Jólaharpan - 01.12.1929, Síða 20

20
JÓLAHARPAN
1929
EEIKSYSTKININ — III.
cv’ív rrrv
/11 / J'-r
11 * w
SV'einn og Manga urðu eftir fyísta fundinn allra beztu lyst. Og þegar Manga keypti sér súkkulaði stöng.
viriir. Fengi annaðhvort ávöxtí eða köku, skiftu þau braut hún hana á hné sér og gaf Sveini litla annan
því bröðurlega milli sín og þegar Sveinn litli eignaðist bútinn; þau voru jafnaðar-menn í orðsins fyllstú
stöngulbrjóstsykur, sleiktu þau: hárin á víxl með beztu merkingu.
Jakob gekk að brúnni og.'hitti stúlkuna. Hann bar
henni kveðju föður síns og sagði henni að hann vildi
gjarna kynnast henni, og hann óskaði því eftir að
hún kæmi heim til þeirra að drekka te.
Stúlkan þakkaði boðið, en sagðist ekki hafa tíma
til þess í dag, en hún skyldi.koma heím til þeirra
á morgun.
»Því betra«, sagði Jakob, »þá. höfum við líka tíma
til að undirbúa komu þina«. i
Þegar hún kom næsta dag, fann Guðbjörn skygni
fljótlega að hún var hyggin og hispurslaus stúlka, og
spurði hana því, hvort hún hefði rtokkuð á móti því
að verða tengdadóttir sín.
Nei, því hafði hún ekkert á móti. Það leið því ekki
á löngu að þau Jakob yrðU hjón.
Skömmu síðar sagði Guðbjörn skygni syni sínum,
að hann yrði að hjálpa sér að byggja höll. Eftir skipun
konungsins ætti hún að vera fegursta höll í heimi,
og öllum öðrum höllum fremri að skrauti og viðhöfn.
Þegar leggja átti hornstein hallarinnar, fylgdist sonur
hans með honum. Þegar þeir ivoru komnir af stað
sagði faðirinn: »Getur þú ekki gert eitthvað til þess
að stytta mér leiðina?«
Jakob horfði ráðalaus eftir veginum og sagði
»Ég sé enga leið til þess að stytta veginn«.
»Farðu þá heim«, sagði faðir hans stuttur í spuna
»þá get ég engin not haft af þé'r«.
Veslings Jakob varð því að snúa við og halda
heimleiðis.
Þegar kona hans sá hann, spurði hún hversvegna
hann hefði yfirgefið föður sinn.
»Ég yfirgaf hann ekki«. sagði Jakob, »hann skipaði
mér heim. Hann krafðist þess að ég stytti honum
leið að höllinni, hvernig átti ég að geta það?«
»Mikill bjáni geturðu verið«, sagði kona hans ergileg.
Hefðir þú sagt honum frá einhverju sem vakið hefði
athygli hans, hefði honum þótt leiðin styttri, skilurðu
það ekki? Nú ætla ég að segja þér skrítna sögu, þú
skalt taka vel eftir henni, hlaupa svo á eftir föður
þínum, þú hlýtur að ná honum, því hann gengur
hægt og rólega. Þegar þú nær honum, skaltu segja
honum söguna; ég er viss um að hann lætur þíg þá
fylgjast með.
Síðan sagði hún honum söguna, og Jakob hljóp af
stað sem fætur toguðu, og náði föður sínum.
Faðirinn lét sem hann sæi hann ekki, en sonurinn
byrjaði að segja söguna og var að þangað til þeir
nálguðust hallar svæðið.
»Þú átt hyggna konu«, sagði faðirinn, »vertu með.
og við skulum vinna saman«.
þeir unnu nú saman að hallarbyggingunni sem verða
átti hin fegursta í heimi. Eftir ráðum ungu konunnar.
komu þeir sér svo við konungs menn, að allir voru
þeim vinveittir, og fúsir að rétta þeim hjálparhönd.
Þessi tími var þeim ánægjulegur, er þeir unnu með
þeim.
Að ári liðnu hafði Guðbjörn skygni lokið hallar-
smíðinu. Hún var svo fögur og skrautleg að fólk kom