Dagblaðið Vísir - DV - 14.06.2019, Blaðsíða 17

FÓKUS - VIÐTAL 1714. júní 2019
klukkutíma. Hann beitti mig of-
beldi og gerði viðbjóðslega hluti. Á
einum tímapunkti hélt hann hníf
upp að hálsinum á mér og sjálf-
um sér. Í einhverri geðveiki skildi
hann óvart eftir símann minn á
borðinu. Ég náði að laumast í sím-
ann og senda vinkonum mínum
sms þar sem ég bað þær um að hr-
ingja á lögregluna.“
Hún segir lögregluna hafa mætt
á staðinn á örskotsstundu. Em-
ilíana var í kjölfarið borin út af
heimilinu og vafin í handklæði
þar sem hún var nakin. Var hún
að eigin sögn í áfalli, verkjuð um
allan líkama, marin og blóðug.
Þá var hár hennar og líkami útat-
aður í áfengi sem hellt hafði verið
yfir hana á meðan hún lá á gólfinu.
Blóð var á víð og dreif í íbúðinni.
„Lögreglukona bar mig út í
handklæðinu á meðan hinir hlupu
inn á móti honum. Þeir voru í
klukkutíma að handtaka hann inni
á heimilinu vegna þess hann vildi
ekki sleppa hnífnum.“
Emilíana var í kjölfarið flutt á
bráðamóttöku. Barnsfaðir henn-
ar var fluttur í fangageymlsu og
sleppt eftir sólarhring í haldi.
Vegna alvarleika árásarinnar fór
lögreglan fram á nálgunarbann á
hendur honum en það féll úr gildi
í nóvember síðastliðnum.
Barnsfaðir hennar var síðar
kærður fyrir frelsissviptingu, lík-
amsárás og fleiri brot en ákæran
var alls í sjö liðum. Fyrirtaka í mál-
inu fór fram í Héraðsdómi Norður-
lands eystra síðastliðinn þriðjudag
og þar játaði barnsfaðir Emilíönu
á sig sök samkvæmt öllum liðum
ákærunnar.
Hún segist ekki eiga von á öðru
en að barnsfaðir hennar verði sak-
felldur, enda liggur fyrir játning í
málinu, auk sönnunargagna. Hún
hefur fengið þær upplýsingar að
ákæruvaldið fari einungis fram á
sex mánaða fangelsisdóm. Hún
segir það „stingandi sárt“ að ekki
sé farið fram á þyngri refsingu.
„Það er viðbjóðslega lítið mið-
að við alvarleika málsins, ofbeldið
sem hefur staðið yfir síðustu ár.
Maðurinn hefur reynt að drepa
mig oftar en ég get talið á báðum
fingrum,“ segir hún og bætir við að
vitað sé um fleiri stúlkur sem hafi
orðið fyrir ofbeldi af hálfu barns-
föður hennar.
Á meðal gagna sem lögð eru
fram í málinu er myndbandsupp-
taka þar sem barnsfaðir Emilíönu
heyrist meðal annars segja: „Ég
er að fara í fjögurra ára fangelsi,
missa allt.“
Emilíana bendir á að á upp-
tökunni komi greinilega fram að
barnsfaðir hennar viðurkenni að
hafa brotið á henni og geri sér
grein fyrir alvarleika málsins.
Martraðir og svefnleysi
Emilíana segist í dag sitja uppi
með sár sem hún viti ekki hvort
eða hvenær muni gróa. Fyrstu
mánuðina eftir frelsissviptinguna
hafi hún glímt við svefnleysi og
ótta og fengið stöðugar martrað-
ir. Martröðunum hefur fækkað, en
hún fær þær enn.
„Ég get ekki verið ein heima hjá
mér. Vinir mínir og fjölskylda hafa
skipst á að vera hjá mér svo ég
upplifi mig örugga.“
Emilíana bætir við að það hafi
reynst henni um megn að kljást
við minningar af ofbeldinu og leit-
aði hún þess vegna í áfengi til að
deyfa sársaukann.
„Áfengisneysla mín jókst mikið
og ég þurfti í fyrsta skipti að fara inn
á Vog núna í janúar síðastliðnum.
Ég er núna byrjuð í prógrammi fyr-
ir fólk sem hefur orðið fyrir heim-
ilisofbeldi. Það hefur hingað til
gengið vel. Ég er þakklát fyrir alla
þá aðstoð sem mér hefur boðist.
Ég hef líka fengið að kynnast því
hvað það er til mikið af góðu fólki
þarna úti, sem er í sjálfboðavinnu
við að hjálpa öðrum að vinna úr
erfiðum áföllum.“
Hún ráðleggur öðrum brota-
þolum heimilisofbeldis að halda í
vonina og þiggja aðstoð og hjálp til
að komast úr aðstæðunum.
„Af því að aðstæðurnar verða
alltaf verri og verri. Ef einhver er
í þessari stöðu, þá eru til athvörf,
aðstoð og leiðir til þess að fá hjálp.
Það er enginn einn í þessum að-
stæðum og það er alltaf einhver
sem hægt er að leita til og treysta.
En það er til skammar hversu
vægt er tekið á heimilisofbeldi hér
á landi. Það er eins og það skipti
engu máli þó að einstaklingar
brjóti af sér aftur og aftur, þeir fá að
ganga um lausir í samfélaginu eins
og ekkert sé. Á meðan eru mörg
þúsund konur, menn og börn föst í
þessum aðstæðum.“
Emilíana leggur áherslu á það
að hún vilji fyrst og fremst beina
athygli fólks að brotalöm kerfis-
ins, sem hún segir algjörlega hafa
brugðist.
„Hann er búinn að brjóta af sér,
hann er búinn að sýna fram á sið-
blindu og ljóta hegðun. Kerfið á
ekki að gera það með honum eða
líta fram hjá því. Kerfið á að standa
með mér og öllum þolendum. Og
bregðast við þegar brotið er á okk-
ur. Kerfið á að standa með þolend-
um, af því að hver á annars að gera
það? Eiga ofbeldismenn alltaf bara
að fá einhvern „götudóm“ og svo
ekkert meir? Það þarf að viður-
kenna betur alvarleika ofbeldis,
hvort sem það er heimilisofbeldi,
andlegt, líkamlegt eða kynferð-
isofbeldi. Réttarkerfið okkar á að
vernda okkur og passa að við fáum
einhverju réttlæti framgengt og að
þeir sem brjóti af sér fái viðeigandi
refsingu.“ n Sundaborg 3 - 104 Reykjavík - 777 2700 - xprent@xprent.is
SKILTAGERÐ
BÍLAMERKINGAR
BANNER-UP
SÓLARFILMUR
Ráðgjöf
Hönnun
Framleiðsla
Uppsetning
Hann lof-
aði líka
alltaf öllu
fögru
eftir á