Skessuhorn - 04.07.2007, Blaðsíða 20

20
MIÐVIKUDAGUR 4. JÚLÍ 2007
^»áúunu>.!
Ovissan er verri en erfiðleikamir
Rætt við Gunnlaug Arnason í Stykkishólmi
Gunnlaug Auðunn Arnason
þekkja margir. Hann er fæddur og
alinn upp í Stykkishólmi, fór í
Kennaraháskólann 16 ára og lauk
kennaraprófi árið 1970. Kennara-
starfið spannaði 20 fyrstu árin af
starfsævi Gunnlaugs, fyrstu sex árin
kenndi hann við Varmalandsskóla í
Borgarfirði en þvínæst við Hafrar-
lækjarskóla í Þingeyjarsýslu í 14 ár.
Eftir það flutti hann sig um set á
æskustöðvarnar þar sem hann hefur
búið og starfað síðan.
„Eg flutti aítur til Stykkishólms
árið 1990 með mína fjöldskyldu en
þá tók ég við rekstri tveggja út-
gerðarfélaga sem faðir minn Arni
Helgason átti hlut í. Það voru fyr-
irtækin Sólborg ehf. annars vegar
sem gerði út bátinn Arsæl SH 88
og Sæfell hf. hins vegar sem gerði
út bátinn Gretti SH 104. Var ég
framkvæmdastjóri beggja þessara
fyrirtækja. Núna geri ég og systkini
mín ásamt Þórsnesi ehf. í Stykkis-
hólmi út línubátinn Bíldsey SH og
er hann í krókakerfinu,“ segir
Gunnlaugur.
Miklar breytingar
Gunnlaugur segist aldrei hafa
ætlað sér að ílengjast í kennara-
starfinu því hugurinn stefndi á ann-
að. „Eg vildi öðlast nýja reynslu
sem gæti nýst mér síðar á lífsleið-
inni,“ segir Gunnlaugur. „Eg flækt-
ist sífellt meira í útgerðarmálin og
er ekki enn búinn að greiða úr
þeirri flækju,“ segir Gunnlaugur og
brosir. „A þessum 17 árum sem ég
hef verið í útgerð hafa orðið miklar
breytingar og þá sérstaklega hér í
Stykkishólmi. Skelveiðar, sem hafa
verið bannaðar í nokkur ár, voru
okkur mjög mikilvægar og það
sama má segja um rækjuveiðar sem
sköpuðu okkur verkefni í nokkra
mánuði á ári. Fyrir fimm árum
hafði ég verkefni fyrir Gretti í 11
mánuði á ári en eftir að skelveiðar
voru bannaðar og rækjuveiðar
lögðust af, stóð ég allt í einu uppi
með bát sem hafði aflaheimildir í
bolfiski í fjóra mánuði. Eg reyndi
það í tvö ár, en það gekk ekki upp.
Þá var ekki um annað að ræða en að
skipta um gír í stað þess að hætta
alveg og fyrir tveimur árum seldi ég
Gretti og keypti mig inn í króka-
kerfið," segir Gunnlaugur.
Forsendur breytast
stöðugt
„Eftir að við fórum í krókakerfið
höfum við stöðugt aukið við okkur
kvóta sem er undirstaða þess að
geta gert út á sómasamlegan hátt.
Núna erum við með 700 tonna
kvóta af þorski og 350 tonn af ýsu
og öðrum tegundum þannig að við
erum með yfir 1000 tonna kvóta á
Bíldsey," segir hann. „Ovissan er
versti óvinur okkar í útgerð en því
miður er htín alltaf að angra okkur.
Eg hlakka til þegar stöðugleiki fær-
ist yfir greinina, en það er fátt sem
bendir til þess í dag að það verði í
náinni ffamtíð. Erfiðleikarnir eru
þó skömminni skrárri því þeir er
eitthvað sem hægt er að takast á við
og reyna með því móti að komast
yfir hjallann. I þessum rekstri hefur
lítdð þýtt að gera áætlanir því for-
sendurnar eru alltaf að breytast.
