Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2019, Blaðsíða 20

20 FÓKUS - VIÐTAL 1. mars 2019
É
g held að þetta hafi verið byrj­
unin á átröskuninni. Ég fékk
þá hugmynd að ef ég myndi
líta öðruvísi út, yrði ég sam­
þykkt,“ segir Margrét Edda Gnarr
um eineltið sem hún varð fyrir í
æsku. Margrét er atvinnumaður
í bikinífitness og einkaþjálfari.
Hún er nú í hléi frá keppni til að
ná bata en hún hefur glímt við
lystarstol og lotugræðgi frá því að
hún var unglingur. Snemma fékk
Margrét þá hugmynd að ef hún liti
öðruvísi út myndu aðrir vera góð­
ir við hana. Sú hugsun hefur litað
hennar líf síðan. Margrét er með
svarta beltið í taekwondo og hef­
ur orðið heimsmeistari í bikiní­
fitness. Í viðtali við DV opnar Mar­
grét sig um átröskunina, eineltið,
atvinnuferil hennar í bikinífitness
og virðinguna sem hún fann innan
taekwondo­samfélagsins.
Við viljum vara við innihaldi
og myndefni viðtalsins (TW).
Þurfti mikla hreyfingu
Margrét var alltaf mikið í íþróttum
í æsku. Hún æfði meðal annars
ballett, fimleika og listdans á skaut­
um. Þá íþrótt æfði hún um sex ára
skeið, samhliða öðrum greinum.
Margrét segist alltaf stefna hátt í
því sem hún tekur sér fyrir hend­
ur og var ákveðin í því að komast á
Ólympíuleika í íþróttinni, fyrst Ís­
lendinga. Meiðsli urðu þó til þess
að hún þurfti að segja skilið við
þann draum fjórtán ára gömul.
Prófaði taekwondo aftur
Margrét hafði kynnst bardaga­
íþróttinni taekwondo þegar hún var
sjö ára gömul og æfði íþróttina um
skeið. Þegar hún lagði skautana á
hilluna ákvað hún að byrja að æfa
taekwondo á nýjan leik með vin­
konu sinni og þá var ekki aftur
snúið.
„Á fyrstu æfingunni minni varð
ég ástfangin af þessari íþrótt, aftur.
Ég byrjaði að æfa ógeðslega mikið.
Fyrst þrisvar í viku, svo fór ég að æfa
með systrafélagi Ármanns, sem var í
Hafnarfirði. Ég bjó í Austurbænum,
nálægt tjörninni, og fór oft á rúllu­
skautum á æfingu í Hafnarfirði ef ég
átti ekki pening fyrir strætó. Ég varð
að komast á æfingu. Ég elskaði að
fara á æfingar. Mér fannst sérstak­
lega gaman hvað allir voru vinaleg­
ir,“ segir Margrét brosandi og verður
svo ögn alvarlegri á svipinn.
„Ég var lögð í mikið einelti í
skóla og þetta var eini staðurinn þar
sem mér leið rosalega vel. Það var
enginn að stríða mér eða segja neitt
andstyggilegt við mig. Það er mikið
lagt upp úr virðingu í taekwondo og
ég varð gjörsamlega heltekin. Mig
langaði að vera þar alla daga, allan
daginn,“ segir Margrét.
„Ég var orðin
hrædd
um líf mitt“
Margrét Gnarr var komin með
hjartsláttartruflanir vegna átröskunar
Guðrún Ósk Guðjónsdóttir
gudrunosk@dv.is
MYND: HANNA/DV