Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2019, Blaðsíða 49

Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2019, Blaðsíða 49
TÍMAVÉLIN 491. mars 2019 Staðurinn var innréttaður í stíl þriðja áratugarins og ekkert til sparað til að gera hann sem glæsi- legastan. Veggirnir voru hvítmál- aðir og stórir speglar á veggjum. Um hönnunina sá Karl Júlíusson leðursmiður sem hafði þá nýlega hannað leikmyndina fyrir kvik- myndina Hrafninn flýgur. Stór bar stóð við vegginn á móti inngöngudyrunum. Þar var að- almatsalurinn. Á neðri hæð var svo minni salur með dansgólfi og diskóteki. Á virkum dögum var gjarnan spilaður djass en popp um helgar. Rod Stewart leit inn Frægasti gesturinn sem snæddi á Hrafninum var skoski popparinn og eilífðartöffarinn Rod Stewart. Guðmundur man vel eftir þeim degi. „Henson var við hliðina á okk- ur. Halldór fékk Rod Stewart í heimsókn og hann kom á Hrafn- inn einn daginn þegar ég var að vinna. Ég hafði séð hann í mynd- böndum og blöðum og þekkti hann strax. Hann var með ein- hverja ofurskutlu með sér. Ég var í algjöru stjörnulosti að sjá hann.“ Fékk hann sér íslenskt bjórlíki? „Mig minnir að hann hafi smakkað það og ekki litist vel á,“ segir Guðmundur og hlær. Ráðherra reyndist erfiður Helsta vandamálið sem Hrafnkell þurfti að glíma við í rekstrinum var að fá fullt vínveitingaleyfi. Á þess- um árum var Framsóknarmað- urinn Jón Helgason dómsmála- ráðherra og deildi afar sparlega út leyfunum. Jón var sjálfur mik- ill bindindismaður. Guðmundur segir: „Það var erfitt að fá fullt vín- veitingaleyfi en minna mál að fá léttvínsleyfi. Pabbi var sjálfur mjög innlyksa í pólitíkinni og þekkti vel áhrifamenn sem beittu sér fyrir því að hann fengi leyfið. Það voru Halldór Ásgrímsson sjávarútvegs- ráðherra, Björgvin Vilmundar- son, bankastjóri Landsbankans, Magnús L. Sveinsson, forseti borg- arstjórnar, og Guðlaugur Þor- valdsson ríkissáttasemjari. Þetta gekk að lokum en eftir miklar taf- ir. Ég held að tafirnar hafi átt stór- an þátt í að þetta fór allt saman á hliðina að lokum.“ Hrafninum var lokað árið 1988 en Hrafnkell opnaði á sama stað ítalskan veitingastað sem bar nafnið La bella Napoli. Tveimur árum síðar hætti hann rekstri. Guðmundur segir að barátta föð- ur síns við Bakkus hafi haft sitt að segja. Hann lést árið 1998, aðeins 51 árs að aldri. „Hann fór hratt upp og hratt niður,“ segir Guð- mundur. n FEGURÐ ENDING MÝKT Kostirnir eru ótvíræðir: • Fallegra hús • Ekkert viðhald Ál er okkar mál • Fossaleyni 8 • 112 Reykjavík • Sími: 577 4100 • altak.is VEGGKLÆÐNINGAR Fyrir allar gerðir húsa, ný jafnt sem gömul, fjöldi lita og gerða Steinaþjófar réðust á vesalings klappirnar Á rið 1794 ritaði náttúru- fræðingurinn og lækn- irinn Sveinn Pálsson um danska steinaþjófa. Höfðu þeir haft með sér á brott miklar gersemar úr jörðum Austurlands en steinarnir voru fluttir út til Kaupmannahafnar. Sveinn sjálfur hafði verið að Teigarhorni við Berufjörð til þess að safna geislasteinum sem hann hafði heyrt að  fynd- ust þar. Hann sagði: „Er ég tók að spyrja ábúanda jarðarinnar um þessa sjaldgæfu steina, heyrði ég mér til undr- unar, að hann kunni allgóð skil á allmörgum steinategundum, á sprengingum og fleira varð- andi námugröft, eins og hann hefði tekið próf í námuvísind- um.