Utgerð miðast við að fiska og draga
björg í bú. Þú veist hvað þú hefur í
hendi í dag en það getur allt breyst
á skömmum tíma,“ segir Gtrnn-
laugur.
Góð aflabrögð í vetur
„Aflabrögð hafa verið mjög góð í
vetur og erum við komnir með 700
tonn upp úr sjó en á síðasta kvóta-
ári var aflinn 930 tonn. Kosturinn
við að vera með bát sem er útbúinn
línubeitningarvél er sá að við erum
ekki bundnir við heimahöfh," segir
Gunnlaugur. „Beimingarvélin gerir
okkur færanlegri. Við eram að róa
frá Hofsósi ffá vori og fram á haust
og í október og nóvember voram
við með Bíldsey á Djúpavogi. Frá
áramótum var bámrinn að róa ffá
Stykkishólmi og ffam í miðjan maí
en þá var farið aftur á Hofsós. A
bámum starfa nú fjórir menn og í
gegnum tíðina hef ég allaf verið
Skipt um toghlera í Þorvarði Lárussyni SH.
Míkið líf við höfiiina
í Grundarfirði
Mikið líf er ávallt við höfnina í
Grandarfirði, sérstaklega fyrri part
vikunnar, að sögn Kristins Olafs-
sonar hafnarvarðar. Talsvert er um
að aðkomuskip landi afla sínum í
Grundarfirði og er sá afli keyrður á
brott. „Þá er einnig talsvert um að
sett sé í gáma hér, við erum með
góða þjónusm við þau skip sem
koma hingað til löndunar og hefur
fyrirtækið Djúpiklettur séð um
löndum fyrir þá sem óska þess. Afli
Grandarfjarðarbátanna hefur verið
góður að undanförnu, en þó era
tveir bátar komnir í sumarfrí,
Grandfirðingur og Sóley."
af
Gunnlaugur Amason á skrifsofu sinni.
iáí
Ljósm. GA
Bíldsey SH sem Gunnlaugur gerir út.
með úrvalsmannskap á
bátunum.Við löndum þorskinum
hjá Þórsnesi en annar afli fer á
markað."
Aðspurður um fiskverð segir
Gunnlaugur: „Síðasta ár var gott og
kannski tími til kominn því á síð-
ustu áram hefur fiskverð verið lágt
sem kom niður á tekjum útgerðar-
innar og sjómanna. Það er minni
kostnaður á olíu á línubátum en á
bámm sem era á togveiðum. Við
nomm eingöngu Saury eða makríl
sem beitu sem nýtist mjög vel og
svo er ýsan mjög hrifinn af hon-
um,“ segir Gunnlaugur.
Ósáttur við
aðferðarfræði Haffó
„Tillögur Haffó ollu mér mikl-
um vonbrigðum, ég á ekki orð til að
lýsa þeim,“ segir Gunnlaugur
brúnaþungur á svip er hann var
spurður út í tillögur Hafró um að
skera veralega niður í þorskveiðum.
„Það var mög góð veiði í Breiðar-
firði í vemr og má með sanni segja
að aflabrögð hafi verið ævintýri lík-
ust. Þá var vertíðin í vetur ein sú
besta í langan tíma og lítið sem
bendir til þess að stofninn sé á nið-
urleið. Holdafar þorksins í vemr
var betri en hefur verið síðusm ár
og því kemur það okkur mjög á
óvart að fá tillögu um slíkan niður-
skurð frá Hafró,“ segir Gunnlaugur
áhyggjufullur. „Ef við sæjum ein-
hver merki þess að þorskstofninn
væri á niðurleið væram við tilbúnir
að sætta okkur við tillögurnar. Það
er okkar hagsmunir að hafa sterkan
þorskstofn og á því byggist okkar
ffamtíð. Það era margir útgerðar-
menn og sjómenn ósáttir við að-
ferðarfræði Hafró til að mæla
hryggningarstofn þorsksins. Það
eru svo margir þættir sem hafa áhrif
á stofnstærð fiskistofiia og því er
það mikilvægt að efla rannsóknir á
lífríki hafsins til að öðlast meiri
þekkingu á því sem þar er að ger-
ast,“ segir hann.
