Skessuhorn - 04.07.2007, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 4. JÚLÍ 2007
uXAtunuwi
Kirkjubraut 54-56 - Akranesi Sími: 433 5500
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14:00 á
þriðjudögum. Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega.
Skilafrestur smáauglýsinga er til 12:00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.000 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 1400 krónur með vsk á mánuði en krónur 1300 sé greitt
með greiðslukorti. Elli- og örorkulíf.þ. greiða kr. 1050. Verð í lausasölu er
400 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 ALLA VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. - 433 5500 skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstj. og ábm. Magnús Magnúss. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Blaðamenn:
Alfons Finnsson, Snæfellsnesi 893 4239
Birna G Konráðsdóttir 864-5404
Kolbeinn Ó. Proppé 659-0860
Magnús Magnúss. 894 8998
Augl. og dreifing:
Hekla Gunnarsd. 821 5669
Umbrot:
Ómar Örn Sigurðsson
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Öiafsdóttir
birna@skessuhorn.is
kolbeinn@skessuhorn.is
magnus@skessuhorn.is
hekla@skessuhorn.is
augl@skessuhorn.is
bokhald@skessuhorn.is
Leiðarinn *
Óvissan er
versti óvmurinn
Það eru blikur á lofti, ekki einvörðungu að nú sé loks útlit fyrir úrkomu
um helgina efitír margra vikna þurrka, heldur er um svipað leyti von á að
sjávarútvegsráðherra skríði undan feldi og tilkynni hversu mikill niður-
skurður verður gerður á þorskkvóta næsta árs. Flestir fagna úrkomunni.
Þeir eru hinsvegar fleiri sem óttast að ákvörðun ráðherrans boði váleg tíð-
indi fyrir fyrirtæki í sjávarútvegi og þar af leiðandi fólkið sem hefur lífsvið-
urværi sitt af veiðum og vinnslu.
Ekki ætla ég að hafa skoðun á því hvort íslenski þorskstofninn þoli 130
eða 190 þúsimd tonna veiði, eða jafhvel 250 þúsund tonn eins og margir sjó-
menn telja að hann geri. Engu að síður er augljóst mál af umræðu undan-
genginna vikna, og nagandi óvissu allt frá því tillögur Haffó litu dagsins ljós
um daginn, að sérffæðingar eru alls ekki á einu máli um hvað stofninn þol-
ir. Fiskifræðingar Hafró hafa einfaldlega aðra skoðtm á því en fiskiffæðing-
amir sem umgangast miðin í sínum daglegu störfum, þ.e. sjómennirnir og
ekki síst skipstjórar íslensku skipanna. Einhvernveginn hef ég samt á tilfinn-
ingunni að skort hafi verulega á rökræna umræðu um orsök þess að þorsk-
stofninn er í sögulegu lágmarki. Getur það verið að í of mikilli loðnuveiði
sé að finna skýringuna á því að þorskurinn hafi ekki nóg að éta og fari af
þeim sökum fækkandi? Eg treysti því að fræðingarnir, hvort sem þeir era
staddir við skrifborðin eða við borðstokkana, viti svörin við þessu.
Eg og fjölskyldan fórum í þriggja daga ferðalag um Vestfirði í liðinni viku.
Það er hreint ekki í ffásögu færandi og í raun sjálfsagt að þeir sem geta kom-
ið því við ferðist og skoði landið - kynnist mannlífi annarra staða. Við vor-
um einstaklega heppin með veður og nutum þess að geta af hæstu fjallveg-
um og í návígi skoðað mikilfenglega náttúru; fjöllin, firðina og ekki síður
byggðiraar sem nærst hafa af nálægðinni við fengsælustu fiskimið Islend-
inga í aldanna rás. Eg dáist af þeim sem valið hafa sér þessa staði til búsetu
og atvinnusóknar því þeir eru að mörgu leyti ákjósanlegustu búsetukostir
sem völ er á hér á landi. Það sjá það bara ekki allir. A þessum stöðum er
flesta grunnþjónustu að fá, ef ekki á staðnum, þá í næsta þéttbýli. Þarna eru
góðir skólar, prýðileg íþróttamannvirki og nefni ég sérstaklega Patreksfjörð
í því samhengi. Þama eru verslanir og flest önnur þjónusta. A Vestfjörðum
er heitt á sumrin og kalt á veturnar. Þannig vill ég einnmitt hafa það. Þama
er fallegt og það skiptir máli til að sálin þrýfist.