“ Þessi heimamaður hafði búið á jörðinni í þrjátíu ár og sagði Sveini frá þeim fjölmörgu „steinaræningjum“ sem hann hefði hitt á þessu tímabili. Einnig viðurkenndi hann að hafa aðstoðað þá við að sækja steinana og fengið meira en þrjátíu ríkisdali fyrir en það voru „hundsbætur“ að mati Sveins enda steinarnir fágætar gersemar. Sveinn vissi um erlenda áhugamenn sem voru nær- gætnir við náttúruna og spilltu henni ekki. Honum var hins vegar í nöp við „hina ágjörnu kaupmenn á næstu höfnum, meðal annarra einn,  Kyhn  að nafni, sem hefur getið sér mest- an orðstír núlifandi manna með heimskulegri græðgi í steina. Á síðustu árum hafa líka einstak- ir menn í Kaupmannahöfn sent hingað skemmdarvarga. Einn slíkur, Christian að nafni, frá postulínsverksmiðjunni í Kaupmannahöfn, dvaldist hér sex vikur og réðst með púður- sprengingum, járnköllum og fleira á þessar vesalings klappir hérna í nágrenninu.“ Sveinn fékk bóndann til að sýna sér vegsummerkin og fékk sorg í hjarta við að sjá hvernig svæðið var leikið eft- ir þjófana. Yfirgaf hann síð- an fjörðinn „nauðugur og dap- ur.“ n Sveinn Pálsson Dapur vegna danskra steinaþjófa. „Hann fór hratt upp og hratt niður Rod Stewart Ein skærasta poppstjarna heims. Hrafnkell Guðjónsson Rak Hrafninn 1984 til 1988. Góð stemning á Hrafni DV 17. október 1986. Íslendingar hin útvalda þjóð þjóð sem ætti eftir að leika lykilhlut- verk í framtíðinni. Þetta væri blessun, ekki aðeins fyrir Ís- lendinga sjálfa held- ur öll Norðurlönd og Bretlandseyjar. Hinn mikla arfleifð. Þetta mætti þegar sjá á form- gerð þjóðarinnar. Hún væri vel læs og stæði framarlega í menningu. Enginn munur væri á því hvernig menntað og ómennt- að fólk talaði og slangur væri ekki til. Ástin á bókmenntum og ljóð- list hafi haldist ómenguð í gegn- um aldirnar. Rutherford var djúpt sokk- inn í talnaspeki og spádóma. Í ritningum þóttist hann sjá spá- dóma í tölunni sjö og eftir flók- inni reikningskúnst áætlaði hann að sjö tíðir væru samanlagt 2.520 ár. Þetta væri tíminn sem hin- ar útvöldu þjóðir væru undirok- aðar, frá falli Ísraelsríkis 579 fyr- ir Krist til sjálfstæðis Íslands sem yrði þá árið 1941. Bókin var gef- in út í Bretlandi á ensku en einnig seld hér á landi. Hún átti hins vegar eftir að fara á flug og ári eftir útgáf- una var hún þýdd á tungu Malaja og seld í Indlandi. Hér á Íslandi boðaði Jónas Guðmundsson sams konar spá- dóma um guðleg áform og hlut- verk Íslendinga. Jónas, sem var þingmaður Alþýðuflokks- ins, var gjarnan kallaður Jónas pýramídaspámaður og skrifaði mörg rit þess efnis, til dæmis bókina Spádómarnir um Ísland sem út kom árið 1941. Í ritinu Dagrenningu sem hann ritstýrði sagði árið 1955: „Aldrei fyrr í veraldarsögunni hefur nokkur þjóð verið kölluð til þess að inna af hendi svo dýrð- legt hlutverk sem það, er innan lítillar tíðar mun falla Íslandi í skaut.“ n Bók Rutherford Enn þá auðfáanleg í búðum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.