gista hjá bekkjarsystur sinni hér,
sem við erum óendanlega þakklát
fyrir,“ segir Linda.
„En auðvitað á ég ekki að þurfa
að vera svona mikið frá börn-
unum mínum, eða þau svona
mikið án mín meðan á þessu
ferli stendur. Það er óhugnanlegt
að eiga mömmu sem er veik af
krabbameini og horfa upp á all-
ar tilfinningarnar sem herja á. Svo
ekki sé minnst á öll veikindin sem
fylgja.“
Hafa greitt tæpa hálfa milljón
króna
Linda segir allar þessar ferðir
hafa komið upp með tiltölu-
lega stuttum fyrirvara og því hafi
ekki verið annað í boði en að rífa
heimilis lífið upp með rótum og
fljúga suður. Skiljanlega fylgi því
töluverður kostnaður að að þurfa
sífellt að fljúga á milli landshluta.
„Við höfum lagt út hátt yfir
500.000 krónur þessa tvo mánuði
sem eru liðnir frá greiningu. Við
leggjum út fyrir öllum flugferðun-
um og fáum greitt til baka mín flug
eftir dúk og disk.
Við leggjum sjálf út fyrir flugum
barnanna og maðurinn minn
fær endurgreitt ef hann er í sama
flugi og ég. Það setur smá strik í
reikninginn, því þá þurfum við
að velja hvort að maðurinn minn
taki sér frí úr vinnu til að ég geti
sótt þjónustu í Reykjavík, eða við
fljúgum saman rétt fyrir viðtöl svo
hann missi ekki óþarflega mikið úr
vinnu.“
Fargjöldin eru þó ekki eini
kostnaðarliðurinn í ferlinu
en líkt og Linda bendir á eru
takmörkuð gistiúrræði í boði
fyrir landsbyggðarfólk sem sæk-
ir tímabunda læknismeðferð í
höfuðborgina. Krabbameins-
félag Íslands á og rekur átta leigu-
íbúðir á Rauðarárstíg í Reykjavík
sem ætlaðar eru fyrir sjúklinga og
aðstandendur meðan á meðferð
stendur. Landspítalinn annast
rekstur og úthlutun íbúðanna en
Linda segir íbúðirnar þaulsetnar
og hefur fjölskyldan því ekki getað
nýtt sér þann kost.
„Við áttum bókaða íbúð um
áramótin hjá AFL stéttarfélagi
sem við höfðum bókað fyrir grein-
inguna mína. Hana fengum við
ekki endurgreidda þrátt fyrir að
hafa aðgang að íbúð Krabba-
meinsfélagsins svo við greiddum
tæplega 40.000 fyrir hana.“
Þá stendur fjölskyldunni ekki
til boða að gista í íbúð BHM, sem
er stéttarfélag Lindu, þar sem sú
íbúð er ónothæf. Linda bendir á að
AFL eigi einnig svokallaða sjúkra-
íbúð í Reykjavík, en þá íbúð þurfi
að sækja um með tveggja vikna
fyrirvara. Þar sem að ferðir Lindu
og fjölskyldunnar eiga sér yfirleitt
stuttan fyrirvara þá kemur það
úrræði ekki til greina.
Fjölskyldan þarf því að reiða sig
á vini og vandamenn þegar kemur
að gistingu í höfuðborginni.
„Við höfum gist hjá foreldrum
mínum, sem eru alltaf tilbúnir til
að færa húsgögn til og breyta öllu
heima hjá sér til að koma okkur
á dýnu á gólfinu. Vinir okkar
hafa verið duglegir að bjóða okk-
ur heimilin sín ef þeir eru að fara
út úr bænum og nú síðast vorum
við í íbúð Barnaspítala Hringsins,
en Krabbameinsfélagið og Barna-
spítalinn lána íbúðir sín á milli ef
það er laust hjá þeim. En þá erum
við auðvitað í þeirri stöðu að þurfa
að fara úr íbúðinni ef fjölskylda
með veikt barn þarf að komast að.“
Nauðsynlegt að hafa fastan
samastað
Þá er ónefndur margvíslegur
kostnaður sem fylgir því að
gangast undir krabbameinsmeð-
ferð.
„Auk þess völdum við að fara
í meðferð hjá LIVIO til að frysta
fósturvísa, en mjög miklar líkur
eru á því að krabbameinsmeð-
ferðin sem ég fer í muni hafa
neikvæð áhrif á eggjaframleiðslu
líkama míns. Þrátt fyrir að fá 65
prósent endurgreidd frá Sjúkra-
tryggingum Íslands þurfum við að
leggja út fyrir kostnaðinum, sem
er rúmlega 140 þúsund krónur, og
einnig lyfjunum, sem er í kringum
50 þúsund krónur.
Áður en farið er í krabba-
meinslyfjameðferð þarf að athuga
tannheilsu því meðferðin hefur jú
áhrif á tannheilsuna. Ég þurfti að
láta taka úr mér endajaxl áður en
ég hóf meðferðina og kostaði það
mig 80.000 krónur.
Svo þarf ég auðvitað að greiða
fyrir lyfin sem ég þarf að taka eftir
lyfjameðferðina. Stera og velgju-
lyf og einnig sprautu á þriðja degi,
sem örvar hvítu blóðkornin mín.“
Linda tekur undir með því að
mikilvægt sé fyrir fjölskyldur í
þessum aðstæðum að hafa fastan
gististað.
„Sérstaklega þegar um er að
ræða yngri börn sem þarf alltaf að
aðlaga að nýrri íbúð í hvert skipti
sem við fáum íbúð.“
Hvað finnst þér að þurfi að gera
(fyrst og fremst) til að koma til
móts við landsbyggðarfólk í þessari
aðstöðu?
„Það á enginn að þurfa að fara
í gegnum þetta tímabil einn, og
það er erfitt að vera makinn heima
og geta ekki tekið þátt út af pen-
ingaleysi. Mér finnst einnig að
taka þurfi tillit til þess að sumir
eru í þeirri stöðu að þurfa að ferð-
ast með börn á milli staða og
aðstæður leyfa ekki að þau séu
skilin eftir.
Í sambandi við íbúðarmál þá
þarf að fjölga íbúðum sem hægt
er að sækja um, en íbúðir Krabba-
meinsfélagsins standa alls ekki
undir aðsókn. Vissulega er í boði
sjúkrahótel, en ég býð ekki tveggja
ára syni mínum og tólf ára dóttir
minni upp á dvelja á litlu hótel-
herbergi í allt að heila viku, þar
sem aðstæður leyfa ekki mikla
dagskrá.“ n
Linda Sæberg, íbúi á Egilsstöðum greindist með
brjóstakrabbamein í desember síðastliðnum og hef-
ur síðan þá þurft að ferðast reglulega til Reykjavíkur
til að sækja þjónustu lækna og heilbrigðisstarfsfólks.
Hún segir þjónustu við krabbameinsgreinda hér á
landi oft á tíðum góða en engu að síður sé takmark-
að komið til móts við íbúa á landsbyggðinni sem
þurfa að sækja mikilvæga læknisþjónustu á borð við
krabbameinsmeðferð í höfuðborgina.
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is