En eftír stendur að til að gott sé að búa hvar sem er þarf atvinna að vera
til staðar. Við áttum viðkomu á mörgum þéttbýlisstöðum Vestfjarða og ó-
meðvitað var maður að alltaf að svipast um effir lífinu við hafhirnar, þessara
lífæða sjávarþorpanna. Milli staða höfðum við stundum kveikt á útvarpinu
og heyrðum fréttatíma og jafhvel umræðuþætti í útvarpinu þar sem oftar en
ekki var verið að ræða kvótamálið, afleiðingar stórfellds niðurskurðar og
nagandi óttann sem óvissunni fýlgdi. Þessi óvissa er einmitt að éta innanfrá
baráttuvilja íbúanna sem hafa ekki að öðru að hverfa á þessum stöðum ef
ekki má veiða fiskinn í sjónum. Sömu skoðun hefur Gunnlaugur Arnason,
útgerðarmaður í Stykkishólmi sem lýsir í stuttu viðtali hér inni í blaðinu
þessu ástandi vel: „Ovissan er versti óvinur okkar sem stundum útgerð en
því miður er hún alltaf að angra okkur. Eg hlakka til þegar stöðugleiki fær-
ist yfir greinina, en það er fátt sem bendir til þess í dag að það verði í náinni
ffamtíð. Erfiðleikarnir eru þó skömminni skárri því þeir er eitthvað sem
hægt er að takast á við og reyna með því móti að komast yfir hjallann.“
Þessa óvissu sem Gulli Arna lýsir svo vel gat maður beinlínis skynjað á öll-
um þéttbýlisstöðum Vestfjarða þar sem lífið er fiskur og hefur alltaf verið.
Fólk var svolítið eins og lamað, það virtist ekki hreifa sig úr húsi að nauð-
synjalausu og t.d. á Flateyri, þaðan sem ég á ættdr mínar að rekja, sá ég inn-
an við tug manna í tveggja tíma stoppi um miðjan dag. Fólkið naut ekki einu
sinni góða veðursins. Þetta er dapurleg lýsing en engu að síður sönn. Því
vona ég fýrir hönd íbúa allra sjávarþorpa hvar sem er á landinu að óvissunni
verði eytt sem fýrst. Erfiðleikarnir eru nefnilega betri, gegn þeim er hægt að
berjast, en ekki á móti óvissunni.
Frá Skálpastöthim t Lundarreykjadal í lok fyrsta sláttar þetta sumarið. Ljósm. BG
Fyrsta slætti víða loldð
Bændur hafa flestir nýtt til hins
ítrasta þurrka undanfarinna vikna og
eru nú margir sem lokið hafa fýrra
eða fýrsta slætti. Heyfengur er víðast
hvar þokkalegur eða svipaður að
magni og í fýrra en þó telja bændur
að þar sem borið var á snemma og
jafhffamt rigndi effir áburðargjöf að
þar væri heyfengur jafhvel betri en á
síðasta ári. Allir eru sammála um að
gæði heyja séu mikil það sem af er
sumri enda hefur hey hvergi hrakist
jafnframt því að fýrsta slætti lauk
óvenju snemma eða áður en grös
spruttu úr sér. Bændur sem Skessu-
hom ræddi við síðustu daga voru á
einu máfi um að þar sem spretta
hefði ekki verið nægjanleg tdl sláttar
væru grös nú tekin að skríða og þar
með missa fóðurgildi sitt.
Nýtti verktaka við
heyhirðingu
Á Skálpastöðum í Lundareykja-
dal lauk fýrsta slætti á þriðjudag í
síðustu viku og fleiri bændur sem
Skessuhorn hafði samband við voru
um sama leyti einnig að koma síð-
ustu stráunum í plast. Bjami Guð-
mundsson bóndi á Skálpastöðum í
Lundarreykjadal sagði í samtali við
Skessuhorn að hann hefði slegið 50
hektara, slægjan hefði verið góð og
því væri heymagn um 10-15%
meira en af sömu stykkjum í fýrra.
„Eg slæ alveg örugglega tvisvar
þetta árið og jafnvel þrisvar sums-
staðar,“ sagði Bjarni og bætti við að
núna hefði slátturinn tekið rétt
rúma viku.
