Morgunblaðið - 24.05.2019, Blaðsíða 6

6 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 24. MAÍ 2019
Þ
að er nú eiginlega þannig að konan
mín, María B. Johnson, var orðin
þreytt á að útihúsgögnin voru ýmist
fjúkandi um hverfið eða fyrir í
geymslunni, þannig að hún kom einn
daginn og sagði við mig: „Jón, nú smíðum við
okkar eigin húsgögn. Ég nenni þessu ekki leng-
ur.“ Eftir nokkra daga kom hún með teikningu
og við fórum að smíða borð og bekki sem hent-
uðu okkur fullkomlega. Þau voru þung, sterk-
byggð og gátu verið úti árið um kring. Ég segi
stundum að þau þoli allar árstíðir,“ segir Jón
Axel um húsgagnalínuna JAX handverk.
-Hefur þú alltaf verið handlaginn?
„Nei, það er ekki hægt að segja það. Ég er
langt því frá að vera eitthvað sérstaklega hand-
laginn. Mér finnst þetta gaman og þetta er fyrst
og fremst hobbí, en ekki vinna. Ég vil ekki hafa
þetta öðruvísi, því ég vil halda ánægjunni við að
geta leyft mér að gera þetta þegar mér hentar,“
segir hann.
Hann segir að María eiginkona hans eigi
þessa hugmynd alveg skuldlaust.
„Það er svosem ekkert nýtt undir sólinni.
Þorparinn, það er borðið og bekkirnir eins og
við erum með heima hjá okkur, og margir vinir
okkar eru með einnig, er alveg ferlega praktískt
í alla staði.“
Fleira fólk - meiri stemning
-Hvers vegna bekkur og borð? Er meiri
stemning í því?
„Það er bara svo skemmtileg stemming og
gleði í kringum þannig sett. Það eru allir frjáls-
ir, þú kemur fleira fólki fyrir. Til dæmis kemur
þú með góðum vilja 12 manns á borð sem er 2.20
á lengd. Það verður svo mikil partístemning
með bekkjum. Svo er auðvitað hægt að nota
bekkina með fjölbreyttara móti en stóla. Hafa
hlutina hreyfanlega og skemmtilega – svona
eins og ítalskt partí!“
-Hvernig komstu þessari línu á markað?
„Við höfum svosem ekkert verið að reyna að
setja þetta á markað. Við birtum myndir á Fa-
cebook og Instagram af borðinu okkar og síðan
af borðum vina minna og strax fóru að hrynja
inn fyrirspurnir. Við tökum þeim fagnandi og
smíðum fyrir vini og kunningja og svo vini
þeirra líka. Því miður getum við ekki smíðað
fyrir alla og við höfum þurft að vísa fólki frá.“
Engin fjöldaframleiðsla
Jón Axel er með mörg járn í eldinum. Hann
stýrir morgunþætti K100 ásamt Kristínu Sif og
Ásgeiri Páli og svo rekur hann bílaleigu milli
þess sem hann smíðar útihúsgögn fyrir vini
sína.
„Ég er svo heppinn að vinna með skemmti-
legu fólki á morgnana, Ásgeiri Páli og Kristínu
Björgvins, á K100, en það kemur manni í gang á
morgnana. Við byrjum kl. 06.00 og erum til
09.00 með tilheyrandi braki og brestum. Okkar
nálgun er að vera aðeins öðruvísi en aðrir þættir
á sama tíma. Við erum valkostur og það er bara
frábært. Auðvitað fer síðan lunginn úr deginum
í að undirbúa næsta dag, þannig að vinnudag-
urinn er oft langur. Við hjónin erum einnig í
öðrum fjárfestingarverkefnum, fjárfestum við í
umbreytingarverkefni fyrir nokkrum árum sem
hefur vaxið og dafnað ansi hratt sl. þrjú ár, en
það er bílaleiga sem var stofnuð 2014, af tveim-
ur ungum eldhugum. Okkur hefur gengið vel og
í dag er þetta ein af best reknu bílaleigum
landsins, með hæstu einkunn viðskiptavina og
spánnýjan bílaflota,“ segir hann.
-Þannig að þú smíðar húsgögnin á næturnar?
„Nei, ég smíða bara þegar ég nenni! Ég fer á
vinnustofuna seinnipartinn, þegar búið er að
klára að skipuleggja þáttinn fyrir morguninn
eftir. Þá fer ég í tvo til þrjá tíma og dunda eitt-
hvað og síðan er gott að taka helgarmorgna í
smá smíði. Það er eitthvað notalegt við ilminn af
nýsöguðu timbri.“
-Um hvað hugsar þú þegar þú ert að smíða?
„Ég er nú ekki viss um að það sé rétt að upp-
lýsa það, en oftast er það þakklæti. Ég er virki-
lega þakklátur fyrir að geta verið að gera það
sem ég er að gera. Eiga góða fjölskyldu, eig-
inkonu, börn og vini. Það er svo dýrmætt að
vera meðvitaður um allt það góða sem lífið hef-
ur fært manni.“
-Smíðar þú húsgögnin í bílskúrnum heima
hjá þér?
„Nei, ég er með vinnuaðstöðu á verkstæði
sem afi minn á, en hann er fyrrverandi bygg-
ingameistari og ég er svo heppinn að hafa feng-
ið að hreiðra um mig þar. Hann er 94 ára og hef-
ur ekki nýtt aðstöðuna mikið síðastliðin ár
þannig að það er komið smá líf í hana aftur.
Flest tæki þar eru bara í ljómandi ástandi og
standast fullkomlega þær kröfur sem gerðar
eru og ég er smátt og smátt að læra á þau – ein
mistök í einu!“
-Hvað hefur þetta verkefni gefið þér?
„Hugarró! Það er kannski það sem skiptir
mestu máli. Ég er oft að hugsa um sjálfan mig
eins og ég var og fólk í kringum mig, sem stopp-
ar aldrei og er í eilífum eltingaleik á eftir ein-
hverju sem það sjálft veit ekki hvað er. Hraðinn
er svo hættulegur. Kapphlaupið er svo ger-
sneytt hamingju. Mér finnst gott að fara að
smíða, leika mér og gera tilraunir. Það er bara
svo mikið frelsi í því fólgið. Ég er og vil vera
frjáls.“
Þjóðin þekkir Jón Axel Ólafs-
son, útvarpsstjörnu á K100,
en það vita kannski ekki allir
að hann er handlagnari en
gengur og gerist og er nú
kominn með sína eigin hús-
gagnalínu. Með því að smíða
öðlast hann hugarró og frelsi.
Eftir að hafa verið í kapphlaupi
lífsins veit hann nú að þar er
hamingjuna ekki að finna.
Marta María | mm@mbl.is
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
„Ég er og
vil vera
frjáls“
Jón Axel Ólafsson fær
hugarró þegar hann smíðar.
Hugmyndin kviknaði hjá Jóni Axel og eiginkonu hans og hefur síðan þá undið upp á sig.
Svo hef ég verið að senda
síður til Magga. Það eiga
að vera mjög fáar eftir.