Tillögumar munu leiða
til brot±kasts
Gunnlaugur segir að ef kenning-
ar Hafró reynist réttar sé það mikill
skellur fyrir útgerðir og sjómenn
því þorskurinn er undirstaða í veiði
bolfisks. „Til dæmis er lagt til að
veiða 93.000 tonn af ýsu á næsta
kvótaári en sá ýsuafli næst aldrei ef
þorskvótinn yrði skermr niður í
130 þúsund tonn. Þá þyrfti
aflasamsetningin að vera þannig að
á móti 4 tonnum af þorski yrði að
veiða 3 tonn afýsu. Það vita það all-
ir sem til þekkja að það gengur
aldrei upp og sú staða myndi hvetja
til brottkasts. Það er von okkar að
það verði meira hlustað á raddir
þeirra sem starfa við greinina, áður
en til endanlegrar úthlutunar kem-
ur.“
Útgerðarmenn misjafnir
Sturla Böðvarsson, alþingmaður
hélt fræga ræðu á sjómannadegin-
um á ísafirði og gangrýndi kvóta-
kerfið. Aðspurður um þá ræðu seg-
ir Gunnlaugur: „Smrla hefur verið
fylgismaður kvótakerfisins og sem
þingmaður og ráðherra hefur hann
lagt sitt af mörkum til þess að
treysta á búsetu á þessu landsvæði.
Við sem þekkjum Smrlu treystum
því að hann haldi áffam á þeim
vegi. Hann er vel meðvitaður um
hvað er að gerast í byggðum þessa
landshluta og hann mun standa
með okkur. Það má ekki hrófla við
kvótakerfinu, menn mega ekki
blanda saman kvótakerfinu og til-
ögum Hafró,“ segir Gunnlaugur
sem er sátmr við kvótakerfið sem
stjórntæki. „Kerfið hefur leitt til
mikillar hagræðingar í greininni en
vissulega era til útgerðarmenn sem
misnota kerfið og setja um leið
svartan stimpil á þá sem starfa í
greininni og misbjóða off almenn-
ingi. Sem bemr fer era þeir mjög
lítrill hluti útgerðarmanna og til-
heyra ekki þeim sem era að byggja
upp og ætla sér að smnda útgerð og
vinnslu til ffambúðar.“
Félagsvera
Gunnlaugur hefur einnig sinn
frítíma og áhugamál sem tengjast
þá off félagsmálum. „Eg er greini-
lega mikil félagsvera því ég hef
gaman af að starfa með góðu fólki.
Eg hef verið félagi í Lionsklúbbi
Stykkishólms sem er góður hópur
manna sem gaman er að kynnast og
vera í samstarfi við. Þá hef ég
einnig verið gjaldkeri í sóknarnefnd
Stykkishólmskirkju í nokkur ár. Þar
hef ég reynt, ásamt öðra góðu fólki,
að láta tekjurnar duga fyrir útgjöld-
um en það getur verið erfitt hjá litl-
um söfhuði sem á stóra og fallega
kirkju. Nú stendur yfir söfnun til
kaupa á nýju pípuorgeli í kirkjuna
og það verður ánægjulegt þegar sá
áfangi er í höfn,“ segir Gulli. Hann
segir að faðir sinn eigi eyjuna Bílds-
ey, ásamt Agústi Bjartmars, og
þangað finnst fjölskyldunni gott að
koma. „Þar er dúntekja auk þess
sem við eram með fjárbúskap okk-
ur til gamans. Þá erfði ég starf
fréttaritara Morgunblaðsins í
Stykkishólmi frá pabba,“ segir
Gunnlaugur brosandi og bætir við:
„Starf fréttarritara er gefandi og
gaman að fá tækifæri til að segja frá
jákvæðu mannlffi í okkar samfé-
lagi,“ segir Gunnlaugur að lokum.
af