Morgunblaðið - 24.05.2019, Blaðsíða 14

14 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 24. MAÍ 2019
NÚ ER RÉTTI TÍMINN
TIL AÐ LEITA TILBOÐA
Fyrri hluta dags nýtur sólar vel við
framanvert húsið og sitja þau hjón
gjarnan þar og njóta kaffibolla og
fuglasöngs. Sunnanvert við húsið
hefur svo verið sælureitur fjölskyld-
unnar í gegnum árin. Á sínum tíma
var sett niður röð af öspum til að
skapa skjól fyrir annan gróður. Þær
voru síðan fjarlægðar þegar þær
höfðu þjónað þeim tilgangi og segir
Sjöfn að í dag sé hverfið orðið mjög
gróið og skjólsælt.
Telur ekki stundirnar
sem hún ver í garðinum
Sjöfn segir að í dag þurfi gróður-
inn í garðinum ekki svo mikla að-
hlynningu. Plönturnar séu orðnar
stórar og með góð rótarkerfi svo að
vökvun og næringargjöf er nánast
orðin óþörf. Þarf Sjöfn aðallega að
huga að því að arfi nái ekki að lauma
sér inn í garðinn. „Með aldrinum
hefur okkur þótt ágætt að hafa garð-
inn þannig að við komumst vel yfir
hann. Annars finnst mér garðyrkjan
svo skemmtileg að ég hef ekki verið
að spá mikið í því hvað hún tekur
mikinn tíma. Ég hef gaman af að
vera úti í garði annað slagið eitthvað
að rótast í moldinni. Ætli þetta sé
ekki eins og hjá þeim sem stunda
golf; þeir eru ekki að telja hversu oft
þeir eru úti á golfvellinum. Ef maður
hefur gaman af þessu þá einfaldlega
dregur gróðurinn mann til sín.“
Sjöfn fær garðyrkjumenn til að
snyrta runna og klippa greinar eftir
þörfum snemma vors. „Á hverju vori
sópa ég stéttarnar vandlega, hreinsa
á milli hellna og sanda yfir, og felast
garðverkin að öðru leyti í einföldu
viðhaldi þar sem ég fer út með hríf-
una annað slagið og plokka í burtu
óboðna gesti,“ segir Sjöfn og svarar
að eina „trixið“ sem hún beiti sé að
bera kalk á grasflötina af og til svo
að mosinn eigi erfiðara með að gróa
þar.
Gaman er að segja frá því að í
seinni tíð hefur Sigurjón smitast ögn
af garðyrkjuáhuga konu sinnar.
„Garðurinn hefur eiginlega verið
barnið mitt og Sigurjón haft önnur
áhugamál, en á seinni árum hefur
hann komið meira inn í myndina. Er
nú svo komið að hann er hreinlega
orðinn mjög duglegur í garðverk-
unum og mikið gagn að honum,“
segir Sjöfn glettin.
Grasflötin við húsið er sérlega snyrtileg.
Sjöfn ber á hana kalk til að halda mosa í
skefjum, og vandar sig við kantskurðinn.
Garðurinn er afrakstur þriggja
áratuga alúðar og umhyggju.
Plönturnar fá að njóta sín en arfinn fær ekki að skjóta rótum. Lítill stígur liggur í gegnum þetta blómlega beð.