Skessuhorn - 04.07.2007, Blaðsíða 1

Meðal
efnis:
• Stanslaust
gæsapartý.....Bls. 23
• Bikarmót í
hestaíþróttum.Bls. 30
• Vegafé er
vandamál.........Bls. 12
• Nýja húshjálpin er
vélmenni.........Bls. 18
• Fyrsta slætti
víða lokið.........Bls. 4
• Þorskeidi í
umhverfismat.......Bls. 2
• Gerum það sem er
skemmtilegast. ..Bls. 16
• Samdráttur í
stofnun ehf........Bls. 4
• Kvótaálag á gámafisk
fellt út. ..........Bls. 6
Samii hefnr verii við KNH nm fi-amhald á vegagerí þjóðvegar 1 í Borgatfirði. Kaflinn sem um rœðir erfrá Grafarkoti í Staf-
holtstungum um Grábrókarhraun, fi-amhjá Bifröst og að Hraunsnefi í Norðurárdal. Nýi vegurinn er 8,5 metra breiður með tvöfaldri
klœðningu. Að sögn Magnúsar V. Jóhannssonar, svœðissfióra Vegagerðarinnar í Borgamesi verður fljótlega farið að vinna að kaflanum
frá Grafarkoti upp að Laxfossi í Stafholtstungum því þeim áfanga á að Ijúkafyrir haustið. Verkinu öllu skal aðfullu lokiðfyrir 1. októ-
ber 2009. *§&, bgk/ljósm. mm
Bankar á
faraldsfæti.......Bls. 8
Þjóðlegur matur
í ÖRdvegi.........Bls. 12
Þegar engu er hent
verður til safn. ...Bls. 14
Frá Vesturlandsskógum,
................Bls. 18
Fresta ákvörðun um
byggðamerki...Bls. 2
Óvissan er verri en
erfiðleikarnir..Bls. 20
\ J
édýrtbensin
Akranesi - Borgarnesi - Stykkishótmi
Kríuvarpi spillt á Amarstapa
Ferðamaður sem hafði samband
við Skessuhorn hafði verið á ferð
um Arnarstapa um helgina og orð-
ið vitni að því að íbúar þar steyptu
undan kríunum, tóku einhver egg
og tröðkuðu önnur niður. Sam-
kvæmt ummælum virtist eini til-
gangurinn með þessu vera sá að
koma í veg fyrir varpið, væntanlega
til að losna við meint óþægindi af
því í nágrenni íbúðabyggðar. Sam-
kvæmt lögum um vernd, friðun og
veiðar á villtum fuglum og villtum
spendýrum nr. 64/1994 (villidýra-
lögin) er krían friðuð fyrir hefð-
bundnum fuglaveiðum allt árið, en
þó má taka egg hennar með leyfi
landeiganda. Það má þó aldrei gera
eftir 15. júní. I lögum um náttúru-
vernd kemur ffarn að aðgát skuli
hafa við varplönd fugla, þannig að
menn leggja ólíkan skilning í það
að nýta varplönd með því að taka
egg, eða að eyðileggja þau mark-
visst.
Lélegt kríuvarp undanfarinna ára
hefur talsvert verið í umræðunni
undanfarið. Tómas G. Gunnars-
son, forstöðumaður Háskólaseturs
Snæfellsness, segist hafa heyrt af
eyðileggingu varpsins á Arnarstapa,
en setrið er að rannsaka kríuvarp á
Snæfellsnesi. I fyrra hafi verið gerð
forkönnun á varpinu í Rifi og í ár sé
verið að fara í vörp allt í kringum
nesið. Hins vegar sé enginn saman-
burður til, engar mælingar ffá með-
alári sem hægt sé að nota sem
grunnviðmiðun. ,dVfenn sem þekkja
til svæðisins segja hins vegar að
þetta sé seint og lítið og við trúum
því. Það er mjög mikið af hreiðrum
með einu eggi, en venjulega verpir
krían tveimur. Hvað varðar Arnar-
stapa virðist varpið þar vera tiltölu-
lega seint og raunar má segja það
um varpið á nesinu að það sé al-
mennt seint og lítrið." Tómas segir
að skortur á sandsílum sé líklegasta
skýringin, hins vegar gildi það sama
um þau, rannsóknir vanti.
Sérstakt leyfi þarf ffá umhverfis-
ráðherra, að fenginni umsögn Um-
hverfisstofnunar og Náttúruffæði-
stofhunar, til að aflétta friðun, t.d.
ef dýr valda tjóni. Samkvæmt heim-
ildum frá Umhverfisstofnun hefur
ekkert erindi borist varðandi eyð-
ingu kríu eða kríuvarps, hvorki á
Arnarstapa né annarsstaðar. Þá seg-
ir að það sé mat Umhverfisstofhun-
ar að ef markvisst sé verið að eyði-
leggja varplönd fugla og einnig egg
þeirra, sé verið að brjóta gegn villi-
dýralögunum, hafi ekki fengist sér-
stök tmdanþága sem byggi á því að
hægt sé að sýna ffam á tjón og að
stofn tegundar geti staðið undir
slíku.
Það hlýtur að teljast einkennileg
hegðun að amast gegn náttúrulegu
kríuvarpi í nágrenni sínu, sé sú
raunin. Þoli fólk varpið ekki er
torskilið hvers vegna það býr á
svæðinu. Þá er ekki síður einkenni-
legt að valda tjóni í varplöndum
fuglategundar sem á trndir högg að
sækja vegna skorts á fæðu líkt og
verið hefur undanfarin tvö ár.
kóp
Óíremdar-
ástand
í sjúkra-
fhitningum
Á nokkrum stöðum á landinu
viðgengst sú vinnuregla að hafa
aðeins einn sjúkraflutningamann
á vakt í einu. Það er allt annað
þjónustustig en viðgengst á höf-
uðborgarsvæðinu og hefur það
komið fyrir að sjúkraflutninga-
menn þurfa aðstoð vegfarenda til
að bera sjúkrabörur. Sjúkraflutn-
ingamenn keyra oft langar leiðir
einir með alvarlega veika sjúk-
linga og menn hafa sett spum-
ingamerki við að hægt sé að veita
eðlilega þjónustu eða virka end-
urlífgun þegar aðstæðum hagar
þannig til að aðeins einn sjúkra-
flutingamaður fer í útköll.
Skessuhorn hafði samband við
nokkra aðila sem málið varðar og
þeir voru margir hverjir myrkir í
máli. Kristján Guðmundsson,
sjúkraflumingamaður í Olafsvík,
sagði t.d. að þetta sé eins og að
spila rússneska rúllettu. Segir
hann þetta klárt brot á tilmælum
Landlæknisembættisins þess efnis
að ávallt skuli tveir menntaðir
sjúkraflutningamenn fylgja sjúk-
lingi. Þá sé engin leið til að fara
effir verklagsreglum embættisins
um sjúkraflutninga þar sem að-
eins einn maður sé á vakt.
Á blaðsíðu 24 er rætt nánar við
Kristján Guðmundsson, Vern-
harð Guðnason, formann félags
sjúkraflutingamanna og fram-
kvæmdastjóra tveggja heilsu-
gæslustöðva á Vesturlandi.
4