„Ég hef reyndar verið fljótari
með fýrsta slátt, en það var árið
2004 og tíðin með öðrum hættd. Þá
hóf ég slátt á mánudagskvöldi og
lauk honum á fimmtudagskvöldi,
enda hékk rigning yfir. I þetta skipti
hefur verið samfelldur þurrkur,
taðan því vel þurr og góð. Við erum
með verktaka við heyskap en það er
Magnús Eggertsson í Ásgarði sem
sinnir okkar heyhirðingu. Mér
finnst það fýrirkomulag koma betur
út. Magnús er með góðan vélakost
og því eru afköstin afar mikil. Ég er
viss um að heyhirðing gengi ekki
svona hratt og vel fýrir sig ef við
værum alfarið í þessu sjálf,“ sagði
Bjami á Skálpastöðum.
bgk
Léttklæddir við ísöflun
Þeir voru léttklæddir hásetarnir
á Þórunni Sveinbjarnardóttur þeg-
ar ljósmyndara Skessuhorns bar að
garði í Grundarfjarðarhöfh í vik-
tmni. Það var enda ekki ástæða til
annars, sólin skein og mönnum
hitnaði við vinnuna. Skipið lagði
að bryggju til að taka ís og hélt síð-
an aftur til veiða. Oftast tengir
maður meiri klæðnað við ísöflun,
en þegar veðrið er eins og það hef-
ur verið undanfarna daga er gott
að vera léttklæddur og geta kælt
sig niður á ísnum.
kóp/Ljósm. Sverrir Karlsson
Samdráttur í stofiiun hlutafélaga
á Vesturlandi
Samdráttur hefur orðið í ný-
skráningum hlutafélaga og einka-
hlutafélaga á Vesturlandi á árabil-
inu 2002 til 2006. Þetta kemur
fram í Hagtíðindum Hagstofú Is-
lands, en þar segir að nýskráð
hluta- og einkahlutafélag hafi verið
3.191 á árinu 2006 á landinu öllu
og nýskráningum fjölgaði um 9%
frá árinu 2005. Á Vesturlandi voru
179 nýskráningar hluta- og einka-
hlutafélaga árið 2002, en árið 2006
voru þær einungis 94. Vestfirðir og
Vesturland eru einu landshlutarnir
þar sem nýskráningum hlutafélaga
fækkar milli ára. Á landinu öllu
voru að meðaltali nýskráð 10,4
hluta- og einkahlutafélög á hverja
þúsund íbúa á síðasta ári. Á Vestur-
landi var sú tala aðeins 6,3 en á höf-
uðborgarsvæðinu voru skráð 11,8
hluta- eða einkahlutafélög á hverja
þúsund íbúa.
Langur biðlisti í skoðun
Skessuhorni hefur borist ábend-
ing um að erfitt sé að komast að
með bíla í skoðun hjá skoðunar-
stöðvum Frumherja á Vesturlandi.
Biðlistinn sé allt að þrjár vikur.
Kristján Björnsson, skoðunarmað-
ur og starfsmaður Frumherja sagði
í samtali við Skessuhorn að allt væri
reynt til að hafa opið. „Þetta er því
miður ástandið á sumrin, því auka-
fólk er ekki til. I þessu starfi er
nauðsynlegt að starfsfólkið tali ís-
lensku og ef Islendingar fást ekki í
störfin þá verðum við, föstu starfs-
mennirnir, að leysa hvorn annan af.
En það er huggun harmi gegn að
ástandið er mun betra en var á sama
tíma í fýrra. Þá þurfti að kalla menn
heim úr sumarfríum, en núna er
opið tvo daga í viku í Borgarnesi og
þrjá daga á Akranesi.“ Yfir vetrar-
tímann er opið þrjá daga í viku í
Borgarnesi og síðan fer skoðunar-
maðurinn sem þar starfar sitt hvorn
daginn í Stykkishólm og á
Hvammstanga. Farstöðin fer í Dali.
Á Akranesi er hins vegar opið alla
virka daga yfir vetrartímann.
Kristján vildi bæta því við að
engar tímapantanir væru í Reykja-
vík. Ef fólk ætti leið til höfuðborg-
arinnar þá væri þar ef til vill leið að
mæta þangað og fá skoðrm. „Ég skil
alveg að fólk vilji fá skoðtm strax,
þetta er eins og með að panta tíma
hjá lækni, maður vill komast að
strax. I þeim tilfellum batnar manni
reyndar stundum, bara við að panta
tímann en það er hins vegar þveröf-
ugt með bílana. Þeir versna bara við
að bíða,“ sagði Kristján Björnsson.
bgk
Magnús Magnússon